โดย boypra » เสาร์ มี.ค. 09, 2013 12:32
boypra เขียน:
ใช่ครับ ผมเองก็เป็นแฟนตั้งแต่สมัยไบรอัน ร๊อบสัน ตั้งแต่สมัยบิ๊กรอน แอตกินสันยังคุมทีมอยู่ ตอนนั้นทีมเราไม่เคยมองแชมป์ดิวิชั่น 1 แต่มองที่เอฟเอคัพ
ที่สมัยก่อนโปรโมตว่าทีมที่ไม่เคยแพ้ถึงจะเป็นแชมป์ แถมเป็นความใฝ่ฝันของนักบอลอักกฤษที่จะได้เล่นที่เวมบลี่ย์ ตอนนั้นนกกระเด้าลมแดงไม่ใช่หงส์
ที่ยังเรียกผิดมาจนปัจจุบันนี้ เป็นทั้งแชมป์ แถมยังคว้ายูโรเปี้ยน ยิ่งใหญ่จนมาถูกแบนจากนัดชิงกับจูเวนตัสที่เป้นยูเวนตุสในปัจจุบัน ทำให้ยิ่งใหญ่ในเกาะอังกฤษ ตอนนั้นมีนัดช๊อคโลกเช่นนัดชิงลิเวอร์กับวิมเบิลดัน นัดสุดท้ายตัดสินแชมปืระหว่างลิเวอร์กับอาร์เซที่ ลิเวอร์เล่นในถิ่นแพ้1ลูกยังเป็นแชมป์
จนมาถึงยุคยูไนเต็ดที่ผมร้องไห้ทั้งน้ำตาที่โดนลีดส์แย่งแชมป์ใน25ปีที่รอคอย จนมาช๊อคอีกที่ป่าซื้อเอริคจากศัตรูอย่างลีดส์แชมป์ปีก่อน บดบี้กับวิลล่า
จนมา7นัดท้ายชนะรวดจนเป้นแชมปื และดับเบิ้ลแชมปืในปีต่อมา และกังฟูเดอะคิก และทริปเปิ้ลแชมปิสุดมหัศจรรย์ ในปีนั้น ไม่ว่าจะรอบรองเอฟเอนัดอารเซที่
กิ๊กยิงประตูในช่วงต่อเวลา ทั้งที่เหลือ10ตัว และนัดสุดท้ายตัดสินแชมปืที่โดนสเปอร์นำไปก่อน และสุดมหัศจรรย์ที่ทด3วินาทีสุดท้ายจากลูกเตะมุม โดนนำ1ลูก
ยองทดเจ็บ2ลูก นัดนั้นสงสารมัธเทอุสของบาเยิร์น เฮ้อแค่นี้ละกัน สมัยก่อนเราไม่ยิ่งใหญ่เหมือนสมัยนี้ อยากให้แฟนบอลเรารักกันและอย่าไปทับถมพวกเป็ดมาก ความรู้สึกของพวกเป็ดพวกผมคนรุ่นก่อนเข้าใจดี ขอให้ติเพื่อก่อครับ ในอนาคตเราก็ต้องถึงยุคตกต่ำ แต่ตอนนั้นขอทำลายสถิติเป็ดทุกรายการ โดยเฉพาะ
พรีเมียร์ขอทิ้งซัก10สมัย ถ้วยแชมป์เปี้ยนลีก ผมกับคิดเหมือนบิล แชงค์ลี่ย์ตำนานเป็ดว่า ถ้วยพรีเมียรืสำคัญอันดับ 1 แชมปืยุโรปปีไหนเล่นดีได้แชมป์ก็ดี
เอฟเอเป็นถ้วยที่ได้เสริมมาก้ดี แต่ที่พิสูจนืว่ายิ่งใหญ่ที่สุดในอังกฤษคือแชมป์พรีเมียรืปัจจุบันครับ
