ผ่านเกมส์แรกไปแล้วครับสำหรับทีมเรา จากผลที่ออกมาบอกตรงๆก็ดีใจครับที่ทีมชนะ แต่บอกตรงๆยังต้องปรับอีกมากครับและสิ่งที่ผมเห็นจากเกมส์นี้คือ
1.จากรูปเกมส์นั้นเห็นได้ชัดว่าพื้นที่แดนกลางเรามีช่องให้คู่ต่อสู้ต่อบอลเยอะมาก การออกบอลในแดนกลางก็ไม่ค่อยชัวร์ เหมือนมันยังงงกันว่าจังหวะนี้ตัดได้ต้องขึ้นบอลอย่างไร สังเกตุได้ว่าช่วง30นาทีแรกกลางเราจะวิ่งทับตำแหน่งกันตลอด ส่วนหลังก็จังหวะเคลียร์บอลมันดูกั๊กกันยังไงไม่รู้สังเกตุได้ว่าหลังเราจะไม่ค่อยเคลียร์ยาวแต่จะพยายามเคลียร์ออกมาให้กลางเก็บบอลเล่น ส่วนหน้าก็ถือว่าคมจริงๆครับ แต่ผมชอบช่วงท้ายนะที่เปลี่ยนแอนกับรูนลงมาเห็นว่ากลางเราจะเคาะและเคลื่อนบอลได้ดีมาก เพราะสองคนนี้เป็นคนที่เคลื่อนที่ตลอดเวลาทำให้บอลมันมีตัวเคลื่อน
2.ถ้ามอยส์คิดจะเล่น4-2-3-1จริงๆผมว่ามอยส์แค่หากลางมาเล่นกับคาริคก็พอครับ แล้วใช้ตัวรุก3ตัวเป็นคากาวะ รูนี่ วาเลนเซีย หรือ เวลเบ็ค รูนี่ ซาฮา ก็ได้ครับ เพราะผมมองว่าทอมยังไม่ดีพอที่จะเล่นคู่กับคาริคในแผนนี้ครับ ทอมดีครับมีทั้งความฟิต แข็งแกร่ง แต่จังหวะอ่านบอลกับขึ้นเกมส์ยังไม่ได้ครับ มันต้องเป็นคนที่แข็งแกร่งเล่นได้ทั้งรับและรุก เป็นมิดฟิลตัวกลางโดยธรรมชาติ ซึ่งก็มีแค่ไม่กี่คน เฟลไลนี่ก็ดีแต่ค่อนข้างช้า กาบายก็ดีแต่อารมร้อน ยาย่านี่ไม่ต้องหวัง เคดิร่าพอเป็นไปได้ ส่วนตัวผมว่าเคดิร่านี่เหมาะสุดและน่าจะตอบโจทย์ทุกอย่างในแผงกลางได้เลย
3.รูปแบบการเล่นที่เปลี่ยนไปเห็นๆเลยว่ามอยส์พยายามให้มิลฟิลขึ้นเกมส์ตรงกลาง พยายามเจาะตรงกลางตลอด บอลออกปีกน้อยมาก ซึ่งการเล่นแบบนี้น่าจะเหมาะกับคากาวะและนานี่มาก เพราะสามารถลากตัดเข้าในเพื่อทำประตูได้เลยไปต้องไปสุดเส้นแล้วเปิด เพียงแต่ตอนนี้ตัวผู้เล่นยังไม่ค่อยลงตัวและยังงงกับระบบใหม่อยู่เพราะทุกคนเล่นระบบป๋ามาจนมันเป็นอัติโนมัติของร่างกายไปแล้วคงต้องใช้เวลาอีกพอสมควรกว่าจะชินกับระบบมอยส์
สุดท้ายนี้คือสิ่งที่เห็นเด่นชัดเลยก็คือ ดีเอ็นเอแห่งความเป็นผู้ชนะที่อยู่ในนักเตะทุกคน เมื่อถึงเวลาที่ต้องทำให้ได้พวกเขาก็ไม่ทำให้แฟนบอลผิดหวัง