คัดลอกมาจาก www.torakhog.org
> เพื่อนผมเคยเล่าให้ฟังว่า สักประมาณ 20 ปีที่แล้ว 
> ขณะที่เขากำลังเดินดูหนังสือในร้านหนังสือดวงกมล 
> ที่สยามสแควร์ ก็มีนิสิตหญิงจุฬาฯ สองสามคนเดินเข้ามาในร้าน 
> นิสิตคนหนึ่งใบหน้าสวยคม จัดว่าสวยน่า 
> รัก แต่ใบหน้าดูคุ้นเหลือเกิน ......ทันใด !!! 
> 
> เขาก็เห็นคนเริ่มไหว้บ้าง ค้อมศีรษะบ้างให้แก่นิสิตคนนั้น 
> แต่ก็มีเสียงเอ่ยขึ้นมาอย่างเกรงใจจากนิสิตคน นั้นว่า 
> 
>  ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ วันนี้เป็นนิสิต มาหาซื้อหนังสือ 
> เชิญทุกท่านตามสบายค่ะ  ทุกคำที่เอ่ยจะมี 
> คำว่า  ค่ะ  ตลอดแล้วก็หันไปยิ้มแบบเขินๆ กับเพื่อนทีมาด้วย 
> กริยาช่างงามน่ารักเหลือเกินเพื่อนผม ย้ำ 
> 
> ทันใด นิสิตกลุ่มนั้นก็หันไปเห็นท่านผู้อาวุโสท่านหนึ่ง 
> กำลังเดินดูหนังสืออยู่ในร้านเหมือนกัน จึงเดินเข้าไปหา 
> พร้อมยกมือไหว้ผู้อาวุโสท่านนั้น และนิสิตท่านก็เป็นผู้เอ่ยทักว่า 
> 
>  สวัสดีค่ะอาจารย์ มาหาซื้อหนังสือเหรอคะ  
> 
> 
> ทันใดนั้น ผู้อาวุโสท่านนั้นก็สะดุ้ง กำลังจะก้มและย่อตัวลงในท่าทำความเคารพ 
> แต่ความที่อยู่ในวัยชรา 
> จึงไม่ค่อยถนัด พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า 
> 
>  อ้าว องค์หญิง กระหม่อมมาหาซื้อหนังสือ พะยะค่ะ  
> 
> ในตอนนั้น เพื่อนผมก็จำได้ขึ้นมาว่า นิสิตท่านนั้นก็คือ  สมเด็จพระเทพฯ  
> นั่นเอง 
> 
> ในตอนนั้นพระเทพฯ ก็ทรงเข้ามาประคองอาจารย์ท่านนั้น พร้อมกับรับสั่ง 
> 
>  ไม่เป็นไรค่ะ อาจารย์ หนูกับเพื่อน มาหาซื้อหนังสือเหมือนกันค่ะ  
> 
> เพื่อนผม บอกว่า ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา 
> ผมรักและเทอดทูนเจ้าหญิงองค์น้อยเสมอมาด้วยความที่ท่านไม่ 
> เคยทรงถือพระองค์ ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ 
> 
> ผมเคยอ่านจากหนังสือสกุลไทยช่วงตอบปัญหา....ของใครจำไม่ได้แล้ว 
> มีคนเขียนไปถามเจ้าของ คอลัมน์ว่า ... 
> 
> จริงหรือเปล่าที่พระองค์เคยเสด็จเป็นการส่วนพระองค์ยังเมืองทองธานี 
> เพื่อเสวยร้านอาหารโต้รุ่ง 
> 
> ก็มีคำตอบว่า จริง 
> 
> พระองค์เคยเสด็จอย่างส่วนพระองค์กับคุณข้าหลวงอีก 2 คน ไม่มีองครักษ์ติดตาม คือ 
> 
> เสด็จยังร้านอาหารตามสั่งทั่วๆไปริมถนน 
> 
> ตอนแรกไม่มีใครจำพระองค์ได้เลย แต่มี 2 สามีภรรยาคู่หนึ่งเห็นเข้า 
> 
> ฝ่ายสามีบอกว่าอืม.."ไม่ใช่ พระเทพฯ" หรอก 
> เพราะนี่คือร้านอาหารโต้รุ่ง แล้วนี่ก็ดึกมากแล้วด้วย 
> 
> แต่ฝ่ายภรรยาบอกว่า "ชั้นว่าใช่นะเหมือนมาก" ก็โต้กันไปโต้กันมา 
จนพระองค์ทรงได้ยิน 
> จึงหันพระพักตร์มาทาง 2 
> สามีภรรยานี้แล้วตรัสว่า 
> 
