สิ่งเลวร้ายที่ผมทำกับเพื่อนพี่สาว
.................................................
ผมอาศัยอยู่กับพี่สาวสองคนในบ้านสองชั้นหลังเล็กๆ
ที่ทำงานของผมอยู่ห่างจากบ้านไม่มากนัก
ทุกวันหลัง>เลิกงานผมจะเดินกลับบ้านด้วยความหวังว่าเมื่อไหร่จะมีแฟนเสียที>ขณะที่ผมกำลังดูหนังอยู่ในห้องก็ได้ยินเสียงพี่สาวเรียกให้ลงมาข้างล่าง
พี่สาวผมบอกว่าเพื่อนของพี่สาว>ย้ายเข้ามาเช่าบ้านติดกับบ้านผม
พี่สาวแนะนำให้ผมรู้จัก "พี่มด" >และขอแรงผมช่วยขนย้ายสัมภาระเข้า>บ้าน
แต่สายตาและรอยยิ้มของพี่มดที่มองมายังผมซิครับ
ทำเอาหัวใจของผมเหมือนจะหยุดเต้นผิวของพี่>มดขาวละเอียดมาก
เข้าใจว่าคงผ่านการดูแลมาอย่างดี พี่มดสูงประมาณ 170 ซม.
เอวเล็กรับกับก้นที่>ได้รูปอย่างแปลกประหลาด>ในระหว่างที่ช่วยกันขนย้ายสิ่งของ
ผมมองผ่านหน้าอกของพี่มดอย่างไม่ตั้งใจ >แต่ก้ออดจะนึกถึงแตงโมลูก>ย่อมๆ
ที่แม่ค้าวางขายอยู่ในตลาดไม่ได้ เธอเอามันมาจากไหนนะ
เห็นแล้วน่าหนักอกหนักใจแทนจริงๆ>ยามที่เราขนย้ายสิ่งของผ่านช่องทางเล็กๆ
ที่ต้องค่อยๆเบียดผ่านกัน
ผมรู้สึกได้ถึงความนิ่มจากร่างกายพี่>มดที่บดเบียดลงมาบนร่างกายผมที่เต็มไปด้วย
เม็ดเหงื่อของผม >มันเป็นความรู้สึกที่คนอย่างผมยากจะ>บรรยายจริงๆ
พี่มดคงมองผมเป็นน้องเลยไม่ได้ระวังตัว >ผมได้แต่ข่มความรู้สึกแปลกๆ
ที่กำลังปะทุขึ้นมา>ในใจอย่างสุดความสามารถ
อย่างน้อยก้อเพื่อเห็นแก่พี่สาวผม>วันเวลาผ่านไปพี่มดมาเป็นแขกประจำของพี่สาวผมแทบทุกวัน
บางวันก้อชวนกันออกไปดูหนังพักผ่อน บาง>วันก้อชวนกันไปหาหมอความงาม
(ไม่รู้พี่สาวผมจะบ้าความงามตามพี่มดไปถึงไหนไม่เข้าใจจริงๆ)
แต่>สายตาที่พี่มดมองมายังผมมันแฝงแววตาแปลกๆ มากขึ้นทุกวัน
บางคืนผมหลับตานอนยังมองเห็นรอยยิ้ม>และแววตาคู่นั้นจนนอนไม่หลับ
ต้องลุกขึ้นมาออกกำลังกายหนักๆ
เพื่อข่มความรู้สึกตัวเองให้บรรเทาลง>คืนนี้ตีสองกว่าแล้ว
ผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเรียกของพี่สาว
ผมเดินลงบันไดมาเจอพี่สาวกำลังประคองพี่>มดที่อยู่ในอาการเมาไม่ได้สติ
พี่สาวบอกว่าคืนนี้เพื่อนร่วมรุ่นเลี้ยงฉลองกัน >แต่พี่มดเมามาก
กุญแจบ้านพี่>มดก้อหาย จึงต้องพามานอนบ้านเรา
แล้วพี่สาวก้อบอกให้ผมประคองพี่มดขึ้นไปนอนบนห้องของพี่สาว>ส่วนตัวพี่สาวขับรถออกจากบ้านไปส่งเพื่อนๆ
