แฟนขอเลิก
เมื่อ: เสาร์ ม.ค. 12, 2008 21:19ก่อนอื่นต้องขอโทษที่อาจโพสผิดห้อง
ผมคบกับเธอคนนี้มาเกือบ 4 ปีแล้ว รู้จักกันตั้งแต่ปี 1 ตอนนี้เรียนจบ ทำงานแล้วทั้งคู่ แต่อยู่ห่างกัน และไม่เคยคิดว่าระยะทางจะทำให้รักของเราสั่นคลอน เพราะเรารักกันมาก ร่วมทุกข์สุขกันมามากมาย ช่วยกันเรียนจนจบ
ทั้งผมและเธอก็ได้เกียรตินิยมอันดับ 2 ทั้งคู่ ชีวิตตอนนั้นบอกได้เลยว่ามีความสุขมาก จบปั๊บได้งานทันที พ่อแม่รับรู้ทั้ง 2 ฝ่าย คิดว่าจะทำทุกอย่างเพื่ออนาคต เพื่อกันและกัน เพื่อเราจะได้แต่งงานและอยู่ด้วยกันไปจนสิ้นลมหายใจ ผมรักเธอมาก..
ในที่สุดระยะทางที่ห่างกันก็สร้างปัญหาให้กับเรา ปัญหาปัญญาอ่อน ไร้สาระ แต่ในตอนนั้นก็ใหญ่พอที่จะทำให้เราทะเลาะกันมาก
รุนแรง และรู้สึกแย่ ผมก็งอน เธอก็งอน ไม่ยอมหันหน้าเข้าหากัน ไม่พูดคุยกันเลย มีแต่ความเห็นแก่ตัว เอาแต่ใจกันทั้ง 2 ฝ่าย
เพียงแต่ผมเองไม่คิดว่าผลที่ตามมามันจะเลวร้ายได้ถึงขนาดนี้ คิดว่าแค่ความไม่เข้าใจกันธรรมดา ๆ เดี๋ยวก็ดีขึ้น
ที่ไหนได้ เธอบอกผมว่าจะขอเลิก เธอให้เหตุผลว่าที่ผ่านมาไม่เคยรักผมเลย ไม่เคยรู้สึกรัก ที่คบกันมาตลอดเวลาก็แค่ความ "สงสาร" เท่านั้นโลกทั้งใบก็หยุดหมุน ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตที่เคยวาดฝันเอาไว้มันพังทลายลงต่อหน้าต่อตา ผมทั้งสับสนทั้งเสียใจมาก ไม่คิดว่าปัญหาแค่นี้จะทำให้รักเราต้องพังทลาย ผมถามเธอว่ามีคนใหม่หรือเปล่า เธอบอกว่าไม่มี ซึ่งผมก็เชื่อเธอ แต่ก็ทำให้ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องลงเอยกันแบบนี้ เสียใจมากครับ เป็นสัปดาห์ที่เธอไม่รับโทรศัพท์ ไม่คุย ผมจะไปหาก็ไม่อยากเจอ ซึ่งใจผมร้อนมาก แต่ก็ไม่อยากทำให้เลวร้ายไปกว่านี้ อยากให้เธอได้ลองคิด
แต่ตอนนี้ผ่านไปเกือบเดือนแล้วไม่มีทีท่าว่าเธอจะกลับมาเลยครับ ผมร้องไห้ทุกวัน ทำใจไม่ไหว ตัดใจไม่ได้เลย ปรึกษาพ่อแม่ ทั้งทางผมและทางแฟน ท่านก็เป็นทุกข์แต่ก็ไม่รู้จะช่วยอะไรได้เท่าไหร่ นอกจากบอกให้ทำใจ งานการที่ทำอยู่ก็ทำน่ะ ไปทำไม่ยอมให้เสียงานทั้งที่ไม่มีแรง ไม่มีกำลังใจเลย กัดฟันอดทนเอา แต่ปฏิสัมพันธ์ที่เคยมีกับพี่ ๆ ก็ลดหายไป กลายเป็นคนเครียด ซีมเศร้าตลอดเวลา
หลัง ๆ มาเธอรับโทรศัพท์ ผมพยายามมโทรไปอ้อนวอน ขอโทษ ขอคืนดี ให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเก่า และจะไม่ทำอะไรที่คิดว่าจะทำให้เธอเสยใจอีก
แต่สิ่งที่ออกมาจากปากเธอคือ "ไม่" เธอทำแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว เธอบอกว่าที่ผ่านมาพยายามแล้ว ได้แค่นี้ มันทำให้ผมเศร้าเสียใจมาก ๆ ผมไม่คิดว่าจะมีวันนี้ ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในความรักของเราเลย
ล่าสุดเมื่อวานผมโทรไปอีก รู้ว่ารบกวนเธอมาก แต่ใจมันไม่ไหวแล้ว คิดอะไรไปต่าง ๆ นา ๆ แต่คงทำไม่ได้เพราะสงสารพ่อ แม่ และน้อง แต่สิ่งที่ได้รับ ได้ฟังจากเธอทำให้ผมพอมีกำลังใจมากขึ้น
เธอบอกว่าขอเวลา 2 เดือนให้คิดทบทวนเรื่องของเรา แล้วเธอจะให้คำตอบว่าจะกลับไปหรือไม่ แต่เธอขอว่าอย่ามาพบเจอ ผมเองก็สัญญาว่าจะไม่ไป ไม่โทรไปบ่อย ให้เวลาเธอได้คิด ผมตอนนี้บอกเลยว่าไม่มีความสุขเอามาก ๆ สิ่งนี้ยังพอให้ความหวังผมได้บ้าง แม้มันจะริบหรี่ก็ตาม ผมจะรอวันนั้น ถ้าโชคดีผมคงได้เธอกลับมายืนเคียงข้าง ผมไม่โกรธ ไม่เคืองเธอกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลย ผมรู้ว่าผมผิดเอง และสัญญาถ้าเธอกลับมาผมจะเป็นคนที่ดีกว่านี้เพื่อเธอ สุดที่รักของผม...
