นัดที่แล้วนะครับ เรกแรก แมนยู-เสือ
แมนยูเล่นเกมรับ แบบรับจริงๆๆ ตามสูตรนะ ถ้าทีมเล่นรับจะใช้วิธีโต้กลับ แต่ใรเกมแรกนยั้น แมนยูไม่มีแทคติคโต้กลับเลย ดีที่ยังยิงได้ 1ลูก เกือบได้อีก 1 แต่ประตูเชฟ นี่คือแทคติคสู่ความหายนะขนานแท้ เล่นรับแต่ไม่มีแทคติคโต้กลับ
พอมีนัดนี้ เชอร์วางหมาก แสดงศักายภาพ ที่แท้จริงของผีแดง บุกถล่ม จนพี่เสือโงหัวไม่ขึ้น ผมยิ้มในใจแล้ว แมนยูเข้ารอบชัวร์ แต่พอมาโดนใบแดง แมนยูต้องรับ ผมดูไปได้พักนึง อาการแบบนี้มันเกิดแบบในนัดแรกอีกแล้วคือ แทคติคแห่งความชิปหาย เล่นรับแต่ไม่โต้กลับ เชอร์แกก็อาจจะคิดแบบนี้ รับแล้วโต้ แต่ผมมองไม่เหนเลยว่าจะเอาส่วนไหนมาโต้ ในเมื่อนานี่ เปนนักเตะที่หาพื้นที่ได้ห่วยมากๆ วาเลยเชียก็โดนประกบชะขนาดนั้น เละไม่พลิ้วพอจะพาบอลไปยิงเองได้ นี่มันคือแทคติคที่รอวันตาย พอๆๆกับ ระเบิดc4 ผูกมัดเอวไว้ที่เจ้าอสูรแดง ผมหงายหน้าตั้งแต่รูปเกมมันเปนไปตามที่ผมคิดไว้ จนมาโดนยิงจริงๆๆๆ
ผมอยากจะฝากบอกท่านเชอร์มากๆๆ ว่า แมนยูไม่ไช่ทีมที่เล่นรับดีอะไรมากมายนัก กลางก็พอแบบถูๆไถ แบคอย่างวิดิช ก็พรวดพราด
...นานี่.............วาเลนเชีย..
....กลาง 3ตัว..................
2ตัวบนเล่นโดต้กลับแบบ ตัวน้อยกว่าไม่ดี เพราะหาพื้นที่ไม่เก่ง แล้วแกไม่รู้หรือหรือแกคิดอะไรมากกว่านั้น ทำไมไม่ทำแบบนี้
.......................เบิบ.......................
นานี่.........กลาง 2.....................วาเลนเชีย
แกทำนะครับ แต่มันก็สายไปแล้วก็ ตอนที่โดนยิงอะ..
แกมีอะไรมากกว่าที่ผมเห็น หรือแกไม่รู้เลย ถ้าแกไม่รู้แต่ผมรู้ งั้น ท่าประธานสโมสรใน ไทยพรีเมรยร์ลีก มาดึงตัวผมไปคุมทีมทีครับ 55














