ผมเคยบอกกับเพื่อนๆเเละแฟนผมอยู่เสมอว่าถ้าได้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงศึกษา(แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้) ผมจะเเก้กฏนี้ซะ ให้เด็กไว้ผมได้ ไม่ต้องตัดเกรียน
เเต่ต้องให้มีขอบเขตนะ เช่นไม่ให้ทำสีหรือทำทรงโมฮิกันเเนวๆนะ
ทุกวันนี้ผมจบจากม.ปลายมา 6 ปีละ ก็ยังหวนคิดถึงเสมออยู่ว่าช่วงเวลานั้นมันไม่มีความสุขเอาซะเลยที่ต้องมาคอยตัดผมเกรียน
จำได้ว่าโรงเรียนผมจะตรวจทุกต้นเดือน ผมก็ตัดก่อนตรวจก็ผ่านไปได้ เเต่ว่าพออาทิตย์ที่ 3 มันก็ยาวเเล้ว
จะตัดก่อนก็เดี๋ยวไม่ผ่านตอนตรวจต้นเดือนอีก เพราะพอตรวจเป็นทางการผมเราก๋จะไม่ขาวเกรียนเพราะตัดมา1-2อาทิตย์เเล้ว เราก็จะไม่ผ่านการตรวจ
พอไม่ตัดอาจารย์ก็ดันเอากรรไกรมาตัดให้เเหว่งในช่วงกลางเดือนอีก(ไหนบอกตรวจเเต่ต้นเดือน สรุปก็ตรวจมันทุกวันนะเเหละ เเล้วเเต่อารมณ์อาจารย์)
ทุกวันนี้ผมก็เคยไว้ผมยาวถึงกลางหลังบ้าง บางช่วงร้อนเคยก็ตัดสั้นบ้าง ถ้าจะไว้สั้นก็สั้นเเบบมีสไตล์ ไม่ใช่สั้นเกรียนทุเรศตา ผมก็ยังเรียนอยู่จนปริญญาโทเเล้ว ก็ไว้ผมยาวมาเกือบตลอดนี่เเหละ
ผมเห็นว่าเด็กนักเรียนควรมีอิสระในการไว้ผมขณะเรียนครับ เเต่ควรมีอิสระแบบมีขอบเขต