สุดท้ายผมอยากบอก อยากฝากไปถึงแฟนผีทุก ๆ ท่าน หากวันนี้เพื่อน ๆ น้อง ๆ มีความรัก มีคนรักแล้ว ขอให้รักเค้าคนนั้นให้มาก ๆ ทำทุกสิ่งอย่างที่ดีที่เหมาะสมให้ดี ให้สุดความสามารถที่สุด อย่าคิดว่าจะรักเผื่อเลือก แต่ขอให้เผื่อใจให้กับความทุกข์และความผิดหวังที่อาจเกิดขึ้นบ้าง อย่าให้เหมือนกับผมที่ไม่เคยเผื่อใจจนเจ็บทรมานมาก ๆ แบบนี้ และที่สำคัญที่สุด สำคัญยิ่งกว่ารัก คือความเข้าใจ น่ะครับ
ขอให้ความรักของทุกท่านเข้มแข็ง ขอให้ทุกท่านมีความสุข มีสุขภาพที่สมบูรณ์แข็งแรงทั้งครอบครัว
และขอให้แมนฯยูฯ ของพวกเราชนะในคืนนี้และต่อ ๆ ไปจนได้แชมป์
ขอบคุณที่ทนอ่านครับ
ผมคบกับเธอคนนี้มาเกือบ 4 ปีแล้ว รู้จักกันตั้งแต่ปี 1 ตอนนี้เรียนจบ ทำงานแล้วทั้งคู่ แต่อยู่ห่างกัน และไม่เคยคิดว่าระยะทางจะทำให้รักของเราสั่นคลอน เพราะเรารักกันมาก ร่วมทุกข์สุขกันมามากมาย ช่วยกันเรียนจนจบ
ทั้งผมและเธอก็ได้เกียรตินิยมอันดับ 2 ทั้งคู่ ชีวิตตอนนั้นบอกได้เลยว่ามีความสุขมาก จบปั๊บได้งานทันที พ่อแม่รับรู้ทั้ง 2 ฝ่าย คิดว่าจะทำทุกอย่างเพื่ออนาคต เพื่อกันและกัน เพื่อเราจะได้แต่งงานและอยู่ด้วยกันไปจนสิ้นลมหายใจ ผมรักเธอมาก..
