1ช.ม 4วิณญาณ
เมื่อ: อาทิตย์ พ.ย. 23, 2008 19:04เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ออกในรายการเดอะช๊อคเมื่อประมาณ2เดือนที่แล้ว เป็นเรื่องผีที่เจป๋องที่ฟังแล้วต้องปรบมือให้เลยให้เลยครับ
เรื่องมันอยู่ว่า.....
คืนหนึ่ง คุณฐานิตย์ซึ่งเป็นคนขับแท๊กซี่ ได้ขับไปหาผู้โดยสารไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็มีคนโบกรถ ซึงมีอยู่2กลุ่ม กลุ่มแรกมี4คน กลุ่มที่2มี2คน ชายหญิง
เขาจึงคิดว่า รับ4คนเนี่ยหนักรถ จึงไปรับ2คนชายหญิง พอรับขึ้น นึกภาพนะครับ พอผู้หญิงก้าวขึ้นรถแล้วปิดประตูพอคุณฐานิตได้ยินเสียงปิดประตูจึงออกรถเลย
พออกมาได้สักพัก เขาก้อมองกระจกหลังก็เห็นผูชายมานั่งอยู่ตรงเบาะหลังเขา นึกภาพนะครับ ถ้าผูหญิงขึ้นก่อนเนี่ยผู้หญิงต้องนั่งหลังคนขับถูกไหมครับ และผู้ชาย
ต้องนั่งฝั่งซ้าย แต่นี่ผู้หญิงเขานั่งติดทางซ้ายทั้งที่ผู้หญิงขึ้นก่อน คุญฐานิตก้อไม่สนใจอะไร ก้อขับรถไปต่อ จนถึงหมู่บ้านนึง ที่จะต้องแลกบัตรเข้าหมู่บ้าน
แต่ยามที่อยู่หน้าหมู่บ้านประมาณ6-7คนไปมุงดูอะไรอยู่ก้อไม่รู้ ไม่ยอมมาอยู่ตรงป้อม คุณฐานิตจึงบีบแตรเรียก ยามคนนึงก้อวิ่งมาแลกบัตร
พอแลกเสร็จ เขาก้อส่งผู้โดยสารในหมู่บ้าน จนขับมาถึงบ้านของผู้หญิง ผูหญิงก้อบอก เนี่ยๆ จอดเนี่ยแหละ ค่ารถประมาณ130บาท แต่เขาไห้มา140
พอจ่ายตังค์เสร็จเขาก้อเดินเข้าบ้าน แต่เอ๊ะ ทำไมผู้ชายอีกคนไม่ยอมลงจากรถ คุณฐานิตก้อคิดว่า อาจจะมาส่งแฟนละมั๊ง คุณฐานิตจึงถามผู้ชายทีนั่งในรถว่า
จะไปไหนครับ ผู้ชายก้อชี้ไปข้างหน้า แล้วซอยหมู่บ้านนี้จะต้องเดินหน้าต่อไห้สุดซอยเพื่อเข้าซอกเล็กๆเพื่อจะกลับรถออกมาทางเดิม พอกลับรถเสร็จ อ้าว..
ผู้ชายในรถหายไปแล้ว เขาก้อเริ่มสงสัย และทางที่จะออกซอยมันก้อต้องผ่านบ้านผู้หญิงที่คุณฐานิตที่ส่งเมื่อกี๊นี้ และจังหวะที่ผู้หญิงรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้าน
คุณฐานิตจึงลงไปถามว่า พี่ๆ จำผมได้ไหม ผู้หญิงก้อบอก เออ จำได้ซิ เพืงมาส่งเมื่อกี๊นี้ คุณฐานิตจึงบอกว่าแล้วผู้ชายที่นั่งมาในรถกับพี่เนี่ยเขาหายไปไหนไม่รู้
ผู้หญิงก้อตกใจแล้วบอกว่า ไม่ เขามาคนเดียว คุณฐานิตจึงย้อมถามว่าแล้วผู้ชายที่หวีผมเป๋ เสื้อขาว กางกางน้ำเงินอ่ะ คือใคร พอผู้หญิงได้ยินแค่นั้นแหละ
เขานั่งกับพื้นเลย แล้วบอกคุณ ฐานิตว่า ลุงพูดอีกทีซิ คุณฐานิตก้อบอกไป ผู้หญิงจึงบอก ว่าลุงรอแปปนะ อย่าเพิ่งไป เขาก้อวิ่งไปเอารูปมา แล้วไห้คุณฐานิตชี้ไห้ดู
