หลังจากที่ดูเกมส์อุ่นเครื่องแล้วทำให้เสียรมณ์
เลยขอลดเกรดจาก จารย์หลุยส์ เป็น อ้วนปรัชญา แล้วละกัน
แต่ก็ทีมรัก ทำไงได้ วันนี้เลยขอมองในมุมดี ๆ ของ อ้วนปรัชญา ดูบ้าง
หลังจากแวะไปอ่านบทความของ Jackie มา
จากฤดูกาลที่แล้ว อ้วนปรัชญา เจอกับทีมใหญ่ เก็บแต้มได้ดังนี้
เชลซี ได้มา 1 แต้ม => เสมอเชลซี 1-1, แพ้เชลซี 0-1
ซิตี้ ได้มา 3 แต้ม => แพ้ซิตี้ 1-0, ชนะซิตี้ 4-2
น่อล ได้มา 4 แต้ม => ชนะน่อล 2-1, เสมอ 1-1
ลิเวอร์ ได้มา 6 แต้ม => ชนะ 3-0, ชนะ 2-1
ได้ 14/24 ถือว่าได้แต้มเกินครึ่ง
ซึ่งถ้าวัดจากสถิติของ ป๋า ก็ไม่มีตัวเลขหรอกนะครับเอาความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ
ผมว่า อ้วนปรัชญา ทำได้พอ ๆ หรืออาจดีกว่า ป๋า ด้วยซ้ำไป
แต่สิ่งที่แตกต่างจาก ป๋า คือ อ้วนปรัชญา
ไม่สามารถที่จะตบเด็กกลางหรือท้ายตารางได้อย่างเต็มไม้เต็มมือ
สาเหตุขอฟันธงเลยว่า อ้วนปรัชญา ยังใช้ระบบที่ไม่นิ่งพอ ปรับจูนรูปแบบอยู่ตลอด
แต่ในฤดูกาลใหม่นี้ถือว่า อ้วนปรัชญา ได้มีประสบการณ์มากขึ้นแล้ว
ทั้งนั่งจดมาทั้งฤดูกาล ได้เห็นนักเตะปัจจุบันและคู่แข่ง
ตลอดจนเลือกสรรนักเตะใหม่เข้าทีม
ถ้า อ้วนปรัชญา สามารถวางระบบให้นิ่ง แล้วเอานักเตะมายืน
สามารถตบเด็กและรักษามาตรฐานในการเจอทีมใหญ่
ผมว่า ปีนี้ แมนยู ก็มีสิทธิ์ที่จะลุ้นแชมป์ได้เหมือนกัน