สุราเมระยะ มัชชะ ปะมาทัฏฐานา เวระ มะณี สิกขาปะทัง สมาธิ ยามิ
แปลว่า...........
สุราเมระยะ คือ อันสุราเมรัยทั้งหลาย
มัชชะ คือ มัชฌิมา หรือ ทางสายกลาง
ปะมาทัฏฐานา คือ ประมาณตามฐานะ
เวระ คือ เวลาไป เข้าเวร หรืออยู่เวร
มะณี คือ แก้วที่เป็นใบๆๆ ใสๆๆ นี่แหล่ะ
สิกขาปะทัง คือ สี่ขาประทังนั่นเอง
สมาธิ คือ การมีสมาธิ
ยามิ คือ ยาไม่ต้อง หรือไม่ต้องใช้ยานั่นเอง
แปลโดยรวมคือ...............
อันสุราเมรัยทั้งหลาย ท่านให้ดื่มแต่พอดี หรือยึดทางสายกลางเข้าไว้นั่นก็คือให้ดูฐานะตนเอง มีเงินหน่อยก็ดื่มเหล้าราคาสูงหน่อย ถ้าฐานะไม่ค่อยดีก็ดื่มเหล้าในราคาที่ต่ำลงมา โดยเฉพาะตอนที่ต้องไปเข้าเวร หรือไปอยู่เวรก็ควรจะมีแก้วติดมือไปสักใบนึง เอาไว้รินเหล้าดื่มได้ และถ้าดื่มจนได้ที่แล้วไม่สามารถใช้สองขาประทังไปได้ก็ให้ใช้สี่ขาประทังไป การดื่มสุราเมรัยทำให้มีสมาธิ จิตใจมั่นคง ร่างกายแข็งแรงไม่ต้องพึ่งยาใดๆ ทั้งนั้น โดยเฉพาะกับตับซึ่งจะแข็งก่อนที่อื่น.........สาธุ
+++++++++++++
Credit: นิตยสารผู้นำท้องถิ่น