************************************
กบฟุ้งซ่านตัวหนึ่งนั่งอยู่ข้างกำแพงวัด
ทุกเช้ามันเฝ้าดูพระออกเดินบิณฑบาตตั้งแต่เช้ามืด
พอพระกลับมาถึงวัดเพื่อฉันเช้า...กบมันนึกในใจ อยากเกิดเป็นพระ เป็น พระสบายดี มีคนถวายอาหาร ให้กินทุกวัน
* ... เมื่อพระฉันเสร็จ ก็นำอาหารที่เหลือมากมายนั้นไปให้เด็กวัดกินต่อ แล้วเด็กวัดก็กินกัน อย่างเอร็ดอร่อย.. ตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ อยากเกิดเป็นเด็กวัด แล้ว เพราะสบายกว่าพระ มันเห็น
เด็กวัดหลายคนตื่นสายได้และไม่ต้องออกตามพระไปบิณฑบาตก็ได้
สบายกว่าเยอะเลย...
* ... เมื่อเด็กวัดกินเสร็จ
ก็โกยเศษอาหารที! ่เหลือทั้งหมดให้หมาวัดไปกินแล้วเด็กวัดทุกคน
ก็ไปช่วยกันล้างจาน...ถึงตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ
อยากเกิดเป็นหมาวัด แล้ว
เพราะไม่ต้องล้างจาน เหมือนเด็กวัด สบายกว่า ...
* ... พอหมาวัดกินอาหารเสร็จก็แยกย้ายไปทำหน้าที่เฝ้าบริเวณวัด
คอยเห่าคนแปลกหน้า... ฝูงแมลงวันก็บินมาตอมและกินเศษอาหารต่อจากหมาวัด
ถึงตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ(อีกแล้ว) อยากเกิดเป็น แมลงวัน
เพราะสบายที่สุดไม่ต้องทำอะไรเลย หนำซ้ำยังมีกองอาหารให้กินไม่มีหมดด้วย...
ขณะที่ เจ้ากบฟุ้งซ่านกำลังคิดเพลินๆอยู่นั้น
พอดีหันมาเห็นแมลงวันบินมาใกล้ๆ จึงใช้ลิ้นตวัดเอาแมลงวันเข้า
ปากตัวเองกินโดยสัญชาตญาณ ...
ถึงตอนนี้ กบฟุ้งซ่านจึงบรรลุธรรมฉับพลัน (Sudden knowledge)
คิดได้ว่า เฮ้อ เป็นตัวของเราเองนี่แหละดีที่สุดเลย (The best to be yourself)
จงเชื่อมั่นในตัวเอง (Be yourself)
</center>
