ดูอันดับที่ผ่านๆมาได้ที่นี้
เงอะ โพสต์ติดๆกันเหมือนปั่นกระทู้แหะ 555+ แต่ต้องเร่งฮะ เด่วเสร็จไม่ทัน
....................................................................................
67. Willie Morgan
By ifine
ตำแหน่ง : ปีกขวา
เกิดที่ : Alloa , สกอตแลนด์
วันเกิด : 1 ตุลาคม 1944
เข้าร่วมทีม : สิงหาคม 1968
สโมสรเดิม : เบิร์นลี่ย์
ค่าตัว : 110,000 ปอนด์
ลงเล่นในลีก : 238 นัด
ยิง : 25 ประตู
ทีมชาติ : สกอตแลนด์ 21 นัด 1 ประตู
เค้าถูกคาดหวังไว้สูงมาก หลังจากเป็นผู้เล่นคนแรกที่เซอร์แมตซื้อตัวเข้าร่วมทีมหลังจากได้แชมป์ยูโรเปี้ยน คัพในปี 1968 การจ่ายเงินแสนปอนด์ให้เบิร์นลี่ย์นั้นคาดว่าจะช่วยเสริมเขี้ยวเล็บให้กับทีมได้
มอร์แกนอายุเพียง 24 ปี และได้รับการยอมรับเป็นปีกขวาที่โด่งดังคนนึงทั้งที่เทิร์ฟ มัวร์ (สนามของเบิร์นลี่ย์) และกับทีมชาติสกอตแลนด์ ด้วยเทคนิคหลอกล่อกองหลัง, ฝีเท้าที่ว่องไวและลูกเปิดจากด้านข้างที่หวังผลได้
แต่เค้าก็เริ่มมีปัญหาหลังจากเซอร์แมตรีไทร์ไป แม้ว่าตอนแรกวิลฟ์ แมคกินเนส และแฟรงค์ โอ'ฟาเรลล์จะพยายามเข้ามาช่วยประคองทีม แต่ทั้งคู่ก็มีเวลากับทีมเพียงคนละ 18 เดือนเท่านั้น
มอร์แกนบอกในตอนนั้นว่า "ผมคงพูดไม่ได้ว่าผมเสียใจทีย้ายมาร่วมทีมแมนยู แต่มีอยู่ช่วงนึงที่ความมั่นใจของผมมันหดหายไปหมด ยิ่งตอนที่วิล์ฟ แมคกินเนสเข้ามาคุมทีม เค้าบอกชัดเจนว่าไม่เห็นผมเป็นผู้เล่นในทีม และผมก็ตอบโต้ไปเช่นกัน"
"ทุกอย่างเริ่มดีขึ้นตอนแฟรงค์ โอ'ฟาเรลล์เข้ามา แต่กับแฟรงค์ผมก็ยังมีความคิดเห็นบางอย่างที่แตกต่างจากเค้า อย่างตอนที่เราดูเหมือนจะไร้โชคสุดๆแต่เค้าก็ยังทำตัวแปลกแยกออกไป ตอนที่สปิริตในทีมเหลือน้อยเต็มทีก็ดูเหมือนว่าเค้าจะทำอะไรกับเรื่องนี้ไม่ได้"
ในที่สุดทอมมี่ ดอคเคอร์ตี้ก็ก้าวมาต่อลมหายใจให้สโมสร แม้ว่าจะไม่สามารถช่วยให้ทีมรอดพ้นการตกชั้น แต่เค้าก็เข้ามาช่วยจุดไฟให้กับมอร์แกน ทั้งการให้เค้าเป็นกัปตันทีมและช่วยให้เค้ากลับไปคิดทีมชาติอีกครั้ง เดอะ ด็อคบอกในตอนนั้นว่า "ผมเคยเห็นวิลลี่เล่นมาทุกระดับแล้ว ตอนผมเจอเค้าที่บราซิล เค้าก็ได้รับการโหวตให้เป็นปีกขวาที่ดีที่สุดในทัวร์นาเม้นต์ ส่วนสำหรับสโมสร ถ้าไม่นับเรื่องการตกชั้น เค้าก็โชว์ผลงานยอดเยี่ยมให้กับเราอย่างต่อเนื่อง ทุ่มเทเต็มที่ในทุกเกม ถ้าเค้าเลิกเล่นฟุตบอลเค้าไปเป็นนักวิ่งมาราธอนสบายๆเลย เพราะความอึดของเค้านั่นน่าเหลือเชื่อจริง"
