สำหรับผมน่ะ มันมากับสายเลือดเลยครับ
พ่อผมเชียร์ ผมคงเคยได้ดูคันโตน่า แต่ยังจำไม่ได้
สิ่งที่กะชากวิญญาณผมเข้าไปขายให้ปีศาจแดงคือลูกยิง ฟรีคิกของ เดวิดแบคแฮม
ที่ผมชอบมากที่สุด รองจาก คันโตน่าเลยทีเดียว โดยเฉพาะ ตอนที่คลาส 92 เด็กนรกแตก ของแมนยูฯ
คว้า Triple Champ ทำให้ผมคลั่งมากช่วงนั้น รู้สึกจะเพิ่ง 7 ขวบ อดนอนดูนัดชิงกับ บาเยิร์น ที่ดราม่าแบบสุดๆ
ตอนนั้นผมยังไม่คิดเลยว่า โอเล่ กุลน่ โซลชา จะมาเป็น ซุบเปอร์ซัพ ให้กับแมนยู ยิงสองลูกรวด ในช่วงทดเวลา
ทำให้แมนยูฯ ได้แชมป์ นี่คืสิ่งที่เราถนัดมากคืด การหนีความตาย
บอกได้คำเดียวครับ "รักแมนยู"
ชีวิตนี้ ขอไปดูแมนยูฯ เล่นที่โรงละครแห่งความฝัน แบบสดๆ สักครั้งในชีวิต คงมีความสุขที่สุดแล้ว