ปิดตำนาน 19 ปี คอเชือก : จากเสื้อก๊อปสู่ของแท้
เมื่อ: เสาร์ เม.ย. 23, 2011 15:48ขอใช้พื้นที่เล่าความหลังหน่อยนะครับ (ห้อง collection น่าจะตรงหัวข้อที่สุด) ตัวผมเองก็เป็นเหมือนพี่ๆน้องๆหลายคนในนี้ ที่หลงรักเสื้อบอลและเริ่มจากเก็บเสื้อก๊อปปี้มาก่อน ตัวแรกที่ผมซื้อเมื่อปี 2535 คือ คอเชือกเกรด A (ขอเรียกเกรด A ละกันครับ สมัยนั้นไม่มีแบ่งเกรด) ฤดูกาล 92-93 ปีที่ทีมเราเป็นแชมป์ครั้งแรกหลังจากรอคอยมา 26 ปี หลังเลิกเรียน เวลาผมนั่งรถเมล์กลับบ้านผ่านวงเวียนใหญ่ จะเห็นร้านห้องแถวแขวนเสื้อบอลขายทุกวัน ทีมดังๆในพรีเมียร์ลีกสมัยนั้นมีครบเลยครับ แมนยู, ลิเวอร์พูล, แอสตันวิลล่า, นอริช, แบล็คเบิร์น ฯลฯ เป็นเสื้อยี่ห้อ unisport
อยู่มาวันนึงผมนึกยังไงไม่รู้ ลงรถเมล์กลางทาง เข้าไปขอหยิบๆจับๆแมนยูคอเชือก จำได้ว่าตัวละ 280 บาทครับ กางเกงก็มีครับ รู้สึกว่าจะตัวละ 150 บาท แพงมากนะครับสำหรับเด็กนักเรียนค่าขนมวันละ 20 บาท ที่ต้องจ่ายรถเมล์วันละ 8 บาท และต้องกินข้าวกลางวันในงบ 12 บาท ผมรู้สึกอยากได้มาก กลับถึงบ้านเลยแคะกระปุก เอาเงินเก็บไปถอยมาทั้งชุดในวันต่อมา เค้าคิด 400 บาท ทั้งชุด ตอนนั้นผมชอบไรอัน กิ๊กส์มาก กำลังเป็นดาวรุ่งพุ่งแรง เลยซื้อเบอร์ผ้าหมายเลข 11 มาให้ร้านซ่อมเสื้อผ้าแถวบ้านเย็บติดให้ เห่อไปหลายวันครับ ซักเองรีดเอง ใส่ทั้งชุดอยู่บ้าน มีความสุขมาก
ต่อมา ผมได้ยินว่ามีร้านสตาร์ซ็อคเกอร์เปิดอยู่ที่พันธุ์ทิพย์พลาซ่า เลยไปดูกับเพื่อน ความรู้สึกตอนนั้น โห ยังกะสวรรค์เลยครับ มีทุกอย่างที่เป็นของแมนยู เสื้อ หมวก ผ้าพันคอ พวงกุญแจ ฯลฯ แต่ที่ติดใจผมมาก คือเสื้อแมนยูคอเชือกของจริง โอย ผมยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นเลยครับ อยากได้มากๆๆๆๆๆๆๆ ถามคนขายว่าเท่าไหร่ พี่เค้าบอกว่า 3,750 บาท !!!!! ผมอึ้งไปเลย ช็อคครับ เหมือนคนอกหัก มันเป็นสิ่งที่ไกลเกินเอื้อมมาก ผมมีเงินเหลือเก็บอย่างมากก็วันละ 5 บาท ถ้าเก็บทุกวันก็ร่วม 2 ปีกว่าจะซื้อได้ ป่านนั้นเสื้อเปลี่ยนรุ่นไปไหนแล้ว ผมก็เลยซื้อได้แค่โปสเตอร์ไรอัน กิ๊กส์ที่ใส่เสื้อคอเชือก 25 บาท มาแปะฝาห้องไปพลางๆ มันเป็นสินค้าอย่างเดียวที่พอจะมีกำลังซื้อได้ครับ วันไหนผ่านไปร้านสตาร์ซ็อคเกอร์ ก็แวะไปดูคอเชือกตัวนั้นทุกครั้ง จนกระทั่งวันนึงเสื้อตัวนั้นก็หายไป ถามคนขายเค้าก็บอกว่าขายไปแล้ว มีอยู่ 3 ตัว ขายหมดแล้ว ผมก็พยักหน้ารับรู้ แล้วก็ซื้อโปสเตอร์กลับบ้านเหมือนอย่างเคย
พอเริ่มโตขึ้น มีความสนใจเรื่องอื่นเข้ามาแทนที่มากมาย ความบ้าบอลก็ลดลง ลืมเรื่องเสื้อคอเชือกนั้นไป แต่นานๆครั้งเวลาเห็นภาพนักบอลใส่เสื้อรุ่นคอเชือก ก็ยังนึกถึงเสื้อที่ร้านตัวนั้นอยู่เรื่อยๆ
จนกระทั่งต้นปี 2554 ผมเข้าไปดู www.classicfootballshirts.co.uk (เมื่อก่อนเว็บนี้ผมดูอย่างเดียว แต่ไม่เคยซื้อ) มีขายเสื้อแมนยูคอเชือกเก่า size M สภาพ Excellent จู่ๆภาพเก่าๆผุดขึ้นมาในหัวเต็มไปหมด อดใจไม่ไหวครับ มันเหมือนเป็นปมด้อยที่ติดตัวมาตลอดชีวิต และรอการสะสาง!!!