ว่าคนนี้ใช่หรือเปล่า ปรากฎว่าพอคุณฐานิตชี้เนี่ย ผู้หญิงก้อร้องไห้แล้วบอกกับคุณฐานิตว่า เนี่ย เป็นแฟนของเขา เขาพึ่งไปเผามาเมื่อกี๊นี้
คุณฐานิตก้อตกใจ ผู้หญิงก้อถามแล้วทีนี้จะทำไงเนี่ย ผู้หญิงจึงบอกคุณฐานิตว่า รบกวนโชเฟอไปส่งเขาที่เดิมได้ไหม คุณฐานิตก้อคิดในใจว่า โห ยังงี้มันน่ากลัว
นะเนี่ย ไห้ไปส่งผีเนี่ย ผู้หญิงก้อยื่นเงินไห้200รวมค่าทางด่วนด้วย คุณฐานิตก้อตกลงว่าจะรับปากว่าไปส่งไห้ เขาจึงขับรถออกมาจากซอยนั้นกำลังจะออกหมู่บ้าน
ก็เห็นเด็ก2คนเดินมาแต่ไกล คนนึงใส่เสื่อสีส้ม คนนึงใส่เสื้อสีน้ำเงิน เด็ก2คนนั้นจึงโบกรถ คุณฐานิตก้อดีใจ เพราะยังไงก้อมีเพื่อนไปแล้ว
พอคุณฐานิตจอด จึงถามเด็กว่าจะไปไหน เด็ก2คนนั้น จึงบอกว่า ลุงช่วยพ่อหนูด้วย ยามหน้าหมู่บ้านมันทำร้ายพ่อหนู คุณฐานิตก้อคิดในใจว่า อ๋อ คงเป็นไอ้ยาม
ที่มุงดูอะไรก้อไม่รู้ตอนแรกแน่เลย เขาจึงบอกเด็ก2นั้นว่า เอ้าขึ้นมา เดี๋ยวจะพาไปหาพ่อหน้าหมู่บ้าน แต่พอเด็ก2คนั้นขึ้นมาเนี่ย กลิ่นเหม็นเนี่ยเต็มรถ ซึ่งกลิ่นมัน
คาวมาก พอถึงหน้าหมู่บ้าน ไอ้ยามก้อยังมุงอยู่ เขาจึงเดินลงไปถามยามว่า เนี่ย มีเด็ก2คน บอกยามอ่ะ ไปทำร้ายพ่อเค้า แล้วเขาก้อมองไปที่ยามมันมุงอ่ะครับ
ปรากฏว่าเป็นงูเหลือมตัวใหญ่มาก ซึ่งโดนยาม เอาค้อนไปทุบหลัง เขาจึงคิดในใจว่า ไหนอ่ะ ไม่เห็นมีอะไรเลย จึงเดินกลับไปถามเด็ก2คนในรถ ปรากฏเด็กหายไป
แล้ว เขาจึงคิดในใจ อาจจะเป็นลูกงูตัวนั้นๆแน่ๆ เขาจึงเดินไปบอกยามว่า ช่วยเอางูมาใส่ท้ายรถเขาที เขาจะเอาไปสถานเสาวภาหรื่อที่ไหนก้อตามที่รักษางูได้
เพราะรับปากเด็ก2คนนั้นไปแล้ว ยามทั้งหมดจึงช่วยกันยกงูใส่ท้ายรถ เขาจึงรีบขับรถออกมาจากหมู่บ้าน แต่พอขับไปเรื่อยๆ ฝากระโปรงท้ายรถเปิดเองดัง ปัง
เขาจึงเบรกรถ แล้วกำพระแน่น แล้วคิดในใจว่า อย่ามาทำอะไรผมเลย ผมต้องการที่จะช่วย พอเขาเงยหน้ามองกระจก ปรากฏว่า เห็นเด็ก2คนนั้น พยุงคนแก่คนนึง
ที่ไม่ใส่เสื้อ ออกจากฝากระโปรงรถ แลวเดินเข้าข้างทาง เท่านั้นแหละ หัวของเขาก้อลุก เขาจึงย้อนกลับไป ไปหายาม แล้วถามว่า ทางที่จะออกเนี่ยมันมีศาลอะไร
หรือเปล่า ยามก้อบอกว่า มีศาลเล็กๆอยู่ศาลนึง เขาจึงเล่าเรื่องที่เจอไห้ยามฟัง ยามเลยกลัว และก้ออยากจะขอโทษ ยามเลยพาเขาเข้าไปในศาลซึ่งเป็นศาลเตี้ย
ปรากฏว่าสิ่งที่ทำไห้เขาช็อคก้อคือ เขาเห็นรูปปั้นเด็ก2นั้นแหละ ที่ใส่เสื้อสีส้ม และ สีน้ำเงิน และเหนือรูปปั้นเด็ก ก้อจะรูปปั้นชายแก่ ที่ไม่ใส่เสื้อ
เท่านั้นแหละเขาจึงคิดในใจว่า สิ่งเหล่านี้มีจริงด้วยหรือ เขาจึงขับรถกลับไปส่งยามที่เดิม แล้วขับออกจากหมู่บ้านเพื่อไปส่งผีอีกตนที่นั่งในรถ พอถึงที่ไหน
