อยากรู้จริงๆ ผมดู เทปกี่ทีกี่ที เขาก็ลงไปเป็นสำรองทุกที แล้วยิงได้เกือบทุกครั้งที่ผมดูเลย
โซลชาเกิดวันที่ 26 ก.ค. 1973
เริ่มค้าแข้งกับทีมเคลาส์เซเนห์เกน ตอนอายุ 17 ปี
ยิงได้ 115 ประตู จาก 109
ย้ายไปอยู่กับโมลเดในปี 1994
ยิงได้ 31 ประตู จาก 41 นัด
ติดทีมชาตินอเวย์ ครั้งแรก ในเกมพบ จาเมกา เดือน พย 1995
เสมอกัน 1-1 โซลชาเป็นคนทำประตูให้นอเวย์
ย้ายจากโมลเดมาอยู่แมนยูฯ เมื่อเดือน กค ปี 1996
ลงสนามนัดแรกกับแบล็คเบิร์น ลงเป็นตัวสำรองแค่6 นาที ก็ทำประตูได้
ก่อนเปิดฤดูกาล 1998-1999ปฏิเสธที่จะย้ายไปเสปอ
นับเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง
เพราะเป็นปีที่ยิ่งใหญ่ของแมนยูฯ และตัวเขาเอง
ผีแดงกวาด 3 แชมป์ พรีเมียร์,เอฟเอคัพ,แชมเปี้ยนลีก
ในเกมพรีเมียร์ฤดูกาลนั้น นัดที่พบฟอเรส โซลชาเป็นตัวสำรอง
ช่วง19 นาทีสุดท้าย ขณะที่แมนยูฯนำอยู่ 4-1
เขาใช้เวลาเพียง12นาที เหมาคนเดียว 4 ลูก
จบเกม แมนยูฯ ชนะ 8-1
แมตแห่งความทรงจำของโซลชา ที่ทำให้เค้ากลายเป็นตำนาน
ที่ยิ่งใหญ่ของแมนยู
คือ นัดชิงแชมป์เปี้ยนลีกกับบาเยิร์น
90 นาที บาเยิร์น นำ1-0
แมนยูฯ สร้างปาฏิหารย์ เชอริงแฮมตีเสมอช่วงทดเจ็บ1-1
โซลชาที่ลงมาเป็นตัวสำรองของ แอนดี โคล9นาที
จิ้มบอลเผาขนทางเสาสองตุงตาข่าย
เป็นประตูชัยให้แมนยูฯ ชนะ 2-1 อย่างเหลือเชื่อ
ปี2003 โซลชาเจ็บหนักในเกมแชมเปี้ยนลีก
เค้าต้องรับการผ่าตัดเข่าถึง3ครั้ง
จากนั้นพักรักษาตัวร่วม 2 ปีกลับมาอีกครั้ง
แมนยูฯ ตอบแทนความจงรักภักดีของเขาด้วยการต่อสัญญา 2 ปี
เมื่อเดือนกันยายน 2006
ลูกแรกที่เขายิงได้หลังจากกลับมา
คือการพบชาลตัน เดือน สิงหา 2006
ทำให้ทุกคนในทีมรวมทั้ง แฟนบอลดีใจมาก
โซลชายิงได้ 11 ประตู ทั้งที่ไม่ค่อยมีโอกาสลงสนามมากนัก
โซลชาอยู่แมนยูฯ 11 ปี ลงสนาม 365นัด ยิงได้126 ประตู
"เพชฌฆาตหน้าทารก" โอเล่ กุนนาร์ โซลชา
เค้าอาจไม่ไช่นักเตะระดับซุปเปอสตาร์
แต่เขาเป็นผู้เล่นสำคัญคนหนึ่งของแมนยูฯในยุคของเฟอร์กี้
มีระเบียบวินัย เล่นเพื่อทีม ไม่หวงบอล
นิสัยดีทั้งในและนอกสนาม ไม่เคยปริปากบ่นกับการเป็นตัวสำรอง
เป็นที่รักใคร่ของทุกคน
ถึงแม้ จะไม่ได้เห็นเขาโลดแล่นในสนามอีกแล้ว
แต่ผมเชื่อว่า
ผลงานของโซลชา จะอยู่ความทรงจำของผม
และแฟนๆ ผีแดงทั่วโลกตลอดไป