มีเรื่องสั้นมาไห้อ่านครับ เรื่อง "คนบ้าคนนั้น"
เมื่อ: อาทิตย์ ม.ค. 20, 2008 13:21เป็นเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งที่ผมชอบมาก พออ่านไปแล้วเอ๊ะ มันเข้าท่าดีแฮะ
"ช่วยด้วยๆๆ ช่วยฉันด้วย " หญิงสาวคนนึง วิ่งมาเกาะเเขนผมแน่น ช่วยด้วยค่ะ ผมตอบด้วยน้ำเสียงสั่นๆเพราะผมไม่อยากหา
เรื่องใส่ตัว "จะไห้ผมช่วยไรครับ" ช่วยพาฉันไปจากที่นี่ที เทอทำหน้าตาขอร้อง แต่ผมคิดว่าคงไม่มีพิษมีภัยมั๊ง
ผมก้อเลยชวนเทอขึ้นรถผมไปส่งในที่ๆมีไฟสว่างๆ "มีเรื่องอะไรหรอครับ" ผมถาม
ฉัน ฉันเห็นการฆาตกรรมค่ะ ผมหน้าซีด ผมเลยถามเขา คุณเหนได้ไง
ในขณะที่ฉันเดินขึ้นสะพานข้ามคลอง มีผู้ชายเอาศพผู้หญิงจากท้ายรถแล้วโยนลงน้ำ แต่เขาไม่เหนฉันเพราะที่ฉันยืนฟมันเสีย
พอดี เขาเลยไม่เหนฉัน ผมอึ้ง เอ่อ คุณจำหน้าเขาได้ไหมครับ
จำไม่ค่อยได้ค่ะ แต่หัวเขาเกรียนๆ ถ้าฉันเหนหน้าเขา ฉันจะจำได้ค่ะ
แล้วคุณจะทำไงอ่ะ ผมถาม
ฉันจะแจ้งความค่ะ
ผมจึงพาเธอนั่งรถไปโรงพัก พอผมขึ้นโรงพัก ผมบอกจ่าว่า เอ่อ มีคนมาแจ้งความครับ
จ่าบอก คนไหน
คนนี่ครับ ผมบอก
ฮ่าๆๆๆ จ่าหัวเราะดังสนั่น จนตำรวจอีก2-3คนโผล่หน้าออกมาดู แล้วก็ขำก๊าก
ไปเหนอะไรมาอีกหล่ะ จ่าถาม ซึ่งทำไห้ผมงงมาก
ผู้หญิงคนนี้สติไม่ดี เปนลูกคนขายข้าวแกงในตลาด ชอบมากุเรื่องว่า เหนโน่น เหนนี่ อย่างคุณอ่ะ โดนไปหลายรายแล้ว จ่าบอก
ผมก้าวเดินออกจากโรงพักด้วยความโมโห วันนั้นผมไปทำงานสายมากๆแถมยังอารมเสียจากการตัดผมอีก
แม่งตัดไปคุยดูหนังไป ไถซะเกรียน แล้วยังมีหน้ามาพุด "ไม่เปงไรทรงนี้วัยรุ่นชอบกัน" ผมอารมเสียจากการทำงานมากๆ
ไหนจะเจอลูกค้าเรื่องมาก กว่าจะสลัดลูกค้รายสุดท้ายปาไป3ทุ่ม
ผมจึงอยากจะหาที่สบาย ผมจึงเข้าผับ ไปนั่งจิบครื่งดื่ม ฟังเพลง มองสาวๆ จนกระทั่งเที่ยงคืน
ในขณะที่ผมขับรถ สายตาผมมองออกไปนอกกระจก ทันใดนั้น มีคนเดินตัดหน้ารถผมอย่างกะทันหัน ผมจึงลุกออกไปดู
เทอเป็นผู้หญิง ผมจับที่คอเธอ ดูเหมือนมันจะหัก และมีเลือดไหลมาจากปากด้วย ผมเริ่มนึกถึงคนบ้าคนั้นทันที
ผมก้อคิดเข้าข้างตัวเองไม่ใช่น่า ผมจึงเอาศพเธอยัดใส่หลังรถ แล้วขับไปจนถึงที่ๆมีคลอง ผมมองซ้ายมองขวา