"ผมคิดไม่ออกว่าจะมีผู้เล่นในอังกฤษคนไหนดีกว่าเค้าในตำแหน่งนี้ รวมถึงทั้งโลกเลยด้วย เค้าเป็นมืออาชีพมาก" เดอะ ด็อคบอกเพิ่มเติม
วิลลี่ก็ตอบกลับ "ผมค่อนข้างหวั่นไหวกับคำชมของเค้าเลยนะเนี่ย สำหรับผมแล้วเค้าเป็นคนที่มหัศจรรย์ เค้าช่วยกระตุ้นเราได้ดีมาก"
แต่เพียงไม่กี่สัปดาห์หลังจากเลื่อนชั้นกลับขึ้นมา ทั้งคู่ก็กลับเริ่มมองหน้ากันไม่ติด เพราะผู้จัดการทีมทิ้งเค้าไว้ที่ข้างสนาม และให้โอกาสสตีฟ คอปเบลล์ลงเล่นมากกว่า
แฟนบางส่วนไม่พอใจกับเรื่องนี้ และคิดว่าขวัญใจพวกเค้าตกเป็นเหยื่อ แต่เดอะ ด็อคซึ่งไม่เคยแสดงความขัดแย้งกับผู้เล่นคนไหนต่อหน้าสาธารณะก็ปฎิเสธเรื่องนี้ เรื่องจบลงตอนหมดฤดูกาลหลังจากเดอะ ด็อคออกมาบอกว่ามอร์แกนไม่ต้องการไปทัวร์ออสเตรเลียในช่วงซัมเมอร์กับทีม ทำให้ภรรยาของเค้าต้องออกมาร่วมโต้เถียงด้วย
"ชั้นเบื่อเรื่องนี้เต็มทีแล้ว วิลลี่ถูกกดดันทุกทางให้ต้องการย้ายออก" เธออธิบาย
มันเป็นเรื่องสนุกสำหรับเหล่าหนังสือพิมพ์ ที่จะสร้างเรื่องราวระหว่างสองคนนี้ และสุดท้ายมอร์แกนก็ย้ายกลับไปเบิร์นลี่ย์ ก่อนจะเล่นให้โบลตัน และจบที่แบล๊กพูล ตอนนี้เค้าก็ให้ความสนใจกับกอล์ฟเพียงอย่างเดียว
ความสามารถและทักษะของเค้าพาเค้ามาอยู่ในทำเนียบสุดยอดนักเตะของทีม แม้ว่าเค้าจะจบกับทีมอย่างไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร ไม่รวมถึงว่าเค้าไม่กินเส้นกับจอร์จ เบสต์ด้วยนะ
ไบรอัน คิดส์ สรุปถึงมอร์แกนง่ายๆว่า "เค้าเป็นประเภทชอบเลี้ยง และเป็นผู้เล่นปีกแบบสมัยเก่า"
.........................................................
เพิ่มเติม
สถิติ วิลลี่ลงเล่นทั้งหมด 293 (+สำรอง 3) นัด ยิงไป 34 ประตู
ประเดิมสนามนัดแรก บอลลีก เปิดบ้านเจอสเปอร์ส วันที่ 28 กันยายน 1968 (ชนะ 3-1)
อ่านเพิ่มเติม
stretfordend
ร้านกาแฟ dot หาดใหญ่
</center>
ขอบคุณครับ 
