วันชาติ...(ของชาติอื่น...ของชาติไทยอยู่ไหนหว่า?)
เมื่อ: เสาร์ มี.ค. 15, 2008 12:19งานประชุมพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็ฯระหว่างนักศึกษาจากประเทศต่างๆ จัดที่ ม.มหิดล... อือมม ได้ความรู้ดีค่ะ
****************************************************************************************
วานนี้ ผมมีโอกาสได้สนทนากับนักศึกษาหลายชาติ ลองโยนคำถามไปที่นักศึกษาอินเดียถึงโรตีที่เป็นอาหารของผู้คนชนชาติของเธอ พวกเธอตอบได้เป็นฉากว่า โรตีมีที่มายังไง แถมแยกให้เห็นความแตกต่างระหว่างโรตีประเภทจาปาตี นาน ปูรี โปลก้า และปาลาธา นักศึกษาแต่ละชาติคุยเรื่องอาหารของตัวได้ไม่ขาดตกบกพร่อง
ถึงกลุ่มนักศึกษาไทยซึ่งมีหลายคน เมื่อผมถามถึงอาหารไทยอย่างขนมข้าวตู ขนมขี้มอด หรือแม้แต่ขนมเปียกปูนขาว พวกสาวๆ ส่ายหน้ากันใหญ่ ร้องว่า อ้าย อาจารย์เอาขนมอะไรมาถามก็ไม่รู้ พวกหนูไม่เคยได้ยิน
สนทนากันมาเรื่อยๆ ผมวกเข้าเรื่องวันชาติ ดัดดรุณีอินเดียตอบได้อย่างมั่นใจว่า ประเทศของตนมีทั้งวันเอกราชและวันชาติ ทั้งสองวันไม่ใช่วันเดียวกัน ลอร์ดเมาท์แบทเทนเป็นประธานในพิธีคืนเอกราชให้อินเดียเมื่อวันที่ ๑๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๙๐ วันนี้ของเราจึงเป็นวันเอกราช เมื่อได้รับเอกราชแล้ว ท่านเนห์รูได้เป็นนายกรัฐมนตรีคนแรก ท่านใช้เวลาร่างรัฐธรรมนูญนานประมาณ ๒ ปี จึงประกาศใช้ในวันที่ ๒๖ มกราคม พ.ศ.๒๔๙๓ และ ๒๖ มกราคมของทุกปีนี่แหละเป็นวันชาติของเรา
นักศึกษาสิงคโปร์เล่าว่า อ้า เมื่อ พ.ศ.๒๕๐๖ ประเทศของข้าพเจ้าเข้ารวมเป็นรัฐรัฐหนึ่งของสหพันธรัฐมาลายู แต่ท่านลีกวนยิวไม่ยอมให้อภิสิทธิ์แก่คนมลายูในสิงคโปร์แบบเดียวกับที่พวกนี้ได้ในมาเลเซีย จึงทำให้เกิดจลาจลใหญ่ในเขตมาเลเกลัง มีคนตายไปถึง ๒๐ คน ท่านลีกวนยิวจึงแยกรัฐสิงคโปร์ออกมาเป็นชาติอิสระเมื่อวันที่ ๙ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๐๘ วันที่ ๙ สิงหาคมของทุกปี จึงเป็นวันชาติของเรา
สาวชาวจีนมาเลเซียเอ่ยต่อ เมื่อ พ.ศ.๒๔๙๘ อังกฤษตัดสินใจให้เอกราชแก่มาลายา โดยจัดให้มีการเลือกตั้งสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ พรรคพันธมิตรภายใต้การนำของตนกู อับดุล เราะห์มาน ได้เสียงข้างมาก ท่านจึงขอเจรจากับอังกฤษเพื่อให้มอบเอกราชโดยเร็ว อังกฤษมอบเอกราชให้แก่มาลายาโดยสมบูรณ์เมื่อวันที่ ๓๑ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๐๐ วันที่ ๓๑ สิงหาคมของทุกปีนี่แหละค่ะ เป็นวันชาติของดิฉัน
เมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ นะครับ เวียดมินห์ต่อสู้กับพวกญี่ปุ่นและฝรั่งเศส เมื่อสงครามยุติลง พรรคคอมมิวนิสต์ซึ่งเป็นแกนหลักของเวียดมินห์รวบอำนาจในพวกแนวร่วมได้ทั้งหมด เมื่อวันที่ ๒ กันยายน พ.ศ.๒๔๘๘ ท่านโฮจีมินห์ ประธานพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีนได้อ่านคำประกาศและสถาปนาสาธารณรัฐเป็นครั้งแรก วันนี้นี่แหละที่เราถือว่าเป็นวันชาติ แม้ว่าหลังจากนั้นฝรั่งเศสจะกลับมาอีก เมื่อ พ.ศ.๒๔๙๗ เราก็เอาชนะฝรั่งเศสได้ที่ค่ายเดียนเบียนฟูและชนะอเมริกาได้ในวันที่ ๓๐ เมษายน พ.ศ.๒๕๑๘ แต่เราก็ยังถือเอา ๒ กันยายนเป็นวันชาติเวียดนาม
หนุ่มลาวบอกว่า อ้า เมื่อ พ.ศ.๒๔๙๗ พวกเวียดมินห์โจมตีฐานทัพฝรั่งเศสได้ที่ค่ายเดียนเบียนฟู ฝรั่งเศสจึงต้องยอมจำนนต่อ ๓ ประเทศในอินโดจีนและไปลงนามในข้อตกลงเจนีวา หลังจากนั้น เมื่อวันที่ ๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๙๗ ลาวจึงได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสโดยสมบูรณ์ วันที่ ๒ ธันวาคมจึงเป็นวันชาติของชาติข้าพเจ้า
นักเรียนแลกเปลี่ยนชาวฝรั่งเศส เป็นคนเดียวที่ยังไม่ได้เป็นนักศึกษาและมีอายุน้อยที่สุด บอกว่าในสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๖ ประชาชนคนปารีสโจมตีคุกบาสตีย์ซึ่งเป็นคุกกลางกรุงปารีสและเป็นสัญลักษณ์แสดงอำนาจของกษัตริย์ คุกแห่งนี้แตกเมื่อวันที่ ๑๔ กรกฎาคม พ.ศ.๒๓๓๒ วันที่ ๑๔ กรกฎาคมของทุกปีจึงเป็นวันชาติฝรั่งเศส
**** ผมหันไปกะจะถามนักศึกษาไทยที่เข้ามาสนทนากันวันนี้ตั้งหลายคน...อ้าว หายไปไหนกันหมดไม่ทราบ?
กะจะถามถึงวันชาติไทย และฝากอธิบายให้เพื่อนๆ ฟังเท่านั้นเอง ****
****************************************************************************************
วานนี้ ผมมีโอกาสได้สนทนากับนักศึกษาหลายชาติ ลองโยนคำถามไปที่นักศึกษาอินเดียถึงโรตีที่เป็นอาหารของผู้คนชนชาติของเธอ พวกเธอตอบได้เป็นฉากว่า โรตีมีที่มายังไง แถมแยกให้เห็นความแตกต่างระหว่างโรตีประเภทจาปาตี นาน ปูรี โปลก้า และปาลาธา นักศึกษาแต่ละชาติคุยเรื่องอาหารของตัวได้ไม่ขาดตกบกพร่อง
ถึงกลุ่มนักศึกษาไทยซึ่งมีหลายคน เมื่อผมถามถึงอาหารไทยอย่างขนมข้าวตู ขนมขี้มอด หรือแม้แต่ขนมเปียกปูนขาว พวกสาวๆ ส่ายหน้ากันใหญ่ ร้องว่า อ้าย อาจารย์เอาขนมอะไรมาถามก็ไม่รู้ พวกหนูไม่เคยได้ยิน
สนทนากันมาเรื่อยๆ ผมวกเข้าเรื่องวันชาติ ดัดดรุณีอินเดียตอบได้อย่างมั่นใจว่า ประเทศของตนมีทั้งวันเอกราชและวันชาติ ทั้งสองวันไม่ใช่วันเดียวกัน ลอร์ดเมาท์แบทเทนเป็นประธานในพิธีคืนเอกราชให้อินเดียเมื่อวันที่ ๑๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๙๐ วันนี้ของเราจึงเป็นวันเอกราช เมื่อได้รับเอกราชแล้ว ท่านเนห์รูได้เป็นนายกรัฐมนตรีคนแรก ท่านใช้เวลาร่างรัฐธรรมนูญนานประมาณ ๒ ปี จึงประกาศใช้ในวันที่ ๒๖ มกราคม พ.ศ.๒๔๙๓ และ ๒๖ มกราคมของทุกปีนี่แหละเป็นวันชาติของเรา
