นานาสาระเกี่ยวกับเอฟเอ คัพ ของปิศาจแดง

ก่อนที่แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด จะพบกับเบอร์ตัน อัลเบี้ยน ในรายการเอฟเอ คัพ ที่สนามปิร์เอลลี่ สเตเดี้ยม มาลองดูเรื่องน่ารู้ที่คุณอาจจะยังไม่เคยทราบเกี่ยวกับการแข่งขันเก่าแก่อันมีชื่อเสียงรายการนี้...

บ็อบบี้ กับสถิติอันยาวนาน
เซอร์ บ็อบบี้ ชาร์ลตัน ทำสถิติลงเล่นในเอฟเอ คัพ ให้กับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ติดต่อกันถึง 75 นัดระหว่างปี 1958 ถึงปี 1973 เป็นสถิติที่ไม่มีใครจะมาทำลายได้ เราเชื่ออย่างนั้น...

เรื่องแปลกในนัดชิงปี 1958
แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เข้ารอบชิงชนะเลิศ เอฟเอ คัพ ในปี 1958 หลังจากเหตุการณ์โศกนาฏกรรมเครื่องบินตกที่เมืองมิวนิค 3 เดือน โดยพ่ายแพ้ให้กับโบลตัน 0-2 นอกจากการที่ฝูงชนโดยส่วนมากส่งเสียงเชียร์ให้กำลังใจปิศาจแดง แล้วในเกมนัดนั้นยังมีเรื่องแปลกอีก 2 เรื่องที่น่าจดจำ เรื่องแรกคือ ผู้รักษาประตูของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ได้รับบาดเจ็บเป็นครั้งที่ 2 ในการลงเล่นนัดชิงชนะเลิศ 2 ปีติดต่อกัน (ในช่วงนั้นยังไม่มีการให้เปลี่ยนตัวผู้รักษาประตูได้) และอีกเรื่องหนึ่งคือ ไม่มีนักเตะของโบลตัน วันเดอเรอร์ส คนใดเคยลงเล่นให้กับสโมสรอื่นมาก่อน ถือเป็นครั้งแรกในเอฟเอ คัพ ที่มีเหตุการณ์นี้

เมื่อ 10 ปีที่แล้ว
การคว้าแชมป์เอฟเอ คัพ ในปี 1996 มีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกคือ เป็นครั้งแรกที่นักเตะที่ไม่ได้ถือสัญชาติในสหราชอาณาจักรเป็นกัปตันทีมของทีมที่คว้าแชมป์ และกัปตันทีมผู้ยิ่งใหญ่คนนั้นเป็นใครกันล่ะ? ก็ต้องเป็นเอริค คันโตน่า แน่นอนอยู่แล้ว

เกมรับที่แข็งแกร่ง
ผลงานการคว้าแชมป์เอฟเอ คัพ ในปี 1983 ของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด มีลักษณะพิเศษตรงที่ปิศาจแดง ไม่เสียประตูเลยจนกระทั่งถึงรอบรองชนะเลิศ ที่สนามวิลล่า พาร์ค โดยแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เอาชนะอาร์เซน่อล ได้ด้วยสกอร์ 2-1

การตกรอบครั้งแรก
แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เข้าร่วมแข่งขันในรายการเอฟเอ คัพ เป็นครั้งแรกในฤดูกาล 1886/87 ซึ่งในตอนนั้นสโมสรยังเป็นที่รู้จักในนาม นิวตัน ฮีธ และต้องสูญเสียศักดิ์ศรี (แบบทำร้ายตัวเอง) ด้วยการต้องออกจากการแข่งขันรายการนี้โดยที่ไม่ได้พ่ายแพ้แม้แต่เกมเดียวด้วยซ้ำ เนื่องจากปฏิเสธที่จะลงเล่นในช่วงต่อเวลาพิเศษ หลังจากเกมที่พบกับฟลีทวู้ด เรนเจอร์ส จบลงด้วยการเสมอกัน 2-2 ในเวลาปกติ ทำให้ฟลีทวู้ด ได้ผ่านเข้าไปเล่นในรอบต่อไปโดยอัตโนมัติ

ถ้วยแห่งความยิ่งใหญ่
แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ไม่เคยแพ้ในเอฟเอ คัพ ทุกนัดที่มีเอริค คันโตน่า ลงเล่น

ความสำเร็จระหว่างประเทศ
เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เป็น 1 ใน 2 ผู้จัดการทีมที่คว้าแชมป์เอฟเอ คัพ ได้ทั้งในประเทศสก็อตแลนด์และประเทศอังกฤษ โดยเขาได้แชมป์เอฟเอ คัพ ของสก็อตแลนด์ 3 สมัยกับอเบอร์ดีน (1983, 1984, 1986) และแชมป์เอฟเอ คัพ ของอังกฤษ 5 สมัยกับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด (1990, 1994, 1996, 1999, 2004) ผู้จัดการทีมอีกเพียงคนเดียวที่เคยทำได้คือ จิมมี่ คอคแรน ซึ่งคว้าแชมป์บอลถ้วยกับคิลมาร์น็อค (1929) และซันเดอร์แลนด์ (1937)

นักเตะ 2 สโมสร
รายการเอฟเอ คัพ ในปี 1958 กลายเป็นการแข่งขันครั้งแรกและครั้งเดียวที่นักเตะได้ลงเล่นให้กับ 2 สโมสร โดยสแตน โครว์เธอร์ ย้ายทีมจากแอสตัน วิลล่า มาสู่แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เพียง 1 ชั่วโมงก่อนเกมในรอบที่ 5 ซึ่งปิศาจแดง พบกับเชฟฟิลด์ เว้นส์เดย์ และได้รับการยกเว้นเป็นกรณีพิเศษเพื่อเป็นการแสดงความเสียใจและความเคารพต่อแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด หลังจากเหตุการณ์โศกนาฏกรรมเครื่องบินตกที่เมืองมิวนิค

ถ้วยแฝดสาม
การคว้าแชมป์เอฟเอ คัพ ได้เป็นครั้งแรกของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ในปี 1909 นำไปสู่เหตุการณ์ต่อเนื่องเกี่ยวกับถ้วยรางวัล และหมายความว่าเกิดมีถ้วยเอฟเอ คัพ ขึ้นมาถึง 3 ใบ! หลังจากได้รับชัยชนะ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ทำถ้วยจำลองเลียนแบบขึ้นมาเพื่อการฉลองชัย แต่เอฟเอ คัดค้านโดยอ้างว่าถ้วยเอฟเอ คัพ ต้องมีใบเดียวเป็นเอกลักษณ์ จึงทำถ้วยรางวัลขึ้นมาใหม่อีกใบหนึ่ง หลังจากนั้น แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ได้ส่งถ้วยจำลองให้กับเอฟเอ และเพื่อเป็นการตอบแทน เอฟเอ จึงมอบถ้วยต้นฉบับให้กับลอร์ด คินนาร์ด ซึ่งลงเล่นถึง 9 ครั้งจากนัดชิงชนะเลิศ 11 ครั้งแรก