ของผมนี่
ไม่ได้ออกแนวกวนตีนนะครับ
แต่มันออกแนวแปลกคน
มีอยู่วันหนึ่งเนี่ยผมไปเที่ยวบ้านเพื่อนผมย่านวัดสะแกงามหน่ะครับ คือตอนนั้นเนี่ยช่วงบอลโลก2006 ก็คือไปนั่งเชียร์บอลที่ร้านอาหารจำได้ว่านัดนั้น
อาเจนติน่าแพ้ลูกโทษเยอรมัน ดูบอลจบปุ๊ปผมไปนั่งเล่นบ้านเพือนผมอีกสักพัก ดูไปดูมา ตี3แล้ว ต้องกลับ ก็ไห้เพื่อนขี่มอไซด์ไปส่งปากซอยหน่ะครับ
ผมรออยู่ประมาณ20นาที ก็มีแท๊กซี่คันนึงขับผ่านมา ผมก็โบก แล้วบอกว่า ไปร.พ.บางมดครับ เขาไม่พูด แต่พยักหน้า
พอผมเข้าไปนั่งเนี่ย จำได้ว่า คนขับเนี่ยแก่มากๆ แถมยังห้อยพวกพระ รูปปั้นพระเต็มรถเลย แถมยังมีพวกเทวรูปของศาสนาฮินดูอ่ะครับ เพื่อนๆนึกภาพออกนะฮะ
ว่ารูปปั้นจะค่อนข้างน่ากลัว ผมก้ไม่สนใจ ก็นั่งไป แต่สิ่งที่ผมขนลุกเลยครับ อยู่ดีๆพี่แกเปิดเทปที่เป็นเสียงพระสวดอ่ะครับ คือตอนนั้นเนี่ยผมตกใจมากเลย
และอยู่ดีๆลุงเขาก็พูดมาว่า เออ ไอ้หนู มีแฟนยังหล่ะ ผมก้อบอกว่า อ๋อ ยังลุง
ลุงเขาก็บอกว่า
รักใครหน่ะ รักให้มากๆ ดูแลเขาให้ดีๆหล่ะ ลุงเนี่ย ภรรยาเพิ่งเสีย อยู่กินกันมากว่า30ปี ลุงคิดถึงเขา ก็พูดประมาณนี้นะครับ
ผมก็บอกว่า เอ่อ ลุง ไม่เป๋นไรหรอก ทำใจดีๆละกันนะ
แต่สิ่งที่ลุงกำลังจะทำต่อไปนั้น ผมไม่แน่ใจว่า ลุงเนี่ยแกล้งผมหรือเปล่า
คืออยู่ดีๆแกหยิบเทปอ่ะครับ ใส่เข้าไป ตอนแรกนึกว่าเพลงเพราะ ที่ไหนได้เปิดลุงแกเปิดเพลง มอญร้องไห้
เพื่อนๆรู้จักใช่ไหมครับ ว่าเพลงนี่มันคือเพลงที่เอาไว้ใช้ทำอะไร
ตอนนี่นะครับ ผมนี่อุดหูเลยครับ แล้วภาวนา เมื่อไหร่จะถึงบ้านกุสักที
สักพักก็ถึงบ้านผม ผมก็จ่ายๆตัง ลูงแก ก็หัวเราะ ฮ่าๆๆ กลัวหรือเปล่า
ผมก็ยิ้มๆ แล้วผมก็เดินเข้าบ้านทันที
คือ บอกตรงๆผมนี่หงุดหงิดมากอ่ะครับ แท็กซี่เนี่ยแทนที่จะเปิดเพลงเพราะไห้ผู้โดยสารฟัง ดั๊น เปิดเพลงงานศพ
ไอ้บ้าเอ๊ยยย