ฮาคลายเครียด
เมื่อ: ศุกร์ ก.ค. 13, 2007 17:181.ปรึกษาหมอ
สวัสดีค่ะ อาหมอที่เคารพ
....................หนูติดตามอ่านคอลัมของอาหมอมานานแล้วค่ะ จากถุงกล้วยแขกที่หนูซื้อกินประจำ หนูชอบอ่านเรื่องความทุกข์ ความเจ็บปวดของชาวบ้านค่ะ นึกไม่ถึงว่าวันนี้มันย้อนมาหาหนูเข้าเต็มเปา คราวนี้หัวเราะไม่ออกค่ะอาหมอคะ หนูอายุ 17 ขวบแล้ว
..................เมื่อปีกลางมะโรงที่ผ่านมาหนูได้รู้จักกับผู้ชายที่โรงเรียนเขาชอบมองหนูค่ะ แต่หนูพยายามไม่สนใจเขา เพราะเราต้องตั้งใจเล่าเรียนจริงไหมค่ะ เขามาชวนหนูคุยหนูก็พยายามเลี่ยง พอเขาชวนกินข้าวหนูก็กินค่ะ เพราะเขาออกเงินให้นี่คะ
เราคบกันอยู่นานค่ะ เกือบ 2 วัน...เขาก็ชวนหนูไปดูหนังค่ะหนูรีบปฏิเสธค่ะ แต่พอเขาบอกว่าเขาเลี้ยงเองหนูก็โอเค
ในโรงหนังเขาพยายามจับมือจับไม้หนู หนูไม่ยอมเพราะข้าวโพดคั่วมันจะหกหนูเสียดายค่ะพอดูหนังเสร็จเราก็นั่งรถเมล์กลับบ้าน แต่เขากลับชวนหนูลงกลางทาง ...หนูเหลือบมองเห็นป้ายด้านหน้าทาง เข้าเขียนว่าโรงแรมก็ทั้งโกรธทั้งอายคนเขาค่ะ
บอกบ๋อยที่วิ่งตามว่าหนู ขอห้องวีไอพีค่ะ หนูเข้าไปนั่งอยู่บนเตียง เขาเข้ามากอดจูบหนู หนูก็ผลักเขาออกแล้วผลัดผ้ามานุ่งผ้าเช็ดตัวหนูกลัวเสื้อยับค่ะ อาหมอคะหนูสู้แรงเขาไม่ได้ค่ะ หนูตกเป็นของเขา ก็ผู้หญิงตัวเล็กๆจะเอาแรงที่ไหนไปสู้จริงไหมคะ
หนูเลย สั่งลิโพมาดื่ม 2 ขวด ก็พอมีแรงหิ้วเขาออกจากห้องกลับบ้านได้ค่ะ
ถาม
ถ้าหนูท้องขึ้นมาจริงๆ จะทำไงคะหนูควรจะออกค่าทำคลอด
หรือให้เขาออกคะหนูกลุ้มมาก เพราะเขาก็ออกค่าโรงแรมแล้ว
ตอบ
หนูน่าจะเป็นคนออกเงินนะครับ
เพราะเขาอาจท้วงได้ว่า...
