ผมคนนึงล่ะ ที่อารมณ์เสียทุกครั้งที่เห็นโอเว่นในชุดสีแดงเพลิงของหมูแดงแมนยู และเจ็บปวดทุกครั้งที่เห็นเค้าออกมากล่าวชื่นชมอริ NUMBER ONE ตลอดกาลให้ฟัง มันชวนให้ผมเจ็บแปลบทุกครั้งที่นึกขึ้นมา ทำไมต้องเป็นมัน?? ทีมอื่นมีตั้งเยอะตั้งแยะ ผมพยายามหาเหตุผลต่างๆ นาๆ มากมายมาหักล้างเพื่อให้คลายความเจ็บปวดนี้ลงไปบ้าง ว่าเค้าทำไปเพื่ออนาคตตัวเองมั่ง...เพื่อให้กลับมาติดทีมชาติมั่ง แต่อนิจจาวัฏสังขาราจนแล้วจนรอดเค้าก็ไ่ม่ได้เป็นตัวจริงตามที่เค้านึกและซ้ำร้ายยังไม่ได้ติดทีมชาติอย่างที่เค้าฝันอีก เค้าก็คงจะผิดหวังไม่มากก็น้อย ส่วนจะเสียใจหรือเปล่าอันนี้เดาได้ยาก เมื่อเลือกจะเดินเส้นทางนี้แล้วก็คงต้องทำให้ถึงที่สุด แต่..ไม่รู้ทำไม พอได้เห็นโอเว่นใส่ชุดทีมลิเวอร์พูลอีกครั้ง ภาพความทรงจำเดิมๆ ก็หวนกลับมา เหมือนหนังรีเพลย์ เหมือนตอนที่ยังรักกันใหม่ๆ (คิคิ) และก่อให้เกิดสิ่งในใจขึ้นมาว่า หากวันนึงโอเว่นอยากจะกลับมา เพื่อจบตำนานและแขวนสตั๊ด ณ ที่แห่งนี้ ที่ให้กำเนิดเค้าขึ้นมา แฟนหงส์ทั้งหลายคิดว่าจะให้อภัยกับสิ่งที่เค้าทำได้หรือไม่ ส่วนตัวผมแล้วเคยคิดมาตลอดว่า"ไม่" แต่ ไม่รู้ทำไม เห็นเค้าใส่ชุดหงส์แดงอีกครั้งแล้วน้ำตาจะไหล พับผ่าสิ อีกกี่เดือนกี่ปีถึงจะลืมโอเว่นได้นะ..
นี่คือความเห้นของเด็กหงษ์ที่น่าสงสารคนนึง
เครดิต...http://www.thekop.in.th/modules.php?nam ... ic&t=69330
|
||
|
|
</center>