พอของส่งมาถึงบ้าน อธิบายความรู้สึกไม่ถูกครับ เหมือนกับว่า รอมาเกือบ 19 ปี เจอกันซะทีนะเจ้าคอเชือกเอ๋ย เป็นที่มาของกระทู้นี้ครับ ขอลงรูปเสื้อเกรด A สมัย 19 ปีก่อนให้ดู ว่าเจ๋งขนาดไหน คนไทยถ้าตั้งใจทำอะไร ไม่แพ้ชาติใดในโลก 5555
ด้านหน้า SHARP เป็นสกรีนเรียบๆครับ แต่เริ่มจางเพราะโดนเตารีดไปเต็มๆ ส่วนเนื้อผ้าสภาพใหม่มาก ปกสีขาวจั๊วะ เก็บอย่างดี
ด้านหลังติดเบอร์ 11 ครับ เบอร์เป็นผ้า เย็บติดกับเสื้อเลย Font อะไรก็ไม่รู้ครับ 555
เปรียบเทียบกันจะจะ กับของแท้
หลังจากนั้นเหมือนเขื่อนแตก โบนัสออกไล่เก็บเสื้อบอลแท้หมดครับ 5555 เลยอยากจะฝากน้องๆที่เริ่มเก็บเสื้อบอล เก็บตามกำลังทรัพย์ที่เรามีไปก่อนครับ เกรด A ก็เกรด A ไม่เห็นเป็นอะไร คุณค่าอยู่ที่ใจที่เราให้กับสิ่งของที่เรารัก ไม่เกี่ยวกับของแท้หรือเกรด A คอเชือกเกรด A ของผมตัวนี้ ถึงใครให้ 5,000 บาท ผมก็ไม่ขาย มันเป็นอดีตของเราครับ (แต่ถ้าให้ 5,001 ขอคิดอีกที 55555)
อยู่มาวันนึงผมนึกยังไงไม่รู้ ลงรถเมล์กลางทาง เข้าไปขอหยิบๆจับๆแมนยูคอเชือก จำได้ว่าตัวละ 280 บาทครับ กางเกงก็มีครับ รู้สึกว่าจะตัวละ 150 บาท แพงมากนะครับสำหรับเด็กนักเรียนค่าขนมวันละ 20 บาท ที่ต้องจ่ายรถเมล์วันละ 8 บาท และต้องกินข้าวกลางวันในงบ 12 บาท ผมรู้สึกอยากได้มาก กลับถึงบ้านเลยแคะกระปุก เอาเงินเก็บไปถอยมาทั้งชุดในวันต่อมา เค้าคิด 400 บาท ทั้งชุด ตอนนั้นผมชอบไรอัน กิ๊กส์มาก กำลังเป็นดาวรุ่งพุ่งแรง เลยซื้อเบอร์ผ้าหมายเลข 11 มาให้ร้านซ่อมเสื้อผ้าแถวบ้านเย็บติดให้ เห่อไปหลายวันครับ ซักเองรีดเอง ใส่ทั้งชุดอยู่บ้าน มีความสุขมาก
ต่อมา ผมได้ยินว่ามีร้านสตาร์ซ็อคเกอร์เปิดอยู่ที่พันธุ์ทิพย์พลาซ่า เลยไปดูกับเพื่อน ความรู้สึกตอนนั้น โห ยังกะสวรรค์เลยครับ มีทุกอย่างที่เป็นของแมนยู เสื้อ หมวก ผ้าพันคอ พวงกุญแจ ฯลฯ แต่ที่ติดใจผมมาก คือเสื้อแมนยูคอเชือกของจริง โอย ผมยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นเลยครับ อยากได้มากๆๆๆๆๆๆๆ ถามคนขายว่าเท่าไหร่ พี่เค้าบอกว่า 3,750 บาท !!!!! ผมอึ้งไปเลย ช็อคครับ เหมือนคนอกหัก มันเป็นสิ่งที่ไกลเกินเอื้อมมาก ผมมีเงินเหลือเก็บอย่างมากก็วันละ 5 บาท ถ้าเก็บทุกวันก็ร่วม 2 ปีกว่าจะซื้อได้ ป่านนั้นเสื้อเปลี่ยนรุ่นไปไหนแล้ว ผมก็เลยซื้อได้แค่โปสเตอร์ไรอัน กิ๊กส์ที่ใส่เสื้อคอเชือก 25 บาท มาแปะฝาห้องไปพลางๆ มันเป็นสินค้าอย่างเดียวที่พอจะมีกำลังซื้อได้ครับ วันไหนผ่านไปร้านสตาร์ซ็อคเกอร์ ก็แวะไปดูคอเชือกตัวนั้นทุกครั้ง จนกระทั่งวันนึงเสื้อตัวนั้นก็หายไป ถามคนขายเค้าก็บอกว่าขายไปแล้ว มีอยู่ 3 ตัว ขายหมดแล้ว ผมก็พยักหน้ารับรู้ แล้วก็ซื้อโปสเตอร์กลับบ้านเหมือนอย่างเคย
พอเริ่มโตขึ้น มีความสนใจเรื่องอื่นเข้ามาแทนที่มากมาย ความบ้าบอลก็ลดลง ลืมเรื่องเสื้อคอเชือกนั้นไป แต่นานๆครั้งเวลาเห็นภาพนักบอลใส่เสื้อรุ่นคอเชือก ก็ยังนึกถึงเสื้อที่ร้านตัวนั้นอยู่เรื่อยๆ
จนกระทั่งต้นปี 2554 ผมเข้าไปดู www.classicfootballshirts.co.uk (เมื่อก่อนเว็บนี้ผมดูอย่างเดียว แต่ไม่เคยซื้อ) มีขายเสื้อแมนยูคอเชือกเก่า size M สภาพ Excellent จู่ๆภาพเก่าๆผุดขึ้นมาในหัวเต็มไปหมด อดใจไม่ไหวครับ มันเหมือนเป็นปมด้อยที่ติดตัวมาตลอดชีวิต และรอการสะสาง!!!
พอของส่งมาถึงบ้าน อธิบายความรู้สึกไม่ถูกครับ เหมือนกับว่า รอมาเกือบ 19 ปี เจอกันซะทีนะเจ้าคอเชือกเอ๋ย เป็นที่มาของกระทู้นี้ครับ ขอลงรูปเสื้อเกรด A สมัย 19 ปีก่อนให้ดู ว่าเจ๋งขนาดไหน คนไทยถ้าตั้งใจทำอะไร ไม่แพ้ชาติใดในโลก 5555
ด้านหน้า SHARP เป็นสกรีนเรียบๆครับ แต่เริ่มจางเพราะโดนเตารีดไปเต็มๆ ส่วนเนื้อผ้าสภาพใหม่มาก ปกสีขาวจั๊วะ เก็บอย่างดี
ด้านหลังติดเบอร์ 11 ครับ เบอร์เป็นผ้า เย็บติดกับเสื้อเลย Font อะไรก็ไม่รู้ครับ 555
เปรียบเทียบกันจะจะ กับของแท้
หลังจากนั้นเหมือนเขื่อนแตก โบนัสออกไล่เก็บเสื้อบอลแท้หมดครับ 5555 เลยอยากจะฝากน้องๆที่เริ่มเก็บเสื้อบอล เก็บตามกำลังทรัพย์ที่เรามีไปก่อนครับ เกรด A ก็เกรด A ไม่เห็นเป็นอะไร คุณค่าอยู่ที่ใจที่เราให้กับสิ่งของที่เรารัก ไม่เกี่ยวกับของแท้หรือเกรด A คอเชือกเกรด A ของผมตัวนี้ ถึงใครให้ 5,000 บาท ผมก็ไม่ขาย มันเป็นอดีตของเราครับ (แต่ถ้าให้ 5,001 ขอคิดอีกที 55555)
( ผมว่าน่าจะพี่ผมนะผม 14 เอง )
ผมยังนึกถึงภาพได้เลยคับ ไฮไลก็ต้องดูเจาะสนาม วันเสา ช่วงบ่ายๆ ถ้าวิเคราะบอลต้อง ช่อง3 เช้าวันเสา บิ๊กจ๊ะเปงพิธีกรอะคับ จำชื่อรายการไม่ได้ ผมอ่านแล้วได้แต่นั่งกลมยิ้มคิดถึง วันเก่าๆคับ