ไม่มีใคร ผมจึงเอาศพเทอโยนลงน้ำ แล้วขับรถกลับบ้านด้วยความเร็ว
คืนนั้นผมนอนแทบไม่หลับ แต่ผมก้อหมั่นพยายามทำบุญ พร้อมกับดูข่าวว่ามีคนพบศพเทอไหม
จนกระทั่งมีอยู่วันนึง ในขณะที่ผมเอาของใส่รถ เอ่อ โทดครับ คุณพิสุดหรือป่าวครับ
พอผมหันหลังไป หัวใจผมแทบหยุดเต้น เมื่อผมเจอตำรวจ4-5นาย
เอ่อ ใช่ครับ ผมตอบด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
ผมขอเชิญคุณไปโรงพักหน่อยครับ
อะไรครับ ผมทำอะไรผิด ผมแย้ง
เรายังไม่ได้ตั้งข้อหาคุณ แต่ขอเชิญคุญไปหน่อย เอารถคุณไปด้วยนะ
ทันใดนั้น มีตำรวจคนนึงวิ่งมาบอกตำรวจที่คุมผม
เอ่อ เราเจอรอยบุบที่ด้านหน้ารถ เจอรอยเลือด และเจอเส้นผมซึ่งคาดว่าจะเป็นของผู้หญิงครับ
ผมแทบจะเปนลม เมื่อได้ยินคำๆนั้น แต่ถึงอย่างไรผมก้อจนกับหลักฐาน
พอถึงโรงพัก ผมคุยกับตำรวจคนนึงว่า ถามจิงๆเหอะ จ่ารู้ได้ไง ว่าผมเป็นคนทำ
โอ๊ย เรื่องที่หญิงบ้าคนนั้นกุเรื่องมาอ่ะนะ เชื่อไหม ไม่นานมันก็เกิดเรื่องอย่างงั้นขึ้นมาจิงๆ เช่นชายคนนั้นจะเปงคนต่อไป
จ่าชี้ไห้ผมดูข้างหลัง ภาพที่ผมเห็นคือ ชายคนนึงที่กระทืบเท้าตึงตังด้วยความโมโห พร้อมกับหญิงบ้าคนนั้นที่เต้นแร้งเต้นกา
"ไห้ตายเถอะ สายตายังนั้นต้องไม่ใช่คนบ้าแน่ๆ""
"ช่วยด้วยๆๆ ช่วยฉันด้วย " หญิงสาวคนนึง วิ่งมาเกาะเเขนผมแน่น ช่วยด้วยค่ะ ผมตอบด้วยน้ำเสียงสั่นๆเพราะผมไม่อยากหา
เรื่องใส่ตัว "จะไห้ผมช่วยไรครับ" ช่วยพาฉันไปจากที่นี่ที เทอทำหน้าตาขอร้อง แต่ผมคิดว่าคงไม่มีพิษมีภัยมั๊ง
ผมก้อเลยชวนเทอขึ้นรถผมไปส่งในที่ๆมีไฟสว่างๆ "มีเรื่องอะไรหรอครับ" ผมถาม
ฉัน ฉันเห็นการฆาตกรรมค่ะ ผมหน้าซีด ผมเลยถามเขา คุณเหนได้ไง
ในขณะที่ฉันเดินขึ้นสะพานข้ามคลอง มีผู้ชายเอาศพผู้หญิงจากท้ายรถแล้วโยนลงน้ำ แต่เขาไม่เหนฉันเพราะที่ฉันยืนฟมันเสีย
พอดี เขาเลยไม่เหนฉัน ผมอึ้ง เอ่อ คุณจำหน้าเขาได้ไหมครับ
จำไม่ค่อยได้ค่ะ แต่หัวเขาเกรียนๆ ถ้าฉันเหนหน้าเขา ฉันจะจำได้ค่ะ
แล้วคุณจะทำไงอ่ะ ผมถาม
ฉันจะแจ้งความค่ะ
ผมจึงพาเธอนั่งรถไปโรงพัก พอผมขึ้นโรงพัก ผมบอกจ่าว่า เอ่อ มีคนมาแจ้งความครับ
จ่าบอก คนไหน
คนนี่ครับ ผมบอก
ฮ่าๆๆๆ จ่าหัวเราะดังสนั่น จนตำรวจอีก2-3คนโผล่หน้าออกมาดู แล้วก็ขำก๊าก
