ไปถึงก็ประมาณ 4-5 โมงแล้วก็เดินหาที่พักกัน ก็ไปเจอบังกะโลเข้า สภาพก็เก่าเล็กน้อย
แต่ด้วยความขี้เกียจหาก็เลย เอาวะเก่าก็เก่า
ลักษณะเป็นบ้านชั้นเดียวมีห้องเดียวแล้วก็มีห้องน้ำ พอซัก 2-3 ทุ่ม
ก็ออกมานั่งกันข้างนอกซื้อเบียร์มากินกัน
แต่เอกกินเหล้ากินเบียร์ไม่เป็น เพื่อนมันคะยั้นคะยอ เอกก็เลยลองกินไปครึ่งกระป๋อง
นั่งคุยนั่งร้องเพลงไปจนเกือบตีหนึ่ง ก็เข้านอน จนเวลากี่โมงไม่รู้
เอกสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะว่าปวดฉี่ กำลังงัวเงียก็เห็นตรงปลายเท้า
มีเด็กยืนอยู่ ที่ว่าเป็นเด็กเพราะว่าตัวเตี้ย
คาดว่าน่าจะสูงซักประมาณ 100-120 ซม. แต่ว่าตัวผอมมากๆ
แล้วหัวโตมากด้วย เอกตัวชาทำอะไรไม่ถูกเลยลองถามในใจว่าต้องการอะไร
เค้าก็ส่ายหัวช้าๆ เอกเลยลองถามอีกว่า ตายที่นี่เหรอ
เค้าก็ส่ายหัวแล้วบางทีก็ทำตัวสั่นๆ เหมือนหนาวด้วย เอกเลยบอกว่าอย่ามาหลอกกันเลยเดี๋ยวจะทำบุญไปให้
เค้าก็ส่ายหัวไปมาอีก จนความกลัวเริ่มกลายเป็นความรำคาญเพราะปวดฉี่
เอกเลยลุกขึ้นมาแบบเป็นไงเป็นกัน กระโดดเตะเข้าไปที่เด็กคนนั้น
ความรู้สึกที่เท้าสัมผัสโดนตัวเค้า มันเหมือนกับโครงกระดูกอะไรซักอย่าง
จนเอกต้องเก็บความรู้สึกเจ็บปวดเอาไว้ ร่างเค้าลอยไปกองกับพื้นดังโครมใหญ่
แล้วเค้าก็สั่นแหง่กๆ พวกเพื่อนๆ ของเอกได้ยินเสียงโครมคราม
ก็ตกใจตื่นลุกขึ้นมาเปิดไฟ ค่อยๆ มองไปที่ร่างเด็กคนนั้น
ซึ่งยังคงนอนสั่นแหง็กๆ
.....
.....
.....
แล้วเพื่อนก็ตะโกนใส่เอกว่า.... "ไอ้ห่าเอ๊ย... มึงไปเตะพัดลมทำไมวะ ...
อากาศยิ่งร้อนๆ อยู่ ไอ้เวง ... !"
