นิทานอี(ศพ)
กาลครั้งหนึ่งมีกลุ้มผู้มีอำนาจสามารถทำอะไรก็ได้
จะไล่ประชาชนออกไปหรือไปอยู่ในอีกอำเภอหนึ่งก็ได้ตามความเห็นของพวกเค้า....
มีอยู่วันหนึ่งมีประชาชนได้ส่งขอความเพื่อบอกกล่าวเพื่อนๆของเค้าผ่านห้องสมุดกลาง
แต่แล้วทันใดนั้นก็มีผู้มีอำนาจเห็นว่ามันไม่เหมาะสมจึงลบทิ้งสารจากเค้าผู้นั้นออกไป
เค้าผู้นั้นก็ได้แต่ทำใจแต่ไม่สนใจผู้หลงในอำนาจหรอก
แต่จะทำต่อไปเพื่อเพื่อนๆและความถูกต้องต่อไป......จบ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1.ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก็อยู่ที่ตัวเรา
2.ผู้มีอำนาจสักวันมันก็จะหมดไปโดยไม่มีใครสนใจมันหรอก
3.ความยุติรรมมีแต่ในของของคนที่มองเหรอ...งง
4.คิดเอาเองตามนิทานนั้นแหละ