.
.
โดยส่วนตัว ผม ทั้งชอบ ทั้ง หมั่นไส้มัน.......
ชอบ... ที่สู้ถวายหัว ไม่กลัวใคร ไม่แหยงเจ็บ ฉวยโอกาสเก่ง...
หมั่นไส้... ก็ไอ้ความโอเวอร์แอคติ้งของมัน นั่นแหล่ะ.... แต่บ่อยครั้ง ก็กวนประสาทกองหน้า จนสมาธิหลุดไปหลายคน
.
ก็อยากให้ทีมเรามี นักเตะ ห่ามๆ เป็นนักสู้ ทุ่มเทไม่กลัวเจ็บ อย่างงี๊...
เมื่อก่อน.... ทีมเรามีนักเตะที่ บุคลิก ที่พร้อมสู้ตาย เพื่อทีม ตั๊นเป็นตั๊น ตื๊บเป็นตื๊บ
.
แต่หลังๆ มานี่ จะออกแนวจะ บู๊ แต่ไม่ล้างผลาญ เงียบๆ จ๋อยๆ ยิ่งหลังๆ รูนีย์ โตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น บุคลิกก็เปลี่ยนไป จึงมักจะเสร็จทีมเล็กที่วิ่งสู้ฟัดเข้าใส่
ในบางวันที่เห็น ราฟาเอล กับ ฟิล โจนส์ เหมือนได้เห็นบรรยากาศ นักสู้ กลับมาบ้าง
วันที่เจอกับมาดริด ถ้าเราไปแบบจ๋อยๆ เราเสร็จแน่
แต่ถ้าวันนั้น.... สวมเอาวิญญาณแบบทีมรอง สู้ฟัด กัดไม่ปล่อย มือปืนเราแม่นเป้าไม่เป็นรองใคร มีลุ้น มีลุ้น
.
.
.
.
.
