เมื่อเช้านี้ผมปั่นจักรยานกินลมเล่น และผมก็ใส่เสื้อแมนยู วันนี้ยืดอกทั้งวัน อวด เสื้อทีมรักตัวเอง
แต่พอปั่น ไปเรื่อยๆถึงศาลารอรถข้างทาง ผมเหลือบมองไปเหน กลุ่ม เดะมัธยม ราวๆๆ ม.5-6ได้ เดะ2ใน3คนนั้น ไส่เสื้อ หงส์แดง 1คน และเสื้อ แมนยู1คน จุดสายตาผมนั้นอยู่ที่คนไส่เสื้อหงส์แดง ผมก็มองเดกคนนั้น ไม่อยากจะเชื่อ เดะคนนั้นจ้องหน้าผม
ผมก็มองหน้าคืน ผมเลยชลอรถและผมก็ยกนิ้วชี้ ทำจุ๊กๆๆไปที่ปาก เหมือนโรนัลโด้ล้อเลียน เดริกเคราช์
เดะคนนั้นเค๊าคงไม่ชอบมั้งเลย ชี้หน้าผมอะ ใครจาไปพอใจหละครับโดนเดะชี้หน้าอะครับ ผมเลยจอดรถแล้วเดินเข้าไปหาทันที ไม่รุตอนนั้นทำไมหน้ามืดจัง ผมเลยจาไปหาเรื่องเดะเอาอะดิ ก็ถามๆพูดกวนๆๆไปเรื่อย พอดี เดะคนที่ไส่เสื้อแมนยูและคนที่ไส่เสื้อยืดธรรมดาอะ ดึงแขน คนไส่เสื้อ หงส์แดง ไปที่อื่น........ เหอะๆๆๆ สีเสื้อนี่มันทำคนเจ็บตัวได้เหมือนกันนะ อย่าเพลงของคำภีร์ที่ร้องไว้ ว่า "นั่นสีคุณ นั่นสีกู".......................-*-
ปล.ฟุตบอลทำคนบ้าจริงๆ ต้องยอมรับกับคำว่า "ยุคลูกหนังครองโลก"
</center>
</center>
</center>
