บันทึกไม่ลับ ณ สวนลุม ไนท์บาร์ซ่า

วันเสาร์ที่ 25 ก่อนสามทุ่มเล็กน้อยผมพบตัวเองเดินเตร็ดเตร่อยู่แถวสวนลุมไนท์บาร์ซ่าเพื่อจะดูเกมผีย่างไก่พร้อมกับสมาชิกชาว Redarmyfc.com ที่ไทเกอร์ โดม พอไปถึงก็เดินงงนิดนึงไม่รู้ว่าจะเข้าไปยังไง เห็นเขาขายบัตรใบละ 60 บาท ก็ว่าจะควักตังค์ซื้อเหมือนกัน เพราะมองเข้าไปข้างในบรรยากาศมันดูท่าจะเร้าใจมาก น่าจะคุ้มค่ากับการเสียเงิน แต่ขอโทษทีชาว เรด อาร์มี่ แฟนคลับเราสิทธิพิเศษครับ ผมกดโทรศัพท์หามิสเตอร์ปอ เดอะ เวบมาสเตอร์ของเรา สักครู่หนึ่งผมก็ย้ายร่างกายไปนั่งกระดกไทเกอร์เบียร์เย็นๆ ข้างในโดมภายใต้การนำของ ‘พี่หนุ่ม’ ประธานชมรมคนดีของเราพร้อมพลพรรคชาวสมาชิกร่วมสิบคน

เท่าที่เห็นก็มีเบ็คแก้วที่รักษาสิวแล้วนั่งเป็นซือเจ๊คาดปลอกแขนกัปตันทีมอยู่ตรงกลางมีน้องขวัญกิ๊กกับน้องวิวสาวหน้าใสประจำชมรมขนาบซ้ายขวาท่ามกลางหนุ่มๆ เท่าที่จำได้ก็มีนายต้นหัวแดง ต้นตาล กระสือแดง ปีศาจคะนอง เคน เฟอร์ดินานด์ แล้วก็มิสเตอร์ปอ เดอะเวบมาสเตอร์ที่นั่งทำหล่ออยู่ข้างๆ พี่หนุ่ม ส่วนผมจับจองที่นั่งหน้าจอโปรเจคเตอร์ (ก็อยากมาช้านี่) แต่ดูได้ไม่นานก็เริ่มเมื่อยคอต้องย้ายโลเกชั่นไปนั่งหลังสุดริมทางเดินกับนายต้นหัวแดงหนุ่มเซอร์ประจำชมรม ... ค่อยยังชั่วหน่อย

นั่งตรงนี้ดีอย่างเสียอย่าง ดีตรงที่ดูบอลแล้วไม่ต้องแหงนหน้าดูบอล แต่มันเสียตรงที่ดูบอลไม่รู้เรื่องเลยนี่สิเรื่องใหญ่ เพราะสาวเสิร์ฟที่นี่แต่ละคนช่างแฉล้มแช่มช้อยกันทั้งนั้น เดินผ่านมาทีก็ต้องสะกิดเจ้าต้นดูทีนึง เดี๋ยวเจ้าต้นก็สะกิดผมดูบ้าง สะกิดกันไปสะกิดกันมาจนน้องเขารู้ตัว ว่างๆ เลยส่งยิ้มให้ซะหนึ่งดอกทำเอาคนแก่อย่างผมขนลุกทีเดียว

เกมของวันนี้ดูดีเลยล่ะ รู้สึกอะไรๆ มันจะลงตัวมากขึ้นอย่างว่าล่ะครับริโอ กลับมาคุมแนวรับแล้วนี่ นักเตะคนอื่นก็ทำเกมรุกที่ถนัดกันได้อย่างสบายใจไม่ต้องพะวงหลังเหมือนตลอดแปดเดือนที่ผ่านมา จังหวะนี้ผมมั่นใจเลยครับว่าความตกต่ำของเราช่วงใหญ่ๆ นี่เกิดจากการขาดหายไปของริโอ นั่นล่ะ ถึงจุดนี้ผมอยากตะโกนไปให้สองทีมจองหองแถวลอนดอนฟังว่า “ผีแดงกลับมาแล้วเฟ้ย ..... ระวังบั้นดากเอาไว้ให้ดีเถอะ ตูจะตามไปเตะรายตัวเลย !!”