>  ใช่ แต่ขอให้ทำตัวตามสบาย  
> 
> เท่านั้นแหละครับ 2 คนนี้ก็ก้มลงกราบ จนคนอื่นๆ แปลกใจ ก็หันมามองกันหมด 
ทั้งร้านเจ้าของร้านกับเด็กเสิร์ฟก็เพิ่งทราบ จึงรีบเข้าไปถวายความเคารพ 
> 
> พวกพ่อค้าแม่ค้าแถวนั้นก็นำอาหารของร้านตนมาถวาย 
> 
> จนกระทั่งเสด็จกลับไป 
> 
> นี่แหละครับ...... เจ้าหญิงในใจประชาชนพระองค์จริงๆ จำได้ว่า 
> ตอนที่พระองค์ท่านเสด็จในงาน 
> concert กาชาดหลายปีแล้ว พระองค์ท่านทรงเป่า trumpet เพลงคู่กัด 
> 
> พอท่านทรงเป่าจบ คนดูก็ตบมือ 
> 
> ท่านก็ทรงรับสั่งว่า  แปลกจัง ทำไมไม่มีเสียงกรี๊ดเลย  
> คนดูก็เงียบกริบ...คงตะลึงมั้ง 
> 
> ท่านก็รับสั่งย้ำอีกครั้ง เท่านั้นแหละ..คนดูกรี๊ดถล่ม 
> !!!!ผมเคยเข้าไปเล่นคอนเสิร์ตหน้าพระที่นั่งศาลา 
> ดุสิตาลัย เมื่อสิบห้าปีก่อน พระเทพฯ ทรงประชวรหวัดเล็กน้อย 
> แต่ก็ตรัสก่อนพวกผมเล่นกันว่า 
> 
>  วันนี้ไม่มีเสียงกรี๊ดนะเป็นหวัด  
> 
> พอตอนเล่น ผมเลยบังอาจถวายแซวพระองค์ท่านว่า 
> 
>  ในฐานะรุ่นน้องจุฬาฯ ขอพระราชทานอนุญาตเอ่ยพระนามพระองค์ว่า 
> พี่น้อยก็แล้วกัน วันนี้ขอให้พี่น้อย หายหวัดเร็วๆ นะครับ  
> 
> คนดูในศาลาดุสิตาลัยเงียบกริบ !!!! 
> 
> ผมก็ชักหนาวสันหลังเอาละซิ เหิมเกริมไปหรือเปล่า 
> 
> เพื่อนร่วมวงรีบชิงพูดต่อว่า มหาดเล็กครับ "ช่วยยิงให้ถูกคนด้วยนะครับ" 
> 
> คนเลยฮากันตึง รอดไป ! มีเพลงหนึ่งชื่อ เพลงกล้วยไข่ 
> ผมก็แปลงเป็นว่า
. 
> แปลกใจจริง พระเทพฯ ชอบอะไร พระเทพฯ ชอบกล้วยไข่ เพราะว่าพระองค์ทรง 
โปรด ลัล...ลัล...ลัล..ลา 
> ลา ตอนไปรับพระราชทานดอกไม้จากพระหัตถ์ ผมไปยกมือไหว้ท่าน ท่านก็ตรัสย้อน ผมว่า ใครเค้าไหว้กัน เค้าโค้งจ้ะ  
> 
> จากนั้นท่านก็ตรัสว่า 
> 
>  ใครบอกฉันชอบกล้วยไข่ ฉันชอบกล้วยน้ำว้าย่ะ > 
ผมไม่เคยลืมสักภาพเดียวเลยครับ ตอนเป็นนักเรียนแถวสามย่าน 
> พระองค์ท่านเป็นนิสิตแล้ว ผมเคยแอบ 
> ไปเดิน  ส่อง  รถพระที่นั่งซึ่งจอดอยู่หน้า หอประชุมจุฬาฯ 
> เห็นมีขนมขบเคี้ยวสารพัดใส่โหลเอาไว้ 
> 2-3 โหล ทุกวัน 
> 
> ตลอด 4 ปีที่ทรงศึกษาอยู่ ผู้คนที่ต้องผ่านสัญจรแถวนั้น 
> ไม่เคยต้องเดือดร้อนกับการกั้นรถขบวนเป็น 
> ชั่วโมงๆ เพียงรถพระที่นั่ง 1 คัน กับรถตำรวจนำอีก 1 ที่ไม่เคยเปิดไซเรน 
> ไม่เคยเปิดโทรโข่ง ไม่ 
> เคยฝ่าไฟแดง 
> 
> เห็นพวกนักการเมือง มีตำรวจนำตำรวจตาม วิ่งย้อนศร 
> กั้นรถให้แซงลัดคิว......ฝ่าไฟแดง...แล้วนึกถึงสิ่งที่ 
> พระองค์ปฏิบัติทุกครั้ง....เปรียบกันไม่ได้เลย 
วลีที่สำคัญ.. I think they do for themselves. 
LONG LIVE OUR BELOVED PRINCESS ! 
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
			








</center>