ไปเหนอะไรมาอีกหล่ะ จ่าถาม ซึ่งทำไห้ผมงงมาก
ผู้หญิงคนนี้สติไม่ดี เปนลูกคนขายข้าวแกงในตลาด ชอบมากุเรื่องว่า เหนโน่น เหนนี่ อย่างคุณอ่ะ โดนไปหลายรายแล้ว จ่าบอก
ผมก้าวเดินออกจากโรงพักด้วยความโมโห วันนั้นผมไปทำงานสายมากๆแถมยังอารมเสียจากการตัดผมอีก
แม่งตัดไปคุยดูหนังไป ไถซะเกรียน แล้วยังมีหน้ามาพุด "ไม่เปงไรทรงนี้วัยรุ่นชอบกัน" ผมอารมเสียจากการทำงานมากๆ
ไหนจะเจอลูกค้าเรื่องมาก กว่าจะสลัดลูกค้รายสุดท้ายปาไป3ทุ่ม
ผมจึงอยากจะหาที่สบาย ผมจึงเข้าผับ ไปนั่งจิบครื่งดื่ม ฟังเพลง มองสาวๆ จนกระทั่งเที่ยงคืน
ในขณะที่ผมขับรถ สายตาผมมองออกไปนอกกระจก ทันใดนั้น มีคนเดินตัดหน้ารถผมอย่างกะทันหัน ผมจึงลุกออกไปดู
เทอเป็นผู้หญิง ผมจับที่คอเธอ ดูเหมือนมันจะหัก และมีเลือดไหลมาจากปากด้วย ผมเริ่มนึกถึงคนบ้าคนั้นทันที
ผมก้อคิดเข้าข้างตัวเองไม่ใช่น่า ผมจึงเอาศพเธอยัดใส่หลังรถ แล้วขับไปจนถึงที่ๆมีคลอง ผมมองซ้ายมองขวา
ไม่มีใคร ผมจึงเอาศพเทอโยนลงน้ำ แล้วขับรถกลับบ้านด้วยความเร็ว
คืนนั้นผมนอนแทบไม่หลับ แต่ผมก้อหมั่นพยายามทำบุญ พร้อมกับดูข่าวว่ามีคนพบศพเทอไหม
จนกระทั่งมีอยู่วันนึง ในขณะที่ผมเอาของใส่รถ เอ่อ โทดครับ คุณพิสุดหรือป่าวครับ
พอผมหันหลังไป หัวใจผมแทบหยุดเต้น เมื่อผมเจอตำรวจ4-5นาย
เอ่อ ใช่ครับ ผมตอบด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
ผมขอเชิญคุณไปโรงพักหน่อยครับ
อะไรครับ ผมทำอะไรผิด ผมแย้ง
เรายังไม่ได้ตั้งข้อหาคุณ แต่ขอเชิญคุญไปหน่อย เอารถคุณไปด้วยนะ
ทันใดนั้น มีตำรวจคนนึงวิ่งมาบอกตำรวจที่คุมผม
เอ่อ เราเจอรอยบุบที่ด้านหน้ารถ เจอรอยเลือด และเจอเส้นผมซึ่งคาดว่าจะเป็นของผู้หญิงครับ
ผมแทบจะเปนลม เมื่อได้ยินคำๆนั้น แต่ถึงอย่างไรผมก้อจนกับหลักฐาน
พอถึงโรงพัก ผมคุยกับตำรวจคนนึงว่า ถามจิงๆเหอะ จ่ารู้ได้ไง ว่าผมเป็นคนทำ
โอ๊ย เรื่องที่หญิงบ้าคนนั้นกุเรื่องมาอ่ะนะ เชื่อไหม ไม่นานมันก็เกิดเรื่องอย่างงั้นขึ้นมาจิงๆ เช่นชายคนนั้นจะเปงคนต่อไป
จ่าชี้ไห้ผมดูข้างหลัง ภาพที่ผมเห็นคือ ชายคนนึงที่กระทืบเท้าตึงตังด้วยความโมโห พร้อมกับหญิงบ้าคนนั้นที่เต้นแร้งเต้นกา
"ไห้ตายเถอะ สายตายังนั้นต้องไม่ใช่คนบ้าแน่ๆ""
อะไรจะขนาดนั้น