กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีหนุ่มชาวเขา "เผ่าหนึ่ง" ได้หมั้นหมายกับสาวน้อยแรกรุ่นต่างเผ่า
ด้วยความคิดถึงทรวดทรงอันอวบอิ่ม สมวัยแรกสาวบานสะพรั่งของคู่มั่นหมาย...
หนุ่มเผ่าเต๋า ตั้งใจว่ารุ่งขึ้นจะออกเดินทางไปเยี่ยมเยียนคู่หมั้นสาวให้หายคิดถึง
เย็นวันนั้นหนุ่มเผ่าเต๋าบอกกับแม่ของเขาว่า กางเกงในที่ใส่อยู่มันเก่ามากแล้วใส่ มา 3 เดือนไม่เคยเปลี่ยนเลย
แม่ช่วยไปซื้อผ้ามาตัดให้ใหม่ที แม่ของหนุ่มเผ่าเต๋ารีบรุดออกไปตลาดซื้อผ้าใหม่มา 5 เมตร
และตัดเย็บกางเกงในอย่างปรานีตสุดฝีมือให้หนุ่มเผ่าเต๋าของเรา 3 ตัวโดยใช้ผ้าไปหมดไป 2 เมตร
ยังเหลือเก็บไว้ 3 เมตร
รุ่งเช้าหนุ่มเผ่าเต๋าของเรารีบใส่กางเกงในตัวใหม่ แล้วสวมผ้าเตี่ยวทับและออกเดินทางไปหาคู่หมั้นสาวทันทีมิรั้งรอ
ระหว่างทางเกิดปวดท้องหนักกระทันหัน ต้องแวะต้นไม้ข้างทางเพื่อปลดทุกข์ หนุ่มเผ่าเต๋ากลัวกางเกงในตัวใหม่ จะเปื้อนเสียก่อน
จึงถอดแขวนไว้กับกิ่งไม้ แต่ด้วยอารามรีบร้อนอยากพบหน้าคู่หมั้นสาว เมื่อเสร็จภาระกิจก็รีบออกเดินทางในทันที ...
อนิจจาหนุ่มเผ่าเต๋าของเราลืมใส่กางเกงในที่แขวนไว้กลับคืน เมื่อเดินทางมาถึงบ้านคู่หมั้นสาวในตอนเย็นว่าที่พ่อตาได้จัดให้มีงานเลี้ยงต้อนรับ
ที่บ้านโดยทุกคนนั่งล้อมวงรับประทานอาหารเย็นหนุ่มเผ่าเต๋า เลือกนั่งตรงข้ามกับคู่หมั้นสาวเพื่อจะโชว์กางเกงในตัวใหม่ของเขาให้คู่หมั้นสาวดู
หนุ่มเผ่าเต๋าพยายามนั่งกางขาเต็มที่เพื่อให้คู่หมั้นสาวได้เห็นกางเกงใน ตัวใหม่ ของเขาได้ชัดๆ เต็มตา
เมื่อคู่หมั้นสาวได้เห็นสิ่งที่อยู่ข้างในผ้าเตี่ยว...ก็เกิดอาการ ช๊อคอ้าปากค้าง...หนุ่มเผ่าเต๋ากระหยี่มใจคิดว่าคู่หมั้นสาวประทับใจในกางเกงในตัวใหม่ของเขา
จึงลองถามออกไปว่า...
"ชอบไหมจ๊ะที่รัก..ผมยังมีเหลืออีก 3 เมตรเก็บไว้ที่บ้านนะ" คู่หมั้นสาวเป็นลมหงายหลังตึงในทันที



แถมอีกเรื่อง
เก๋รู้สึกเป็นกังวลกับรอยสักรูปเหยี่ยวที่ท้องน้อยของตัวเองมาก เพราะวันนี้จะเป็นวันแต่งงานของเธอ ถ้าเกิดเขาเห็นเขาจะรังเกียจเธอไหม
เพราะผู้ชายเป็นคนตระกูลร่ำรวยและเป็นคนเรียบร้อย แต่การแต่งงานก็ดำเนินไปจนเรียบร้อย จนกระทั่งส่งคู่บ่าวสาวเข้าเรือนหอ
รุ่งเช้า แม่เจ้าสาวก็รีบโทรฯ มาถามว่า เจ้าบ่าวเห็นรอยสักรูปเหยี่ยวแล้ว เขาต่อว่าอะไรหรือเปล่า
ลูกสาวจึงตอบว่า "ไม่เลยค่ะแม่ เพราะเขามัวแต่สนใจรังของมันค่ะ"