เขาก้อเปิดประตูไห้ แล้วบอกไปว่า ผมมาส่งแล้วนะ ไม่ต้องมาขอบคุณหรือมาไห้ผมเห็นนะ พอส่งเสร๋จ เขาจึงขับออกมา ขับมาได้สัก50เมตร เขาจึงมองกระจกหลัง
เห็นชายคนนั้นยืนโบกมือไห้อยู่ เท่านั้น แหละ เขาก้อขับรถไม่ได้เลย แต่ก้อนึกขึ้นได้ว่า ไอ้บัตรแท๊กซี่จะต้องแลกเข้าหมู่บ้านยังไม่ได้แลกคืนเลย
จึงย้อนกลับไปหมู่บ้านนั้นเพื่อจะแลกบัตร
เชื่อไหมครับ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้2ปีกว่าเนี่ย เขาไม่สามารถแลกบัตรคืนได้
เพราะ....
หมู่บ้านนั้นเขาหายังไง ก้อหาไม่เจอ.....
เรื่องนี้เป็นเรื่องป็อง กพล ทองพลับ พูดว่าเป็นเรื่องที่ฟังแล้ว โครตสนุก และขนลุกไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ฟังเป็นเรื่องเล่าแล้วกันนะครับเพื่อนๆ ไม่ต้องไปค้นหาว่ามันจิงหรือไม่จริงนะครับ ฟังเอาบรรเทิงครับ ถ้าใครฟังสดตอนนั้นนะครับ ต้องยอมรับว่าเป็นเรื่องที่สนุก
ตื่นเต้นมากครับ อาจจะพิมผิดถูกก้ออย่าว่ากันนะครับ เพราะเรื่องมันยาว เมื่อยด้วยครับ
เรื่องมันอยู่ว่า.....
คืนหนึ่ง คุณฐานิตย์ซึ่งเป็นคนขับแท๊กซี่ ได้ขับไปหาผู้โดยสารไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็มีคนโบกรถ ซึงมีอยู่2กลุ่ม กลุ่มแรกมี4คน กลุ่มที่2มี2คน ชายหญิง
เขาจึงคิดว่า รับ4คนเนี่ยหนักรถ จึงไปรับ2คนชายหญิง พอรับขึ้น นึกภาพนะครับ พอผู้หญิงก้าวขึ้นรถแล้วปิดประตูพอคุณฐานิตได้ยินเสียงปิดประตูจึงออกรถเลย
พออกมาได้สักพัก เขาก้อมองกระจกหลังก็เห็นผูชายมานั่งอยู่ตรงเบาะหลังเขา นึกภาพนะครับ ถ้าผูหญิงขึ้นก่อนเนี่ยผู้หญิงต้องนั่งหลังคนขับถูกไหมครับ และผู้ชาย
ต้องนั่งฝั่งซ้าย แต่นี่ผู้หญิงเขานั่งติดทางซ้ายทั้งที่ผู้หญิงขึ้นก่อน คุญฐานิตก้อไม่สนใจอะไร ก้อขับรถไปต่อ จนถึงหมู่บ้านนึง ที่จะต้องแลกบัตรเข้าหมู่บ้าน
แต่ยามที่อยู่หน้าหมู่บ้านประมาณ6-7คนไปมุงดูอะไรอยู่ก้อไม่รู้ ไม่ยอมมาอยู่ตรงป้อม คุณฐานิตจึงบีบแตรเรียก ยามคนนึงก้อวิ่งมาแลกบัตร
พอแลกเสร็จ เขาก้อส่งผู้โดยสารในหมู่บ้าน จนขับมาถึงบ้านของผู้หญิง ผูหญิงก้อบอก เนี่ยๆ จอดเนี่ยแหละ ค่ารถประมาณ130บาท แต่เขาไห้มา140
พอจ่ายตังค์เสร็จเขาก้อเดินเข้าบ้าน แต่เอ๊ะ ทำไมผู้ชายอีกคนไม่ยอมลงจากรถ คุณฐานิตก้อคิดว่า อาจจะมาส่งแฟนละมั๊ง คุณฐานิตจึงถามผู้ชายทีนั่งในรถว่า
จะไปไหนครับ ผู้ชายก้อชี้ไปข้างหน้า แล้วซอยหมู่บ้านนี้จะต้องเดินหน้าต่อไห้สุดซอยเพื่อเข้าซอกเล็กๆเพื่อจะกลับรถออกมาทางเดิม พอกลับรถเสร็จ อ้าว..