ในที่สุดระยะทางที่ห่างกันก็สร้างปัญหาให้กับเรา ปัญหาปัญญาอ่อน ไร้สาระ แต่ในตอนนั้นก็ใหญ่พอที่จะทำให้เราทะเลาะกันมาก
รุนแรง และรู้สึกแย่ ผมก็งอน เธอก็งอน ไม่ยอมหันหน้าเข้าหากัน ไม่พูดคุยกันเลย มีแต่ความเห็นแก่ตัว เอาแต่ใจกันทั้ง 2 ฝ่าย
เพียงแต่ผมเองไม่คิดว่าผลที่ตามมามันจะเลวร้ายได้ถึงขนาดนี้ คิดว่าแค่ความไม่เข้าใจกันธรรมดา ๆ เดี๋ยวก็ดีขึ้น
ที่ไหนได้ เธอบอกผมว่าจะขอเลิก เธอให้เหตุผลว่าที่ผ่านมาไม่เคยรักผมเลย ไม่เคยรู้สึกรัก ที่คบกันมาตลอดเวลาก็แค่ความ "สงสาร" เท่านั้นโลกทั้งใบก็หยุดหมุน ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตที่เคยวาดฝันเอาไว้มันพังทลายลงต่อหน้าต่อตา ผมทั้งสับสนทั้งเสียใจมาก ไม่คิดว่าปัญหาแค่นี้จะทำให้รักเราต้องพังทลาย ผมถามเธอว่ามีคนใหม่หรือเปล่า เธอบอกว่าไม่มี ซึ่งผมก็เชื่อเธอ แต่ก็ทำให้ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องลงเอยกันแบบนี้ เสียใจมากครับ เป็นสัปดาห์ที่เธอไม่รับโทรศัพท์ ไม่คุย ผมจะไปหาก็ไม่อยากเจอ ซึ่งใจผมร้อนมาก แต่ก็ไม่อยากทำให้เลวร้ายไปกว่านี้ อยากให้เธอได้ลองคิด
แต่ตอนนี้ผ่านไปเกือบเดือนแล้วไม่มีทีท่าว่าเธอจะกลับมาเลยครับ ผมร้องไห้ทุกวัน ทำใจไม่ไหว ตัดใจไม่ได้เลย ปรึกษาพ่อแม่ ทั้งทางผมและทางแฟน ท่านก็เป็นทุกข์แต่ก็ไม่รู้จะช่วยอะไรได้เท่าไหร่ นอกจากบอกให้ทำใจ งานการที่ทำอยู่ก็ทำน่ะ ไปทำไม่ยอมให้เสียงานทั้งที่ไม่มีแรง ไม่มีกำลังใจเลย กัดฟันอดทนเอา แต่ปฏิสัมพันธ์ที่เคยมีกับพี่ ๆ ก็ลดหายไป กลายเป็นคนเครียด ซีมเศร้าตลอดเวลา
หลัง ๆ มาเธอรับโทรศัพท์ ผมพยายามมโทรไปอ้อนวอน ขอโทษ ขอคืนดี ให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเก่า และจะไม่ทำอะไรที่คิดว่าจะทำให้เธอเสยใจอีก
แต่สิ่งที่ออกมาจากปากเธอคือ "ไม่" เธอทำแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว เธอบอกว่าที่ผ่านมาพยายามแล้ว ได้แค่นี้ มันทำให้ผมเศร้าเสียใจมาก ๆ ผมไม่คิดว่าจะมีวันนี้ ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในความรักของเราเลย
ล่าสุดเมื่อวานผมโทรไปอีก รู้ว่ารบกวนเธอมาก แต่ใจมันไม่ไหวแล้ว คิดอะไรไปต่าง ๆ นา ๆ แต่คงทำไม่ได้เพราะสงสารพ่อ แม่ และน้อง แต่สิ่งที่ได้รับ ได้ฟังจากเธอทำให้ผมพอมีกำลังใจมากขึ้น
เธอบอกว่าขอเวลา 2 เดือนให้คิดทบทวนเรื่องของเรา แล้วเธอจะให้คำตอบว่าจะกลับไปหรือไม่ แต่เธอขอว่าอย่ามาพบเจอ ผมเองก็สัญญาว่าจะไม่ไป ไม่โทรไปบ่อย ให้เวลาเธอได้คิด ผมตอนนี้บอกเลยว่าไม่มีความสุขเอามาก ๆ สิ่งนี้ยังพอให้ความหวังผมได้บ้าง แม้มันจะริบหรี่ก็ตาม ผมจะรอวันนั้น ถ้าโชคดีผมคงได้เธอกลับมายืนเคียงข้าง ผมไม่โกรธ ไม่เคืองเธอกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลย ผมรู้ว่าผมผิดเอง และสัญญาถ้าเธอกลับมาผมจะเป็นคนที่ดีกว่านี้เพื่อเธอ สุดที่รักของผม...
สุดท้ายผมอยากบอก อยากฝากไปถึงแฟนผีทุก ๆ ท่าน หากวันนี้เพื่อน ๆ น้อง ๆ มีความรัก มีคนรักแล้ว ขอให้รักเค้าคนนั้นให้มาก ๆ ทำทุกสิ่งอย่างที่ดีที่เหมาะสมให้ดี ให้สุดความสามารถที่สุด อย่าคิดว่าจะรักเผื่อเลือก แต่ขอให้เผื่อใจให้กับความทุกข์และความผิดหวังที่อาจเกิดขึ้นบ้าง อย่าให้เหมือนกับผมที่ไม่เคยเผื่อใจจนเจ็บทรมานมาก ๆ แบบนี้ และที่สำคัญที่สุด สำคัญยิ่งกว่ารัก คือความเข้าใจ น่ะครับ
ขอให้ความรักของทุกท่านเข้มแข็ง ขอให้ทุกท่านมีความสุข มีสุขภาพที่สมบูรณ์แข็งแรงทั้งครอบครัว
และขอให้แมนฯยูฯ ของพวกเราชนะในคืนนี้และต่อ ๆ ไปจนได้แชมป์
ขอบคุณที่ทนอ่านครับ
สู้ต่อปายยยย 
