ผมนั่งบนเก้าอี้ตัวเดิมแล้วบอกเหมือนเดิมพูดประโยคเดิมทุกอย่าง ... แต่คราวนี้มันเปลี่ยนไป
ผมสลวยยาวถึงติ่งหูถูกหั่นไปเกินสิบเซนในดาบแรก ผมได้แต่อึ้งพูดไม่ออกจนดาบสองจอนสวยๆ ไม่เหลือแม้แต่จอนเงี้ยว
ผมเริ่มโวยว่าทำไมพี่ทำแบบนี้ - - เขาทำหน้ามึน แล้วเฉือนๆๆ ผมยาวๆ ให้เป็นทรงบ็อบเกย์นิยม
จนเสร็จภารกิจเขาถอดเสื้อคลุมช่างตัดผมออก มันคือเสื้อสีแดงที่มีรูปเป็ดน่าเกลียดกำลังถูกย่าง ผมมองหน้าเขาแบบเข้าใจสัจธรรมแล้วได้รับรอยยิ้มแบบ 'ถ้ารู้ว่ากูเจ็บมึงต้องเจ็บยิ่งกว่า'
นรกเป็นพยาน!!! พี่อย่าเอาเรื่องส่วนตัวมารวมกับเรื่องงานได้มั้ยครับ!!






</center>