ไทเกอร์ เบียร์ กระป๋องแรกหมดไป ผมเริ่มบ่นกับต้นว่าเกมรุกยังไม่ได้มาตรฐานหมดไปจอกนึงแล้วยังทำประตูไม่ได้ พอหายใจได้สองสามฟืดต่อมาโอเชีย ก็เกิดเข่าอ่อนล้มทรุดลงไปดื้อๆ ทำเอาผู้ตัดสินเป่าให้จุดโทษแมนฯ ยูไนเต็ด ทันทีท่ามกลางความสงสัยของใครหลายๆ คน (รวมทั้งผมด้วย) แต่มันก็เป็นส่วนหนึ่งของเกม และแน่นอนว่าพี่รุด สังหารไม่พลาดอยู่แล้ว ก็พ่อเล่นซัดอย่างนั้นถึงพุ่งถูกก็รับไม่ได้หรอก แล้วในจังหวะนั้นเองโต๊ะของเรดอาร์มี่แฟนคลับที่นั่งดูบอลกันแบบสุภาพชนก็กลับสภาพเป็นโต๊ะที่เจี๊ยวจ๊าวที่สุด กระโดดโลดเต้นยังกะสามล้อถูกหวยบนดินซะอย่างนั้น

จบครึ่งแรกด้วยสกอร์นำ 1 - 0 พร้อมกับ MC สาวสวยขึ้นไปบนเวทีคุยกับมนุษย์เพศผู้คนหนึ่งที่ผมไม่รู้จักพร้อมกับ ‘น้าป๋อง’ กพล ทองพลับ คนที่ใครก็รู้ว่ายินดีจะพลีบั้นดากสังเวยเจ้าป้าเวงเกอร์ ได้ ไม่ต้องบอกว่าน้าป๋องแกต้องพ่นลมปากว่าประตูขึ้นนำของปีศาจแดงน่ะขี้โกง จังหวะนั้นชายคนที่ผมไม่รู้จักก็ตอกกลับแบบสะใจพลพรรคเราที่สุด “แล้วที่อาร์เซน่อลได้แชมป์มาน่ะโกงเขามาเท่าไหร่แล้วล่ะ” น้าป๋องแกอึ้งไปเลยครับ จังหวะนั้นผมก็ถือโอกาสคารวะอาเฮียเสียหนึ่งจอกโทษฐานเอาความจริงมาพูดต่อหน้าสาธารณชน

อย่างนึงซึ่งผมชอบมากของการดูบอลวันนี้คือทีมแดนเซอร์สาวสไตล์ coyote ที่คอยกระโดดขึ้นเวทีไปแดนซ์กระจายตอนจังหวะได้ประตูแล้วก็พักครึ่ง ..... ถูกใจตาแก่หัวงูคนนี้มากเลย ดิ้นกันทีทำเอาผมกระพริบตาไม่ได้ไปหลายวินาทีจนสองหนุ่มที่นั่งข้างๆ แซว (โทษทีที่จำชื่อไม่ได้) “แหมพี่ ตอนพี่รุดยิงจุดโทษพี่ยังไม่ลุ้นอย่างนี้เลย” แน่ล่ะสิพี่รุดน่ะไม่ต้องลุ้นก็รู้ว่ายิงเข้า แต่น้องเขาแดนซ์กันจังหวะนี้ไม่รู้ ‘อะไร’ มันจะออกมาบ้างก็ต้องลุ้นหนักหน่อยเป็นธรรมดา .... จริงมั้ย??

เกมครึ่งหลังก็คล้ายๆ เกมครึ่งแรกเหมือนที่รู้กันนั่นล่ะ ว่าเด็กผีเราเปิดบุกตลอดนานๆ สเปอร์จะมีโอกาสสวนมาซักทีนึง แต่ก็ไม่มีปัญหาสำหรับ รอย คาร์โรลล์ ที่ดูโหงวเฮ้งดีกว่าทีโฮ มากในจังหวะนี้ ลูกผิดพลาดเดิมๆ ของกองหลังที่เห็นแล้วเสียววูบว่าต้องเสียประตูตามรอยทีโฮแน่ๆ แต่พี่แกเก็บได้หมด ข้าน้อยขอแสดงความนับถืออีกหนึ่งจอก จังหวะนี้พี่ท่านรั้งตำแหน่งมือหนึ่งอีกระยะนึงแน่ๆ

