โดย Trapong » เสาร์ มี.ค. 09, 2013 12:45
ตอนเริ่มฤดูกาลผมหวังแค่ พรีเมียร์ แต่พอเรามีโอกาศ 3 แชมป์ ทำให้เกิดความโลภเข้าครอบงำ เพราะดูแล้วเรามีโอกาศจริงๆยิ่ง ชปล นัดแรกนอกบ้านเราเก็บสกอร์ทีมเยือนมาได้ และฟอร์มการเล่นที่สู้ได้ ยิ่งทำให้เชื่อมั่นมากขึ้นอีกเมื่อกลับมาเล่นในบ้าน แต่พอเจอใบแดงที่คุณก็รู้ว่าใครให้ ทำให้ผมกลับมาเหมือนตอนต้นฤดูกาลอีกครั้ง ถ้าได้พรีเมียร์ถือว่าเข้าเป้า สายัญ (เก่าไปไหม๊) เอฟเอ ถือเป็นของแถม(แต่เอาน๊ะ) สำหร้บตอนนี้ที่ถูกทีมที่คุณก็รู้ว่าใคร ต้องใช่คำว่า ถล่ม ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ว่าทำไม ไม่มีโอกาศไป ชปล (หลายปีแล้ว) ปีนี้ก็น่าจะอีกปี แต่เคยเป็นแชมป์ยุโรป 5 สมัยน๊ะ 55 แชมป์ลีกที่เป็นความภูมิใจนักหนาว่าเป็นหนึ่งใน ประเทศ มานาน นอกจากจะถูกแซงแล้วยังจะถูกทิ้งไปอีก ซึ่งเมื่อไหร่ก็ไม่รู้จะไล่มาใกล้ๆได้ เมื่อตัวเองไม่มีอะไร เมื่อคู่ต่อสู้อันดับ 1 ล้มต่อหน้าต่อตา ต้องซ้ำ(รออยู่) อันนี้เข้าใจได้ และเราก็ไม่สามารถไปเปลี่ยนอะไรได้ แม้ในใจจะมีคำถาม ทำไมมันเกรียนนักว่ะทีมนี้ ทีมไม่มี5อะไรไรยังจะกล้าอีก ต้องไม่ลืมสุภาษิตอันดีของไทย ทีใครทีมัน เจอกันแน่ตอนจบฤดูกาล อิอิ ส่วนทีมเราเหมือนที่เคยมาทุกครั้งเมื่อล้ม คือ ลุกขึ้นยืนให้เร็วที่สุด ที่เรามายืนตรงจุดนี้ได้ก็เพราะคำๆนี้แหละ
UNITED WE STAND
ปล. วันอาทิตย์นี้ร่วมกันเชียร์ทีมเรา ผ่านเชลซีมุ่งสู่เวมบลีย์กันดีดีกว่า สำหรับ ชปล ปีนี้ให้มันจบไปแล้วไปเริ่มเชียร์ใหม่ฤดูกาลหน้า ยังไงเราก็ได้ไปทุกปีอยู่แล้วใช่ไหม๊ อดีตแชมป์ยุโรป 5 สมัย