นักศึกษาสิงคโปร์เล่าว่า อ้า เมื่อ พ.ศ.๒๕๐๖ ประเทศของข้าพเจ้าเข้ารวมเป็นรัฐรัฐหนึ่งของสหพันธรัฐมาลายู แต่ท่านลีกวนยิวไม่ยอมให้อภิสิทธิ์แก่คนมลายูในสิงคโปร์แบบเดียวกับที่พวกนี้ได้ในมาเลเซีย จึงทำให้เกิดจลาจลใหญ่ในเขตมาเลเกลัง มีคนตายไปถึง ๒๐ คน ท่านลีกวนยิวจึงแยกรัฐสิงคโปร์ออกมาเป็นชาติอิสระเมื่อวันที่ ๙ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๐๘ วันที่ ๙ สิงหาคมของทุกปี จึงเป็นวันชาติของเรา
สาวชาวจีนมาเลเซียเอ่ยต่อ เมื่อ พ.ศ.๒๔๙๘ อังกฤษตัดสินใจให้เอกราชแก่มาลายา โดยจัดให้มีการเลือกตั้งสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ พรรคพันธมิตรภายใต้การนำของตนกู อับดุล เราะห์มาน ได้เสียงข้างมาก ท่านจึงขอเจรจากับอังกฤษเพื่อให้มอบเอกราชโดยเร็ว อังกฤษมอบเอกราชให้แก่มาลายาโดยสมบูรณ์เมื่อวันที่ ๓๑ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๐๐ วันที่ ๓๑ สิงหาคมของทุกปีนี่แหละค่ะ เป็นวันชาติของดิฉัน
เมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ นะครับ เวียดมินห์ต่อสู้กับพวกญี่ปุ่นและฝรั่งเศส เมื่อสงครามยุติลง พรรคคอมมิวนิสต์ซึ่งเป็นแกนหลักของเวียดมินห์รวบอำนาจในพวกแนวร่วมได้ทั้งหมด เมื่อวันที่ ๒ กันยายน พ.ศ.๒๔๘๘ ท่านโฮจีมินห์ ประธานพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีนได้อ่านคำประกาศและสถาปนาสาธารณรัฐเป็นครั้งแรก วันนี้นี่แหละที่เราถือว่าเป็นวันชาติ แม้ว่าหลังจากนั้นฝรั่งเศสจะกลับมาอีก เมื่อ พ.ศ.๒๔๙๗ เราก็เอาชนะฝรั่งเศสได้ที่ค่ายเดียนเบียนฟูและชนะอเมริกาได้ในวันที่ ๓๐ เมษายน พ.ศ.๒๕๑๘ แต่เราก็ยังถือเอา ๒ กันยายนเป็นวันชาติเวียดนาม
หนุ่มลาวบอกว่า อ้า เมื่อ พ.ศ.๒๔๙๗ พวกเวียดมินห์โจมตีฐานทัพฝรั่งเศสได้ที่ค่ายเดียนเบียนฟู ฝรั่งเศสจึงต้องยอมจำนนต่อ ๓ ประเทศในอินโดจีนและไปลงนามในข้อตกลงเจนีวา หลังจากนั้น เมื่อวันที่ ๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๙๗ ลาวจึงได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสโดยสมบูรณ์ วันที่ ๒ ธันวาคมจึงเป็นวันชาติของชาติข้าพเจ้า
นักเรียนแลกเปลี่ยนชาวฝรั่งเศส เป็นคนเดียวที่ยังไม่ได้เป็นนักศึกษาและมีอายุน้อยที่สุด บอกว่าในสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๖ ประชาชนคนปารีสโจมตีคุกบาสตีย์ซึ่งเป็นคุกกลางกรุงปารีสและเป็นสัญลักษณ์แสดงอำนาจของกษัตริย์ คุกแห่งนี้แตกเมื่อวันที่ ๑๔ กรกฎาคม พ.ศ.๒๓๓๒ วันที่ ๑๔ กรกฎาคมของทุกปีจึงเป็นวันชาติฝรั่งเศส
**** ผมหันไปกะจะถามนักศึกษาไทยที่เข้ามาสนทนากันวันนี้ตั้งหลายคน...อ้าว หายไปไหนกันหมดไม่ทราบ?
กะจะถามถึงวันชาติไทย และฝากอธิบายให้เพื่อนๆ ฟังเท่านั้นเอง
****