หนูไม่ต้องจ่ายค่าผ้าอนามัยมาตั้งหลายเดือนแล้วนี่
ถาม
อาหมอว่าเขาจะเบื่อหนูไหมคะ
พักหลังเขาไม่สั่งลิโพให้หนูดื่มเลย
เขาชอบสั่งแต่แรงเยอร์ค่ะทั้งที่รู้ว่าหนูชอบลิโพ
ตอบ
หนูอย่าไปคิดมากเลยค่ะ
เพราะอาหมอเองก็หันมาดื่มแรงเยอร์เหมือนกัน
เพราะใต้ฝามีรางวัลด้วยค่ะ
ถาม
อาหมอคะทำไมโรงแรมนี้แอร์ถึงไม่ค่อยเย็นคะ
แล้วข้าวต้มก็ใส่กุ้ง แค่ 2-3 ตัวเอง ค่ะ
อาหมอว่าหนูควรจะฟ้องผู้จัดการมั๊ยคะ
สุดท้ายนี้ขอให้คุณอาหมอมีความสุขนะคะ
ช่วยรีบตอบหนูด้วยเพราะหนูกลุ้มมาก
และหนูก็จะเลิกใช้ถุง กระดาษใส่กล้วยแขกแล้วด้วย
ตอบ
อาหมอว่าหนูน่าจะเปลี่ยนโรงแรมดีกว่าค่ะ
ลองมาที่แถวรัชดาฯน่าจะดีกว่าที่นี่แอร์เย็นเหมือนห้องดับจิต
อาหาร ก็อร่อย มีกระจกรอบกระทั่งในโถส้วม
แถมมี วิดีโอให้ดูทั้งคืน
2.เรื่องอูยอายในห้องหอบ่าวสาว
ณ. ห้องหอบ่าวสาวคู่หนึ่ง
บ่าว:อูยถ่างอีกนิดสิจ๊ะ มัน...มันคับ
สาว:อูย...ถ่างมากแล้วนะจ๊ะพี่จ๋าเดี๋ยวฉีกหมด
บ่าว:โถ่มันคับนะจ๊ะ ถ่างอีกหน่อยน่า นะ
สาว:อั๊บ...ถ่างสุดชีวิตแล้ว
บ่าว:แต่ก็ยังไม่ได้
สาว:ให้น้องทำเองดีกว่าม๊ะ
บ่าว:ก็ได้จ๊ะทาวาสลีนหน่อยก็ดีนะ
สาว:อุ๊ยตาย หลุดออกง่ายจริงๆค่ะ
บ่าว:ค่อยยังชั่ว แหมตอนเข้าน่ะเข้าง่ายแต่ตอนออกนี่สิยากฉะมัด เฮ้อมันสำคัญจริงๆนะแหวนวงนี้......อ่ะอารู้นะคิด อะไรอยู่
3.นี่คือ เรื่องเล่าจาก นักศึกษา สุดสยอง
................................ห้องหนึ่ง ณ หอพักอาคาร 5 มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง คืนหนึ่งของ long weekend ที่เด็กกลับบ้านหมดหอในปีใดไม่ปรากฏ มีนักศึกษาที่มีอาการทางประสาทคนหนึ่ง เครียดเรื่องเรียนจนคลุ้มคลั่ง และฆ่าตัวตายโดยการกรีดข้อมือ
............................... รูมเมทพบศพเมื่อกลับจากบ้าน สภาพศพ ; กำลังอืด โกนหัวออกหมด นิ้วมือซ้ายถูกตัดกองอยู่แถวนั้น ทาง ม.สั่งปิดหอ ปิดเรื่องทุกอย่าง และนิมนต์พระมาสวดหลายครั้ง ยังมีแต่เสียงร้องไห้และกรีดร้องยามดึกที่ไม่รู้จะปิดยังไง
................................หลายปีผ่านไป............... หอ5เปิดให้นักศึกษาเข้าพักอีกครั้ง มีข่าวลือเรื่องผีเหมือนกับทุกหอแต่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั่ง
................................ คืน long weekend ที่นักศึกาากลับบ้านจนหมดหอ ณ ห้องที่เกิดเหตุ ตามที่กล่าวข้างต้น
เวลาประมาณตี3 บรรยากาศเงียบสงัด..เหมาะแก่การอ่านหนังสือในความคิดของใครบางคน นศ คนหนึ่ง นั่งหลังพิงเตียงอ่านหนังสือ ฆาตกรรมสยองขวัญอยู่คนเดียว รูมเมทกลับบ้านหมดแล้ว เป็นคืนที่เงียบจริงๆ เงียบจนได้ยินเสียงแปลกๆ เป็นเสียงกุกกักน่ารำคาญ เขาเริ่มหาที่มาของเสียง เสียงนั้นดังขึ้นเรื่อยๆ จากโตะของเขา คล้ายกับมีอะไรบางอย่างพยายามดันออกมา จากในลิ้นชักที่ล็อกอยู่
"มัน"เริ่มดันแรงขึ้นทุกที!!!!!!!!
