โดย papaman » พุธ มี.ค. 12, 2008 11:46
เรื่องจริงครับผม ผมเคยเปนทหารเรืออยู่ที่สัตหีบครับเปน นาวิกโยธิน เพื่อนๆที่ฝึกด้วยกันมาแทบจะไม่เหลือเลยครับ ส่งลงใต้หมด ผมโชคดีที่มีความรู้จบปริญญาเลยได้อยู่ กองบังคับการครับ นั่งฟังข่าวเพื่อนที่ลงใต้ตายทีละคนสองคนครับคนไหนรอดกลับมาได้มาเล่าให้ฟังว่าเค้าไม่ให้ยิงก่อนต้องให้พวกมันยิงก่อนถึงจะยิงตอบโต้ได้ พวกนายทหารหรือทหารสัญญาบัตรมันลงพื้นที่ทีไรมันก้อพักอยู่ในที่พักมันจัดไว้ให้อย่างหรูทหารคุ้มกันเปนกองร้อยเสร็จแล้วมันก้อกลับออกข่าวกันใหญ่โตมโหฬารว่าลงพื้นที่กวนโคตรๆ
ปล.อยากให้ผู้กอง ผู้พัน มาลาดตระเวณกับพวกพลทหารมั่งครับแล้วจะได้รู้ว่าเราหวาดกลัวขนาดไหนครับ
คิดถึงเพื่อนๆ นาวิกโยธินเสมอครับ ขอให้พระคุ้มครองทุกนายเลยครับ
ไม่เมาเหล้าแล้วเรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจเป็นประจำทุกค่ำคืน...