ทุกอย่างมันช่างไฉไลไปหมด ขนาดน้องน้ำตาล ยังดูดีในตำแหน่งแบ็คขวาด้วยการเล่นที่สอดประสานกับน้องโด้ ได้เนียนกว่าพี่แกรี่ ส่วนน้องโด้ ก็โดดเด่นขึ้นทุกจังหวะโยกไปซ้ายทีขวาทีเล่นเอากองหลังอ้วกแตกไปตามๆ กัน ขาดก็แต่ประตูเท่านั้น จังหวะเดียวกันนั่นเองผมก็เกิดสังหรณ์ณ์วูบขึ้นมาว่าคราวที่แล้วผมกระดกหมดกระป๋องแล้วได้หนึ่งประตู คราวนี้อาจประวัติสาสตร์ซ้ำรอยก็ได้ ผมรีบกระดกจนหมดกระป๋อง ..... แล้วก็ได้ผลครับพี่รุดย่ำลูกฟรีคิกทางฝั่งซ้ายของน้องโด้เข้าไปอย่างสวยงาม น่าเสียดายที่เป็นจังหวะล้ำหน้าเสียก่อน ไม่งั้นผมคงได้เริ่มจอกที่สามเป็นแน่แท้

จังหวะนั้นพวกเราก็เฮเก้อสิครับท่าน จะมีอยู่คนเดียวที่ไม่รู้ว่าลูกนั้นล้ำหน้าจนกระทั่งสองสามนาทีต่อมามีภาพรีเพลย์ให้ดู ‘เขาคนนั้น’ ค่อยได้สติว่าเกิดอะไรขึ้น ต้องทำหน้าเลิ่กลั่กถามพวกเราทำเอาขำกลิ้งกันทั้งโต๊ะ ผมไม่อยากบอกเลยว่า ‘เขาคนนั้น’ คือนายต้น หัวแดง ที่ห้านาทีต่อมาแยกตัวไปนั่งจู่จี๋กับแฟนสาวหน้าแฉล้ม .... ไม่อยากบอกเลยจริงๆ กลัวจะมาหาว่าผมเผาเพื่อน เอาเป็นว่ารู้แล้วก็ผ่านเลยไปละกันนะ

เสียงนกหวีดยาวจบการแข่งขันพร้อมกับรอยยิ้มของพลพรรคผีแดง สามแต้มจากถิ่นไวท์ ฮาร์ท เลน นับว่าสวยหรูกว่าบางทีมที่คุยว่าจะเป็นแชมป์พรีเมียร์ชิพ ด้วยการเล่นเกมรับทว่าไม่สามารถเชือดไก่ได้ จนต้องโวยวายว่าคู่แข่งเอาแต่เล่นเกมรับ (แปลกดีเนอะ) เทียบบัญญัติไตรยางศ์ดูแล้ว ขอสรุปเอาดื้อๆ เลยว่าวินาทีนี้วัดกันตัวๆ ตอนที่เราฟูลทีม เม็ดเงินกว่าร้อยล้านปอนด์ของเสี่ยหมีคงจะสูญเปล่าแน่ๆ เพราะทีมพลังหนุ่มของเราเจ๋งกว่าเยอะ

ก่อนที่จะจากลากันทีมงานของเบียร์ไทเกอร์ก็เอาใจชายหนุ่มอย่างเราด้วยการเอาสี่สาว เกิร์ลลี่ เบอร์รี่ มาแสดงสด ขอบอกเลยว่าถูกใจมากครับ ทำเอาผมเกิดอาการสายตาสั้นกะทันหันจนต้องจำใจย้ายโลเกชั่นอีกรอบไปนั่งติดขอบเวที (มันช่วยไม่ได้จริงๆ ครับ) จนกระทั่งสี่สาวลาไปแบบตุ๊มต่อมทำเอาผมแสบตาเล็กน้อยเพราะไม่ได้กระพริบตามาหลายนาทีอยู่ หลังจากนั้นไม่นานพลพรรคชาวเราก็แยกย้ายกันกลับพร้อมคำสัญญาว่าโอกาสหน้าถ้ามีโอกาสดูบอลในบรรยากาศมันส์ๆ อย่างนี้ต้องกลับมาดูแน่นอน

ยังไงก็ต้องขอขอบคุณมิสเตอร์ปอ เดอะ เวบมาสเตอร์อีกรอบสำหรับเสื้อยืด Red Army Fanclub ผมชอบมาก แต่อยากจะบอกว่าตอนนี้มันถูกคุณนายสุดที่รักของผมยึดไปเรียบร้อยแล้ว เห็นว่าจะเอาไปใส่ให้พี่ชายที่เป็นเดอะ คอป ตัวยงดูให้รู้ว่า “น้องสาวพี่สถาปนาตัวเป็นสาวกปีศาจแดงแล้วค่ะ”

Baki รายงานจากไทเกอร์โดม