ผมได้ไปดูร้านอาหาร กับเพื่อนๆ แฟนหงส์
สิ่งที่ได้ยินระหว่างเกมส์
1. "นี่หรือแมนยู" นักเตะแมนยู ไร้ใจ ไม่ใช่ ยูไนเต็ด ทีมเดิม นักเตะไม่ค่อยโวยวาย ตอนหงส์ได้จุดโทษ
2. ไม่ค่อยมีการสั่งการ ปลุกเร้าทีมซึ่งกันและกัน
3. ที่ชัดเจนเลย แฟนยูไนเต็ด ในสนาม ไม่มีเสียงโห่ร้อง น่าเกรงขาม เหมือนแต่ก่อน ที่เจอหงส์ ทุกทีจะมีเสียงโห่ร้องดังก้องสนาม ชวนขนลุก แต่เกมเมื่อวาน มันไม่มี
4. ไม่เห็นนักเตะ วิ่งสู้ฟัด ไล่กวด เพื่อเอาบอลกลับ และความมุ่งมั่นที่จะเอาประตูคืน อย่างที่ป๊าเคยกล่าวไว้ ผมพอใจ กับการแพ้ 1-3,2-3 เพราะอย่างน้อยลูกทีมของผมได้พยายามแล้ว
ถ้าสมัยมี กัปตันน้าเนฟ - รอย คีน - ไรอัน กิ๊กส์ - ป๊า เกมส์แบบนี้ เล่นถวายชีวิต ถ้าโดนจุดโทษครั้งแรก พอรับได้ แต่โดนครั้งที่ 2 ผมเชื่อเลย น้าเนฟ ต้องเป็นคนแรกที่ต้องมาโวยวาย แล้วยิ่งจุดโทษครั้งที่ 3 ซึ่งวิดิช เสียบไม่โดนแม้แต่ปลายเล็บ รับรองเดือดแน่ๆ แต่สิ่งที่เห็น นักเตะส่วนใหญ่นิ่ง น้อมรับการตัดสินตลอด ถึงแม้วิดิชจะดูโมโหขนาดไหนก็ตาม
ผมรับได้ที่แมนยูตกต่ำ แต่ก็ยังพร้อมจะเชียร์ พร้อมตกต่ำ โดนล้อไปด้วย
แต่สิ่งที่รับไม่ได้เลย ความเป็น "ยูไนเต็ด ขนบธรรมเนียม ที่ปลูกฝัง ตายยาก เล่นเพื่อตราสโมสร มากกว่าชื่อข้างหลังของตัวเอง" มันหายไปหมด ผมรับไม่ได้จริงๆ