แล้วอยู่ ๆ กลางดึก คืนนั้น 21 พ.ค. 2008 มันเป็นคืนที่ผมตะโกนร้องออกมาอย่างดีใจ โดยลืมไปว่าคนข้าง ๆ กำลังหลับสบายอยู่
ไม่ต้องบอกนะว่าเรื่องอะไร แล้วเธอก็ตื่นขึ้นมา ถามผมว่าเป็นอะไร ผมบอกไปว่า แมนยูชนะได้แชมป์ถ้วยใหญ่ที่สุด เธอก็งง ๆ และก็นอนต่อ
หลังจากนั้นไม่นาน เลือดอสูรแดงจากผมมันก็เริ่มถ่ายเทไปให้ภรรยาโดยไม่รู้ตัว จนทุกวันนี้เธอขาดไม่ได้แล้วครับ พี่น้องครับ!
ถามผมทุกอาทิตย์ว่า แมนยูเตะวันไหน เตะกับใคร ถ้าไม่ดึกเกินไปเธอจะอดนอนกับผมเพื่อรอดู ทีมรักของเรา ทั้ง ๆ ที่วันรุ่งขึ้นเธอต้องไปสอนหนังสือ
(ลืมบอกไปว่าแฟนผมเป็นอาจารย์) ดูแล้วก็ขำ ขำดีนะครับ เพราะบางครั้งเสียงเชียร์ของเธอดังกว่าผมซะอีก ถ้าวันไหนชนะเราจะดีใจกันสุด ๆ แถม
ยังบอกผมอีกนะว่า บอกแล้วว่าวันนี้ชนะ (เป็นหมอดูตั้งแต่เมื่อไหร่) แต่ถ้าวันไหนแพ้ เธอนี้แหละที่จะคอยปลอบใจผมเป็นคนแรก
*ทุกวันนี้เธอไปโรงเรียน เด็กนักเรียนที่มันชอบแมนยูด้วยกัน เจอหน้าแฟนผมไม่ต้องคุยเรื่องไรแล้ว คุยเรื่องแมนยูก่อนเลย
ที่เล่ามาทั้งหมดนี้เป็นเรื่องราวของผมที่มาแชร์ให้ฟัง ใครมีเรื่องราวแนวเดียวกัน มาร่วมกันแชร์ได้นะครับ















</center>
