เรด อาร์มี่ แฟนคลับ

ช่วงนี้กระแสบอลไทย แรงทั้งความหวัง และคำวิจารณ์
แต่สิ่งที่ผมเป็นห่วงมากเรื่องหนึ่ง คือ คำวิจารณ์
เพื่อนๆ คิดว่า 1.การที่ "คนคนหนึ่งเป็นนักกีฬาทีมชาติ" ควรมีแรงต้านหรือลิมิตในการน้อมรับแค่ไหน
2.การที่"เราเป็นคนดูกีฬา" ควรมีลิมิตของการวิจารณ์แค่ไหน (ผมยกเว้นไอ้พวกคำหยาบคายไปเลยนะ)

ผมก็เป็นนักกีฬาอาจจะไม่เคยติดทีมชาติ เพราะไม่ได้เก่งขนาดนั้น แต่ก็เคยพบคำวิจารณ์(บางครั้งยิ่งกว่าดูถูกอีก)มามาก ผมว่าถ้ามันไม่หยาบคาย ผมรับได้นะ
แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่า นักกีฬาไทยบางคนเค้าเหมือนไม่ต้องการคำวิจารณ์ในแง่ลบเลย จริงหรือไม่ ......ต้องการแค่ศรัทธาจากกองเชียร์
บ้านเรากับต่างประเทศวัฒนธรรมมันต่างกันจะให้เหมือนกันทั้งหมดคงไม่ได้ แต่ลองเทียบเคียงกันดูสิ

ผมไม่เคยไม่มีวันไหนที่ไม่เชียร์ทีมไทยเลยแม้จะแพ้ยังไง เพราะผมรักและทุ่มเทให้กับประเทศนี้ไม่ต่างจากนักกีฬาที่เตะอยู่ในสนามเลยแต่บทบาทเรามันต่างกัน
เท่านั้นเอง

ขอความเห็นด้วยครับทุกท่าน ถ้ามีตัวอย่างสมมติเห็นเป็นรูปธรรมก็จะดีไม่น้อย

เพื่อบูรณาการทัศนคติที่ดีในการดูกีฬาร่วมกัน อย่างน้อยก็สมาชิกในบอร์ดเรา

ปล.ไม่ทราบกระทู้เหมาะสมหรือไม่ ถ้าไม่กรุณาลบด้วยครับเพราะผมเจตนาดีจริงๆ

ยังไงทุกคนก็เป็นกำลังใจให้ทีมชาติอยู่แล้ว

ยิ่งรักมากก็ยิ่งผิดหวังหรือโมโหรุนแรงอย่างนี้ล่ะค่ะ

สู้ต่อไปไทยแลนด์

เล่นดีผมก็ชม เล่นไม่ดีผมก็ด่าบ้างเล็กน้อย หงุดหงิดบ้าง แต่ก็ไม่เคยเลิกเชียร์ครับ
แต่ถ้าว่ากันแรงๆ แบบเหมือนฆ่าคนตายก็ไม่ไหวครับ

อย่าลบหลู่ !!!