ดีใจที่เจอแฟนบอลรุ่นเก่าๆครับ รู้สึกแบบเดียวกันเลยครับในปีที่โดนลีดส์แย่งแชมป์ที่รอคอยมา 25 ปี ผมไม่ดูไม่อ่านไม่รับรู้เกี่ยวกับข่าวกีฬาใดๆทั้งสิ้น จนใกล้ฤดูกาลใหม่จะมาถึงเลย ซึ่งฤดูกาลใหม่นั้น รู้สึกว่าจะเริ่มต้นด้วยการแพ้ตั้งแต่ 2 นัดแรกเลย แต่สุดท้าย กลับคว้าแชมป์แรกในรอบ 26 ปี ทั้งๆที่ยังไม่จบฤดูกาล เนื่องจากแอสตันวิลลาคู่แข่งแย่งแชมป์พลาดเอง และก็ได้แชมป์ 2 สมัยซ้อน ปีถัดมาลุ้นแชมป์สมัยที่ 3 ติดต่อกัน นัดสุดท้ายในปีนั้นเป็นนัดหนึ่งที่เสียดายอย่างมาก เนื่องจากแบล็คเบิร์น คู่แข่งไปแพ้ให้กับลิเวอร์พูลแล้ว ถ้าเราบุกไปชนะเวสต์แฮมได้ก็เป็นแชมป์ทันที แต่ต้องน้ำตาตก เพราะทำได้แค่ไล่ตีเสมอ 1-1 เจ็บปวดอย่างแรง ซึ่งถ้านัดนั้นเราชนะเวสต์แฮมแล้วเป็นแชมป์ ผมว่าทีมแมนฯยูฯ กับลิเวอร์พูล รวมถึงแฟนบอลทั้ง 2 ทีม คงยกระดับความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันขึ้นมาได้ระดับหนึ่งเลยนะผมว่า เนื่องจากอุตส่าห์เอาชนะแบล็คเบิร์นทีมแชมป์ในปีนั้น โดยไม่มีการผ่อนเกมส์ โดยไม่กลัวว่าแมนฯยูฯจะได้แชมป์ไปครอง ทั้งที่ผู้จัดการทีมแบล็คเบิร์นคือ เคนนี่ ดัลกริช ตำนานของลิเวอร์พูลอีกคนหนึ่ง
(เฮ้อเหนื่อย แก่แล้วบ่นยาวไปหน่อย) อีกนิด ดีใจที่เห็นแฟนบอลรุ่นใหม่ๆ ที่มีหัวใจเดียวกันอุ่นหนาฝาคั่งครับผม รักทุกคนเลย
ครับผมว่านัดนั้น mr. seven million เรามีโอกาสหลายครั้งแต่ก็พลาดไป ขนาดที่คู่แข่งเรานัดนั้นต้องนับถือสปิริตทีมลิเวอร์พูลมาก แต่ผมว่าลิเวอร์กับเราความสัมพันธ์คงดีกันยาก แม้สมัยก่อนแฟนลิเวอร์รุ่นเก่าซึ่งต่างจากสมัยนี้ ก่อนแข่งยังมาพูดกับผมเลยว่า ยอมให้แมน ยูเป็นแชมป์ แต่ขอเล่นเต็มที่กับ แบล๊คเบิร์นที่มี
เจ้านายเก่าเคนนี่คุมทีม ซึ่งเป็นสมัยนี้แฟนลิเวอร์จะยอมแพ้เพื่อไม่ให้แมนยูเป็นแชมป์มากว่า ดีใจที่แฟนบอลรุ่นใหม่เราตั้งชมรมมากมาย แม้ผมจะไม่ได้เข้าร่วม
แต่ก็ดูอยู่ห่างฯ สุขทุกข์ผ่านมาหมด แม้ปีที่แล้วเราจะพลาดแชมป์วินาที่สุดท้าย แต่ผมก็เชื่อในสปิริตทีมว่าป่าจะต้องกระตุ้นทีมกลับมาเอาแชมป์ในปีต่อมาได้
จากใจเลยครับ ปีที่แล้วอย่าไปโทษควีนส์ปาร์คเลยครับ ผมว่าเขาก็ทำเต็มที่ เชื่อว่าก่อนแข่งมองจากความเป็นจริง ในถิ่นเมนซิ ไม่น่าจะทานอยู่
ขอให้มองว่า ถ้าปีไหนทีมพลาดไปเชื่อเหอะปีต่อมาเราจะเอาแชมป์คืน นี่คือสปิริตทีมเราที่ทำให้ยิ่งใหญ่คับเกาะอังกฤษมาจนปัจจุบันนี้
