จากผลการแข่งขันเมื่อวาน ก็ไม่แปลกใจว่าจะมีกระทู้ตามข้างล่างปรากฎขึ้นกันอย่างมากมาย
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่เคยเป็นแบบท่าน ติดตามแมนยูมา10กว่าปี คิดเรื่องราวเรื่อยเปื่อยจนหลับไปไม่รู้กี่คืน(คิดแบบชิลๆไม่ใช่คิดแบบเครียด)
เมื่อก่อนฟังผลบอลจต้องฟังผลบอลต้องตื่นมาฟังคลื่น Z88.5 Mhz ตอนตี5 ประกาศครั้งเดียว (เป็นคลื่นเพลงวัยรุ่น) สปอร์ตเรดิโอยังไม่เกิด
นสพ.สตาซ๊อคเกอร์ต้องชื่อทุกวัน(ไม่ได้แทงบอล) เอาไว้อ่าน โดยเฉพาะเวลานั่งอุจจระ จะเป็นอะไรที่ระบายหมดท้องทุกที่ (ไม่อ่านไม่ออก) อ่านทุกหน้า ทุกคอลัมย์
ตอนเด็กพี่ๆที่บ้านก็เชียร์ลิเวอร์พูลตามกระแสคนไทยสมัยก่อน (แมนยูจะยังไม่ดังและไม่ค่อยมีการถ่ายทอดเท่าไร) ผมก็เฮตาม
จนมาวันที่ได้เห็นเกมรุกอันดุดันของทีมนามว่า"แมนยู" ผมก็หลงรักเธอคนนี้อย่างสุดหัวใจ
ในช่วงเปลี่ยนเป็นพรีเมียร์ใหม่ ทีมเราดุดันมาก เพราะสมัยก่อนช่องวางทางความรู้เรื่องฟุตบอลในอังกฤษค่อนข้างห่างกันมาก
เวลาเล่นในยุโรป เราก็ป้อแป้ทุกที หลายครั้งที่ทำให้ผม"นอนไม่หลับ"
ผมก็เคยชอบฝันชอบจินตนาการว่าได้นัดตงนักเตะคนโน้น คนนี้เขามาแล้วคง"แจ๋ว"เลย
แต่ผมไม่เคยคิดจะตำหนิใคร หรือ อยากให้ใครออกจากทีมเราไปเลยแม้แต่คนเดียว
เพราะถ้าที่หลายคนมักจะพูดว่า"รักแมนยู" มีความรู้สึก"รัก"เช่นนั้นจริงๆคงไม่รู้สึกหงุดหงิดกับใคร
เหมือนดังที่เวลาเพื่อนคุณ"ทำผิด"จนบางครั้งทำให้คุณเลือดตกยางออก คุณก็จะไม่โกรธเขา คุณจะพูดว่า"ไม่เป็นไร" คุณจะไม่ไล่เขา หรือเลิกคบเขา เพราะนั้นคือความ"รัก"เพื่อน
แต่ที่ทุกวันนี้ที่บางท่านพูดว่า"รักแมนยู" หรือจริงๆแล้วแค่"ต้องการแมนยู"
ต้องการให้แมนยูเป็น"ทาส"ที่ใช้เป็นเครื่องหมายแห่งต้องการ"เอาชนะ"ของจิตใจคุณเอง
ต้องการแค่เวลาชนะจะได้เอาไปคุยโอ้กับเพื่อน โดยเฉพาะแฟนเป็ด
เมื่อเขา(แมนยู) ไม่ชนะ ก็คือไม่สามารถ"สนองความต้องการ"ของคุณได้ คุณก็ ..."ไม่พอใจ"
ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้วลองถามใจตัวเองว่าจะใช้คำว่าเป็นแฟนบอลที่มีจิตใจ"ยิ่งใหญ่"ได้ครึ่งแฟนบอลนิวคาวเซิลได้หรือเปล่า..
ปล. 1.ถ้าแค่นี้พลาดที่สองที่ก็เป็นแพะแล้ว สมัยตอนที่เล่นแชมเปียนลีก(สมัยที่ต้องการถ้วยนี้มากๆ)แล้วเห็น"แอนดี้ โคล"ยิงทิ้งยิงขว้างในจังหวะต้องการประตูแล้วหล่ะก็จะขนาดใหน




</CENTER>
</CENTER>