เขาได้แต่นั่งมองลิ้นชักที่สะเทือนตามแรงดันออกมา จนในที่สุดก็เปิดออก
!!!!! มือที่ไม่มีนิ้วเกาะอยู่ที่ขอบลิ้นชัก แล้ว.....หัวที่ไม่มีผมและร่างที่พองกลมก็โผล่ตูม!!!!!!!!!!!!!! แล้วมันก็พูดว่า
"โนบิตะ นายล็อกลิ้นชักทำใม" อั๊ง อัง อัง โตะเต๊โมดอิ๊คุฉิอุ๊ โดระเอม่อน
สวัสดีค่ะ อาหมอที่เคารพ
....................หนูติดตามอ่านคอลัมของอาหมอมานานแล้วค่ะ จากถุงกล้วยแขกที่หนูซื้อกินประจำ หนูชอบอ่านเรื่องความทุกข์ ความเจ็บปวดของชาวบ้านค่ะ นึกไม่ถึงว่าวันนี้มันย้อนมาหาหนูเข้าเต็มเปา คราวนี้หัวเราะไม่ออกค่ะอาหมอคะ หนูอายุ 17 ขวบแล้ว
..................เมื่อปีกลางมะโรงที่ผ่านมาหนูได้รู้จักกับผู้ชายที่โรงเรียนเขาชอบมองหนูค่ะ แต่หนูพยายามไม่สนใจเขา เพราะเราต้องตั้งใจเล่าเรียนจริงไหมค่ะ เขามาชวนหนูคุยหนูก็พยายามเลี่ยง พอเขาชวนกินข้าวหนูก็กินค่ะ เพราะเขาออกเงินให้นี่คะ
เราคบกันอยู่นานค่ะ เกือบ 2 วัน...เขาก็ชวนหนูไปดูหนังค่ะหนูรีบปฏิเสธค่ะ แต่พอเขาบอกว่าเขาเลี้ยงเองหนูก็โอเค
ในโรงหนังเขาพยายามจับมือจับไม้หนู หนูไม่ยอมเพราะข้าวโพดคั่วมันจะหกหนูเสียดายค่ะพอดูหนังเสร็จเราก็นั่งรถเมล์กลับบ้าน แต่เขากลับชวนหนูลงกลางทาง ...หนูเหลือบมองเห็นป้ายด้านหน้าทาง เข้าเขียนว่าโรงแรมก็ทั้งโกรธทั้งอายคนเขาค่ะ
บอกบ๋อยที่วิ่งตามว่าหนู ขอห้องวีไอพีค่ะ หนูเข้าไปนั่งอยู่บนเตียง เขาเข้ามากอดจูบหนู หนูก็ผลักเขาออกแล้วผลัดผ้ามานุ่งผ้าเช็ดตัวหนูกลัวเสื้อยับค่ะ อาหมอคะหนูสู้แรงเขาไม่ได้ค่ะ หนูตกเป็นของเขา ก็ผู้หญิงตัวเล็กๆจะเอาแรงที่ไหนไปสู้จริงไหมคะ
หนูเลย สั่งลิโพมาดื่ม 2 ขวด ก็พอมีแรงหิ้วเขาออกจากห้องกลับบ้านได้ค่ะ
ถาม
ถ้าหนูท้องขึ้นมาจริงๆ จะทำไงคะหนูควรจะออกค่าทำคลอด
หรือให้เขาออกคะหนูกลุ้มมาก เพราะเขาก็ออกค่าโรงแรมแล้ว
ตอบ
หนูน่าจะเป็นคนออกเงินนะครับ
เพราะเขาอาจท้วงได้ว่า...
