หน้า 1 จากทั้งหมด 1

กลับคืนรังเหย้าของเราตามเดิม...ไม่ไปไหนแล้วววว

โพสต์เมื่อ: ศุกร์ ต.ค. 29, 2010 08:19
โดย The sweet devil
รายงานตัวค่ะ :love:

ห่างหายไปยาวนาน ขอกลับคืนสู่โลกที่ชื่นชอบใบนี้ด้วยคนนะจ๊ะ
username เดิม (sweet devil) ตกหลุมอากาศหายไปไหนไม่รู้ ล็อคอินไม่ได้แล้ว

(สายเลือดแมนยู...ไปอยู่ไหน ก็ต้องหวลกลับมารังเหย้าของเราตามเดิม..อะนะ...)

คิดถึงผู้คนที่นี่จังเลย (ปากหวานแร่ะ...อิอิ)

โพสต์เมื่อ: ศุกร์ ต.ค. 29, 2010 11:24
โดย Mr.Donut
ดีๆ คับ

โพสต์เมื่อ: ศุกร์ ต.ค. 29, 2010 13:04
โดย The sweet devil
โดนัท น่ารักจัง ออกมาตอบรับฯ....ขอบคุณนะจ๊ะ
เอาฮาๆ มาให้อ่านคลายเครียดค่ะ (หากซ้ำ..ขออภัย)
:love:


ชายหนุ่มไปหาซื้อสัตว์เลี้ยง
"สุนัขเป็นไงครับคุณ ช่วยเฝ้าบ้านให้ได้ด้วย" คนขายแนะนำ
"ไม่เอาล่ะ มันเห่าเสียงดังน่ารำคาญ"

"ถ้างั้นก็เลี้ยงแมวสิ เอาใจเก่ง ร้องเสียงไม่ดังมาก"
"ไม่เอาล่ะ มันช่วยงานบ้านไม่ได้"

"ถ้าจะให้ช่วยงานบ้าน ต้องนี่ครับ กิ้งกือนี่ดีที่สุด" คนขายแนะนำ

ชายหนุ่มดูการสาธิตการทำงาน สุดท้ายก็ตัดสินใจซื้อกิ้งกือกลับบ้าน
เมื่อกลับถึงบ้าน ชายหนุ่มก็สั่ง

"เอาล่ะเจ้ากิ้งกือ ไปทำความสะอาดครัวเดี๋ยวนี้"

แค่ครึ่งชั่วโมงห้องครัวก็สะอาดสะอ้านเหมือนใหม่
"ต่อไปก็ทำความสะอาดห้องรับแขก"

ยี่สิบนาที ห้องที่สุดแสนสกปรกของชายหนุ่มก็เป็นระเบียบเรียบร้อย
"เอาล่ะ ไปเอาหนังสือพิมพ์ในตู้หน้าบ้านมา แล้ววันนี้ก็พักผ่อนได้" ชายหนุ่มมอบหมายงานสุดท้าย

กิ้งกือคลานหายไปที่ประตู
10 นาทีผ่านไป กิ้งกือหายเงียบไม่กลับมา
20 นาที กิ้งกือก็ยังไม่กลับ
30 นาที ก็ยังเงียบอยู่

ชายหนุ่มตะโกนลั่น
"เฮ้ย! เจ้ากิ้งกือ หนังสือพิมพ์ได้หรือยัง"
"ยังครับ ยังใส่รองเท้าไม่เสร็จเลยครับ" :cry:

*** วันนี้คุณยิ้มแล้วหรือยังคะ :P ***

โพสต์เมื่อ: ศุกร์ ต.ค. 29, 2010 15:42
โดย pimpon
สงสัยหายไปนาน User น้อยใจ ดีลีท ตัวเองป่าว

โพสต์เมื่อ: ศุกร์ ต.ค. 29, 2010 16:38
โดย The sweet devil
pimpon เขียน:สงสัยหายไปนาน User น้อยใจ ดีลีท ตัวเองป่าว



