โดย petorwitcha » พฤหัสฯ. เม.ย. 08, 2010 23:14
จำไม่ได้เหมือนกันว่าชอบแมนฯยูเมื่อไร..เพราะมันนานมากแล้วล่ะ(ตอนนี้จะ 40 แล้ว)..แต่ ที่จำได้คือ ชอบนักตะคนนี้มากครับ...ไบรอัน แม็คแคล...โค้ชทีมเยาวชนของเราเนี่ยแหละ..ตั้งแต่ปี(รู้สึกจะ) 1986 ถ้าจำไม่ผิดนะ...ปีที่มาราโดน่าพาอาเจนติน่าเป็นแชมป์อ่ะ... และก็เป็นปีแรกที่ป๋ากี้รับงานคุมทีม...ผมชอบแม็คแคลเพราะว่าเขาเป็นคนที่เล่นบอลฉลาด เล่นง่ายๆ แต่มีประสิทธิภาพ(ซึ่งยึดแนวทางนี้มาเป็นแบบอย่างในการเล่นฟุตบอลตลอด เป็นไอดอลเลยล่ะ) และที่สำคัญเต็มที่ทุกนัดที่เขาเล่นเกิน 100 %ทุกนัด อีกอย่างที่แม็คแคลมีคือ ไม่หวงบอล ใครมีโอกาสดีกว่าเขาจะจ่ายให้เสมอ คือ เป็นคนที่ทำทุกอย่าง เพื่อทีมจริงๆ นี่แหละ คือ คุณสมบัติของนักบอลพันธุ์แมนฯยูอย่างแท้จริง...ติดตามดูแมนฯยูเพราะแม็คแคลจริงๆ แต่พอได้ดูหลายนัดก็เห็นความเป็นนักสู้ของทีมๆนี้..และมันก็มีอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราถูกใจ เช่น โลโก้สโมสร ฉายานาม ปีศาจแดง ชอบชนะทีมแชมป์ดิวิชั่นหนึ่งโบราณ(เป็ดแดง) ตอนนั้นจะมีถ่ายเฉพาะFAคัพ และแมนฯยูก็มักจะชนะเสมอ...แต่รุ่นพี่ที่บ้านเขาชอบลิเวอร์พูลนะ ก็จะโม้เองลิเวอร์พูลให้ฟังเสมอ จนเราหมั่นไส้ กลายเป็นเกลียดไปเลย ยิ่งเราสามารถชนะมันได้ สะใจอย่างบอกไม่ถูก แต่ใครเชียร์ผีแดงยุคนั้นถือว่าเชยมาก เพราะส่วนใหญ่มีแต่คนเชียร์ทีมเป็ดทั้งนั้นแหละ..เราก็เลยได้แต่แอบๆเชียร์อยู่ในใจ...แต่แล้วฝันก็เป็นจริง เมื่อฟ้าประทานเดอะคิง คันโตน่ามาให้ ต่อจากนั้นก็เริ่มเปิดเผยตัวอย่างแท้จริงว่าขายวิญญาณให้ปีศาจเสียแล้ว..จนถึงยุครอย คีน ...จนปัจจุบันก็ยังรักแมนฯยูไม่เสื่อมคลาย...ปล.อันที่จริงเคยได้ยินชื่อที่พี่ๆเขาพูดถึงแล้วชอบมาตั้งนานแล้ว เช่น ไวไซด์ ลอว์ราชาสต๊ดเหินหาว แต่ไม่รู้ว่าอยู่ทีมไหน พอมาศึกษาประวัติแมนฯยูจริงๆก็เลยรู้ว่าอยู่แมนฯยูเลยยิ่งชอบกันไปใหญ่เลย...มิเสียทีจริงๆที่เกิดมาเพื่อเชียร์แมนฯยู...แมนฯยูคือจิตวิญญาณ....
ผ้าขี้เหร่ขี้ริ้ว...ผิวกระดำกระด่าง...นั้นมอมแมมแต่ร่าง...สร้างสังคมสะอาด...