หนูไม่ต้องจ่ายค่าผ้าอนามัยมาตั้งหลายเดือนแล้วนี่
ถาม
อาหมอว่าเขาจะเบื่อหนูไหมคะ
พักหลังเขาไม่สั่งลิโพให้หนูดื่มเลย
เขาชอบสั่งแต่แรงเยอร์ค่ะทั้งที่รู้ว่าหนูชอบลิโพ
ตอบ
หนูอย่าไปคิดมากเลยค่ะ
เพราะอาหมอเองก็หันมาดื่มแรงเยอร์เหมือนกัน
เพราะใต้ฝามีรางวัลด้วยค่ะ
ถาม
อาหมอคะทำไมโรงแรมนี้แอร์ถึงไม่ค่อยเย็นคะ
แล้วข้าวต้มก็ใส่กุ้ง แค่ 2-3 ตัวเอง ค่ะ
อาหมอว่าหนูควรจะฟ้องผู้จัดการมั๊ยคะ
สุดท้ายนี้ขอให้คุณอาหมอมีความสุขนะคะ
ช่วยรีบตอบหนูด้วยเพราะหนูกลุ้มมาก
และหนูก็จะเลิกใช้ถุง กระดาษใส่กล้วยแขกแล้วด้วย
ตอบ
อาหมอว่าหนูน่าจะเปลี่ยนโรงแรมดีกว่าค่ะ
ลองมาที่แถวรัชดาฯน่าจะดีกว่าที่นี่แอร์เย็นเหมือนห้องดับจิต
อาหาร ก็อร่อย มีกระจกรอบกระทั่งในโถส้วม
แถมมี วิดีโอให้ดูทั้งคืน
2.เรื่องอูยอายในห้องหอบ่าวสาว
ณ. ห้องหอบ่าวสาวคู่หนึ่ง
บ่าว:อูยถ่างอีกนิดสิจ๊ะ มัน...มันคับ
สาว:อูย...ถ่างมากแล้วนะจ๊ะพี่จ๋าเดี๋ยวฉีกหมด
บ่าว:โถ่มันคับนะจ๊ะ ถ่างอีกหน่อยน่า นะ
สาว:อั๊บ...ถ่างสุดชีวิตแล้ว
บ่าว:แต่ก็ยังไม่ได้
สาว:ให้น้องทำเองดีกว่าม๊ะ
บ่าว:ก็ได้จ๊ะทาวาสลีนหน่อยก็ดีนะ
สาว:อุ๊ยตาย หลุดออกง่ายจริงๆค่ะ
บ่าว:ค่อยยังชั่ว แหมตอนเข้าน่ะเข้าง่ายแต่ตอนออกนี่สิยากฉะมัด เฮ้อมันสำคัญจริงๆนะแหวนวงนี้......อ่ะอารู้นะคิด อะไรอยู่
3.นี่คือ เรื่องเล่าจาก นักศึกษา สุดสยอง
................................ห้องหนึ่ง ณ หอพักอาคาร 5 มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง คืนหนึ่งของ long weekend ที่เด็กกลับบ้านหมดหอในปีใดไม่ปรากฏ มีนักศึกษาที่มีอาการทางประสาทคนหนึ่ง เครียดเรื่องเรียนจนคลุ้มคลั่ง และฆ่าตัวตายโดยการกรีดข้อมือ
............................... รูมเมทพบศพเมื่อกลับจากบ้าน สภาพศพ ; กำลังอืด โกนหัวออกหมด นิ้วมือซ้ายถูกตัดกองอยู่แถวนั้น ทาง ม.สั่งปิดหอ ปิดเรื่องทุกอย่าง และนิมนต์พระมาสวดหลายครั้ง ยังมีแต่เสียงร้องไห้และกรีดร้องยามดึกที่ไม่รู้จะปิดยังไง
................................หลายปีผ่านไป............... หอ5เปิดให้นักศึกษาเข้าพักอีกครั้ง มีข่าวลือเรื่องผีเหมือนกับทุกหอแต่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั่ง
................................ คืน long weekend ที่นักศึกาากลับบ้านจนหมดหอ ณ ห้องที่เกิดเหตุ ตามที่กล่าวข้างต้น
เวลาประมาณตี3 บรรยากาศเงียบสงัด..เหมาะแก่การอ่านหนังสือในความคิดของใครบางคน นศ คนหนึ่ง นั่งหลังพิงเตียงอ่านหนังสือ ฆาตกรรมสยองขวัญอยู่คนเดียว รูมเมทกลับบ้านหมดแล้ว เป็นคืนที่เงียบจริงๆ เงียบจนได้ยินเสียงแปลกๆ เป็นเสียงกุกกักน่ารำคาญ เขาเริ่มหาที่มาของเสียง เสียงนั้นดังขึ้นเรื่อยๆ จากโตะของเขา คล้ายกับมีอะไรบางอย่างพยายามดันออกมา จากในลิ้นชักที่ล็อกอยู่
"มัน"เริ่มดันแรงขึ้นทุกที!!!!!!!!
เขาได้แต่นั่งมองลิ้นชักที่สะเทือนตามแรงดันออกมา จนในที่สุดก็เปิดออก
!!!!! มือที่ไม่มีนิ้วเกาะอยู่ที่ขอบลิ้นชัก แล้ว.....หัวที่ไม่มีผมและร่างที่พองกลมก็โผล่ตูม!!!!!!!!!!!!!! แล้วมันก็พูดว่า
"โนบิตะ นายล็อกลิ้นชักทำใม" อั๊ง อัง อัง โตะเต๊โมดอิ๊คุฉิอุ๊ โดระเอม่อน
