ผมไม่ได้ดูบอลไทยมานานละครับ น่าจะ 1-2 ปี
แต่เมื่อวานลองไปนั่งดูช่วงนาที 25+ ก็เห็นว่าเราครองเกมได้ดี ครองเกมได้เด็ดขาดเลย
การต่อบอลจากแดนหลัง ไปถึงแดนหน้า (ก่อนจะเข้าเขตประตูของสิงคโปร์) เราทำได้ดีมากๆแล้ว
แต่พอเราไปถึงเขตประตูของ สิงคโปร์ กลายเป็นว่า เราทำอะไรไม่เป็นเลย โคตรมั่ว อ่ะ แทบไม่มีจังหวะที่จะได้ยิงประตูแบบจริงๆจังๆสักที (แทบจะแปลว่า มี แต่น้อยมากๆๆๆๆๆๆๆ)
นักเตะที่เห็นเล่นๆในสนาม ผมว่าฝีเท้า งั้นๆ ไม่ได้ดูโดดเด่นหรือสามารถพลิกเกมได้เลย
จนกระทั่งช่วง นาที 70 ที่ไทยเปลี่ยนตัวเอาเบอร์ 22 ลงมาเล่นปีกซ้าย แว๊บแรกที่มันได้บอลแล้วเลี้ยงบอล เห็นครั้งเดียวรู้ทันที ว่า ไิอนี่แหละ ตัวพลิกเกมของไทย ไม่รู้ทำไมเอาลงมาช้าจริงๆ
ผู้จัดการทีม ก็แหกปากโวยวายตลอดทั้งเกม ดูแล้วบ้าๆบอๆ ถึงจะจริงจังตั้งใจมาก แต่ไม่น่าจะต้องโวยวายอะไรแบบนี้
บทส่งท้าย ... ดูบอลไทยแล้วไม่ผิดหวังจริงๆ ยังคงสโลแกนเดิมๆไว้อย่างเหนียวแน่น "บอลไทยจะไปมวยโลก" เล่นกันได้เถื่อนสัดๆ ถ้าผมเป็นกรรมการคงให้ใบแดงไทยไปหลายใบละ ... จังหวะ ลูกบอล ลอยบนฟ้า สิงคโปร์ไปยืนรอที่จุดบอลตกแล้ว ไทยมาช้ากว่า มาทีหลัง วิ่งมาเต็มๆ แล้วพุ่งกระโจนเข้าใส่ ทั้งจากข้างหน้า และข้างหลัง กระแทกเต็มๆ แทบจะไม่โดนบอลเลย คือเล่นคนเต็มๆ แล้วเวลากระแทกนักเตะสิงคโปร์ลงไปนอน กลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ไม่ผิด ไม่ได้ตั้งใจ ยังดิบๆ เถื่อนๆ เล่นแบบใช้กำลัง แต่ไม่ใช้สมองเหมือนเดิม เล่นไม่มีสปิริต ไม่มีน้ำใจนักกีฬา ขี้แพ้ชวนตี ฯลฯ ... ไม่น่าแปลกใจเลย ที่บอลไทยไปไม่ถึงไหน
เอานักมวยมาเตะบอลก็เป็นแบบนี้แหละครับ ต้องทำใจและผมคงไม่ดูบอลไทยไปอีกนาน