ไม่กล้าน้อยใจ งอน..(นาน) กลัวเป็นแบบนี้ค่ะ

“โรคงอน” เป็นโรคระบาดที่ร้ายแรง
ติดต่ออย่างรวดเร็ว ขยายตัวเป็นวงกว้างในแนวราบ
ยังไม่พบวัคซีนหรือยารักษา
ผู้ป่วยมีอาการ “หน้างอ”
บางรายที่อาการหนัก . . .
จะมีอาการหน้าดำ แทรกซ้อนด้วย
หูแข็งฟังอะไร ขัดหูขัดใจไปหมด
ตาขวาง น้ำลายไหลเล็กน้อยพองาม (. . .จริงอ่ะ)
ยังไม่พบหลักฐานที่แน่นอน ว่าผู้ใดนำเชื้อมาปล่อย
โรคนี้ส่งผลให้อุณหภูมิร่างกายสูง มือไม้สั่น
ผู้ป่วยที่อาการหนัก . . . อาจถึงขั้นชักดิ้นชักงอ
การปฐมพยาบาลเบื้องต้น . . .
ควรสังเกตอาการผู้ป่วย ว่างอนอยู่ในระดับไหน
ถ้างอนน้อย ๆ ให้รีบง้อ

วิธีการรักษา . . .
ผู้พบเห็นทั่วไป ควรเอาใจใส่ ต่อผู้ที่ติดเชื้อในระยะเริ่มแรก
จะทำให้อาการไม่ลุกลาม และสามารถรักษาหายได้
สำหรับผู้ป่วยที่อาการหนัก
ผู้ง้อ ควรได้รับการฝึกสอน และเป็นผู้ชำนาญการง้อเป็นพิเศษ
เพราะผู้ป่วยจิตใจอ่อนแอ . . .
เปราะบางแตกหักง่ายเอาใจใส่เป็นพิเศษ

หลังได้รับการรักษา . . .
ผู้ป่วยที่หายแล้ว ยังสามารถอาการกำเริบได้ทุกเวลา
ผู้ใกล้ชิดต้องให้ความรักและความเข้าใจ
หากความรักและความเข้าใจลดน้อยลงเมื่อไหร่ . . .|
อาการงอนจะกำเริบ

หมายเหตุ . . .
พบมากในกลุ่มคนที่มีความสวย และความน่ารัก
สำหรับผู้ไม่สวยและไม่น่ารัก . . .
จะเรียกอาการเดียวกันนี้ว่า “น่าเบื่อ น่ารำคาญ”
จะปล่อยไปตามยถากรรม (โอ้…)

ไม่มีการปฐมพยาบาลใด ๆ ทั้งสิ้น
. . . จนกว่า อาการจะหายหรือตายไปเอง :cry: :evil:

โพสต์เมื่อ: ศุกร์ ต.ค. 29, 2010 19:16
โดย c.kong
ถึงเราจะไม่รู้จักกัน

แต่ก็

ยินดีต้อนรับกลับละกันครับ

^ ^

โพสต์เมื่อ: ศุกร์ ต.ค. 29, 2010 22:28
โดย The sweet devil
แต่ก่อนไม่มี Thanks ให้กด (หายไปนานขนาดนั้นเชียว... :roll: )

กด thanks ให้ Mr. Donut Pimpon C.Kong นะคะ

โพสต์เมื่อ: ศุกร์ ต.ค. 29, 2010 22:34
โดย The sweet devil
The sweet devil เขียน:แต่ก่อนไม่มี Thanks ให้กด (หายไปนานขนาดนั้นเชียว... :roll: )

กด thanks ให้ Mr. Donut Pimpon C.Kong นะคะ



อ้าว...กด thanks ที่คนอื่น เราได้คะแนนนับเหรอ...เป็นงง (เกิดไม่ทันระบบใหม่ อิอิ)
นึกว่ากดแล้วผู้รับโหวตได้ตัวเลขซะอีก :P