อีกสองสามคน>ผมประคองพี่มดขึ้นบันไดไปห้องพี่สาวด้วยแขนขาที่สั่นจนแทบควบคุมไม่ได้
กลิ่นไวน์อ่อนๆ ผสมกับกลิ่นน้ำ>หอมราคาแพงที่อาบอยู่บนตัวพี่มดลอยมาแตะจมูก
ลูกแตงโมย่อมๆ >มันเบียดกับร่างกายผมจนหลุดออกจาก>เกาะอกมาโชว์แก่สายตา
ผมได้แต่ข่มความรู้สึกตัวเองประคองพี่มดขึ้นมาจนสุดขั้นบันไดอย่างยากเย็น>แต่แล้วเหตุการณ์ที่ผมไม่คาดคิดก้อเกิดขึ้นคงด้วยความเมา
พี่มดผลักผมเข้าไปติดผนัง
หน้าอกทั้งสองของ>พี่มดบดเบียดกับหน้าอกเปลือยเปล่าของผมอย่างแนบแน่น
ก่อนที่ผมจะทันได้ตั้งตัว >ริมฝีปากของพี่มดก้อกด>ลงมาบดเบียดกับริมฝีปากผม
จากนั้นสติของผมก้อขาดลง ลืมผิดชอบชั่วดี >ลืมทุกสิ่งรอบกาย
ผมทำสิ่งเลว>ร้ายที่สุดในชีวิตกับพี่มด
อย่างไม่น่าให้อภัย>สติผมกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่งภายใต้เสียงร้องครวญครางเจียนจะขาดใจของพี่มด
แต่ทุกอย่างมันก้อสาย>เกินที่จะแก้ไขซะแล้ว
อารมณ์ที่อัดอั้นมันไหลออกจากตัวผมอย่างสุดจะควบคุมผมไม่น่าทำมันลงไปเลย�..>ผมขอโทษ�.
เสียงขอโทษของผมหลุดออกมาจากปากอย่างแผ่วเบา
ภายใต้เสียงสะอื้นและน้ำตาที่ไหล>ออกมาอย่างไม่ขาดสาย
ผมกอดกระชับพี่มดอย่างสำนึกผิดในการกระทำของตัวเอง
แต่เลือดที่ไหลออก>มาเต็มขาของพี่มด ทำให้ผมตกใจแทบสิ้นสติ
หลังจากคุณหมอรับตัวพี่มดเข้าห้องฉุกเฉินแล้วผมทรุดตัวลง>นั่งบนเก้าอี้อย่างหมดแรง
คงเป็นครั้งแรกของพี่มดที่เจอเรื่องเลวร้ายเช่นนี้
พี่มดจะให้อภัยผมหรือเปล่า>นะ หากพี่มดแจ้งความกับตำรวจผมจะทำอย่างไรดี
ผมไม่น่าทำกับพี่มดอย่างนี้เลย >แต่ผมไม่ได้ตั้งใจ>จริงๆ
ร่างกายมันทำไปตามความต้องการของมันเอง
แล้วผมจะบอกเรื่องนี้กับพี่สาวอย่างไร?>พี่สาวยืนจ้องหน้าผมด้วยแววตาที่ยากเกินจะบรรยาย
ผมนั่งก้มหน้าปล่อยเสียเบาๆ
เล็ดลอดออกจากปาก>อย่างยากเย็น........"ผมขอโทษครับพี่"
.........>พี่ก้อรู้ว่าผมเกลียดกะเทยมาก
"ผมลืมตัวถีบพี่มดตกบันได"ผมทำไปอย่างไม่รู้ตัวจริงๆ
ครับ(ชั้นไม่น่า>ปล่อยแกไว้กับนังมด�..คิดไม่ถึงจริงๆ�พี่สาวรำพึงเบาๆ)
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า�..กะเทยควรระวัง>ชายกล้ามใหญ่�.เหอ�เหอ�>อ่านถึงตอนนี้แล้ว
ถอนหายใจกันเฮือกใหญ่ใช่ม่า รู้นะคิดอะไรอยู่ บ้าลามก 5555555
555+ อ่านแล้วอย่าเครียดน่าเพื่อนๆชาวเด็กดี แหมๆ ขำๆ
เครดิต
http://www.dek-d.com/board