ผู้ชายในรถหายไปแล้ว เขาก้อเริ่มสงสัย และทางที่จะออกซอยมันก้อต้องผ่านบ้านผู้หญิงที่คุณฐานิตที่ส่งเมื่อกี๊นี้ และจังหวะที่ผู้หญิงรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้าน
คุณฐานิตจึงลงไปถามว่า พี่ๆ จำผมได้ไหม ผู้หญิงก้อบอก เออ จำได้ซิ เพืงมาส่งเมื่อกี๊นี้ คุณฐานิตจึงบอกว่าแล้วผู้ชายที่นั่งมาในรถกับพี่เนี่ยเขาหายไปไหนไม่รู้
ผู้หญิงก้อตกใจแล้วบอกว่า ไม่ เขามาคนเดียว คุณฐานิตจึงย้อมถามว่าแล้วผู้ชายที่หวีผมเป๋ เสื้อขาว กางกางน้ำเงินอ่ะ คือใคร พอผู้หญิงได้ยินแค่นั้นแหละ
เขานั่งกับพื้นเลย แล้วบอกคุณ ฐานิตว่า ลุงพูดอีกทีซิ คุณฐานิตก้อบอกไป ผู้หญิงจึงบอก ว่าลุงรอแปปนะ อย่าเพิ่งไป เขาก้อวิ่งไปเอารูปมา แล้วไห้คุณฐานิตชี้ไห้ดู
ว่าคนนี้ใช่หรือเปล่า ปรากฎว่าพอคุณฐานิตชี้เนี่ย ผู้หญิงก้อร้องไห้แล้วบอกกับคุณฐานิตว่า เนี่ย เป็นแฟนของเขา เขาพึ่งไปเผามาเมื่อกี๊นี้
คุณฐานิตก้อตกใจ ผู้หญิงก้อถามแล้วทีนี้จะทำไงเนี่ย ผู้หญิงจึงบอกคุณฐานิตว่า รบกวนโชเฟอไปส่งเขาที่เดิมได้ไหม คุณฐานิตก้อคิดในใจว่า โห ยังงี้มันน่ากลัว
นะเนี่ย ไห้ไปส่งผีเนี่ย ผู้หญิงก้อยื่นเงินไห้200รวมค่าทางด่วนด้วย คุณฐานิตก้อตกลงว่าจะรับปากว่าไปส่งไห้ เขาจึงขับรถออกมาจากซอยนั้นกำลังจะออกหมู่บ้าน
ก็เห็นเด็ก2คนเดินมาแต่ไกล คนนึงใส่เสื่อสีส้ม คนนึงใส่เสื้อสีน้ำเงิน เด็ก2คนนั้นจึงโบกรถ คุณฐานิตก้อดีใจ เพราะยังไงก้อมีเพื่อนไปแล้ว
พอคุณฐานิตจอด จึงถามเด็กว่าจะไปไหน เด็ก2คนนั้น จึงบอกว่า ลุงช่วยพ่อหนูด้วย ยามหน้าหมู่บ้านมันทำร้ายพ่อหนู คุณฐานิตก้อคิดในใจว่า อ๋อ คงเป็นไอ้ยาม
ที่มุงดูอะไรก้อไม่รู้ตอนแรกแน่เลย เขาจึงบอกเด็ก2นั้นว่า เอ้าขึ้นมา เดี๋ยวจะพาไปหาพ่อหน้าหมู่บ้าน แต่พอเด็ก2คนั้นขึ้นมาเนี่ย กลิ่นเหม็นเนี่ยเต็มรถ ซึ่งกลิ่นมัน
คาวมาก พอถึงหน้าหมู่บ้าน ไอ้ยามก้อยังมุงอยู่ เขาจึงเดินลงไปถามยามว่า เนี่ย มีเด็ก2คน บอกยามอ่ะ ไปทำร้ายพ่อเค้า แล้วเขาก้อมองไปที่ยามมันมุงอ่ะครับ
ปรากฏว่าเป็นงูเหลือมตัวใหญ่มาก ซึ่งโดนยาม เอาค้อนไปทุบหลัง เขาจึงคิดในใจว่า ไหนอ่ะ ไม่เห็นมีอะไรเลย จึงเดินกลับไปถามเด็ก2คนในรถ ปรากฏเด็กหายไป
