ปัญหามันอยู่ที่แท็คติกของฟานกัล ถ้าแผนนี้มีดีซ่อนอยู่จริงก็แสดงว่านักเตะยังเล่นตามไม่ได้
แต่เท่าที่เห็นคือ แท็คติกนี้นักเตะทุกตำแหน่งเล่นยากมาก ผลงานส่วนตัวทุกคนก็เลยออกมาไม่ดี
ยกเว้น เดเกอา คนเดียวเพราะโดนล่อเป้าตลอด
ส่วนรูนีย์เป็นเรื่องของสไตล์การเล่นและอายุที่มากขึ้น ทำให้ป๋าให้เล่นกลางจำเป็นจนสุดท้ายกะจะให้เล่นถาวร
จนมีปัญหาไม่พอใจกัน แต่ยุคฟานกัล รูนก็ยอมเล่นแบบไม่อิดออด (อาจเพราะโดนเงินฟาดหัวไปแล้ว55)
จริงๆถ้าได้กองกลางอีกคน ที่เล่นเข้าขากัน ทำชิ่งต่อบอลรู้ใจ ก็พอไปได้ไม่ได้แย่อะไรมาก
ซึ่งปัญหาบาดเจ็บทำให้ฟานกัลให้รูนเล่นคู่กับมาต้า
ซึ่งตามจริงน่าจะเวิร์คเพราะเล่นต่อบอลดีทั้งคู่แต่กลับไม่ดีอย่างที่คิด
เพราะทั้งรูนและมาต้าลงมาต่ำตรงกลางสนามคู่กันแล้วเล่นไม่ดีทั้งคู่
เพราะไม่ใช้กองกลางโดยธรรมชาติทั้งคู่
ประกอบกับตัวเล็กและครองบอลกับตัวไม่เทพมากทั้งคู่พลิกบอลลุยไปไม่ได้
พอโดนบดมากๆก็เสียบอลง่าย การต่อบอลก็เสียง่ายไปด้วย
กองกลางมีน้อย พอรูนมาต้าเติมสูงตามถนัดเหลือคาริคคนเดียว กองกลางก็คุมพื้นที่ลำบากอีก
สุดท้ายกองหน้าก็เลยไม่ค่อยได้บอลสวยๆจากตรงกลางเลย ต้องป้ายออกริมเส้นแล้วโยนอย่างเดียว
ซึ่งช่วงที่ใช้ หัวฟู หรือเอร์ราร่าลงกองกลางร่วมกับคาริค ทีมกลับมีผลงานดีกว่าชัดเจน
สุดท้ายคงต้องเลือกถ้ากลางมีรูนก็ต้องไม่มีมาต้า
ยิ่งตอนนี้ดิมาเรียกลับมาแล้วยิ่งจัดทีมลำบากไปกันใหญ่
เพราะ 3-5-2 ให้ดิมาเรียยืนตำแหน่งหน้าต่ำ ดิมาเรียก็เล่นได้ไม่ดีเท่าไหร่