แล้ว เขาจึงคิดในใจ อาจจะเป็นลูกงูตัวนั้นๆแน่ๆ เขาจึงเดินไปบอกยามว่า ช่วยเอางูมาใส่ท้ายรถเขาที เขาจะเอาไปสถานเสาวภาหรื่อที่ไหนก้อตามที่รักษางูได้
เพราะรับปากเด็ก2คนนั้นไปแล้ว ยามทั้งหมดจึงช่วยกันยกงูใส่ท้ายรถ เขาจึงรีบขับรถออกมาจากหมู่บ้าน แต่พอขับไปเรื่อยๆ ฝากระโปรงท้ายรถเปิดเองดัง ปัง
เขาจึงเบรกรถ แล้วกำพระแน่น แล้วคิดในใจว่า อย่ามาทำอะไรผมเลย ผมต้องการที่จะช่วย พอเขาเงยหน้ามองกระจก ปรากฏว่า เห็นเด็ก2คนนั้น พยุงคนแก่คนนึง
ที่ไม่ใส่เสื้อ ออกจากฝากระโปรงรถ แลวเดินเข้าข้างทาง เท่านั้นแหละ หัวของเขาก้อลุก เขาจึงย้อนกลับไป ไปหายาม แล้วถามว่า ทางที่จะออกเนี่ยมันมีศาลอะไร
หรือเปล่า ยามก้อบอกว่า มีศาลเล็กๆอยู่ศาลนึง เขาจึงเล่าเรื่องที่เจอไห้ยามฟัง ยามเลยกลัว และก้ออยากจะขอโทษ ยามเลยพาเขาเข้าไปในศาลซึ่งเป็นศาลเตี้ย
ปรากฏว่าสิ่งที่ทำไห้เขาช็อคก้อคือ เขาเห็นรูปปั้นเด็ก2นั้นแหละ ที่ใส่เสื้อสีส้ม และ สีน้ำเงิน และเหนือรูปปั้นเด็ก ก้อจะรูปปั้นชายแก่ ที่ไม่ใส่เสื้อ
เท่านั้นแหละเขาจึงคิดในใจว่า สิ่งเหล่านี้มีจริงด้วยหรือ เขาจึงขับรถกลับไปส่งยามที่เดิม แล้วขับออกจากหมู่บ้านเพื่อไปส่งผีอีกตนที่นั่งในรถ พอถึงที่ไหน
เขาก้อเปิดประตูไห้ แล้วบอกไปว่า ผมมาส่งแล้วนะ ไม่ต้องมาขอบคุณหรือมาไห้ผมเห็นนะ พอส่งเสร๋จ เขาจึงขับออกมา ขับมาได้สัก50เมตร เขาจึงมองกระจกหลัง
เห็นชายคนนั้นยืนโบกมือไห้อยู่ เท่านั้น แหละ เขาก้อขับรถไม่ได้เลย แต่ก้อนึกขึ้นได้ว่า ไอ้บัตรแท๊กซี่จะต้องแลกเข้าหมู่บ้านยังไม่ได้แลกคืนเลย
จึงย้อนกลับไปหมู่บ้านนั้นเพื่อจะแลกบัตร
เชื่อไหมครับ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้2ปีกว่าเนี่ย เขาไม่สามารถแลกบัตรคืนได้
เพราะ....
หมู่บ้านนั้นเขาหายังไง ก้อหาไม่เจอ.....
เรื่องนี้เป็นเรื่องป็อง กพล ทองพลับ พูดว่าเป็นเรื่องที่ฟังแล้ว โครตสนุก และขนลุกไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ฟังเป็นเรื่องเล่าแล้วกันนะครับเพื่อนๆ ไม่ต้องไปค้นหาว่ามันจิงหรือไม่จริงนะครับ ฟังเอาบรรเทิงครับ ถ้าใครฟังสดตอนนั้นนะครับ ต้องยอมรับว่าเป็นเรื่องที่สนุก
ตื่นเต้นมากครับ อาจจะพิมผิดถูกก้ออย่าว่ากันนะครับ เพราะเรื่องมันยาว เมื่อยด้วยครับ
