6 ปีที่แล้ว ผมดีใจมาก ที่ได้เห็น รูนีย์ ถือเสื้อยุในเต็ด พร้อมชูเบอร์ 8 เดินชมสนาม โอล แทรฟเฟริด ร่วมกับ เฟอร์กี้ และ คอลิน แฟนของเค้า
ลีลาการ เล่น ที่ดุดัน ทะลุละลวงคู่ต่อสู้ การที่ชอบวิ่งไปดักบอล เวลาที่กองหลังฝั่งตรงข้ามจะส่งบอล คืนผู้รักษาประตู
การลากตัดเข้ากลาง แล้่วตั้งหน้าเท้าพร้อมที่จะยิงไกล แล้วก็ซับไกลผ่านมือผุ้รักษาประตู คือลีลาที่ผมชอบเป็นที่สุด
ลูกยิงที่ยัง ติดตาผม ก็คือลูกยิง ฮาฟ วอลเลย์ ในเกมผมกับ นิวคาสเซิล
แต่ถ้าข่าวที่ออกมาเป้นความจริง รูนีย์ต้องย้ายออกจาก โรงละครแห่งความฝัน ผมก็อดเสียใจ ไม่ได้
เพราะเค้าคือ 1 ในดวงใจของผม นับตั้งแต่เริ่มดู ฟุตบอลมาเลย เพราะผมเองก้เพิ่งได้ดุ ยูไนเต็ดมา ไม่ถึง 10 ปี
ก้เลยรู้สึกผูกพัน กับรูนมาก ตอนที่โรนัลโด้ ย้ายออกไป ผมยังไม่เสียใจเท่านี้มาก่อน
เพราะในกรณีของโด้ เค้ามีข่าวมาตลอดว่าต้องการย้ายในตอน ที่ฟอร์มของตัวเอง ยังอยู่ในจุดที่สูงสุดอยู่
แต่นี่รูน กำลัง อยู่ในช่วงที่ ตกอับที่สุดในชีวิต ก็เป็นได้
ผมก้เพียงหวังว่า เค้าจะกลับมาเป้น รูนี่ย์คนเดิม คนที่เล่นบอลได้ดุดัน และเป้นตำนาน อีก 1 บท ของยูไนเต็ด ต่อไป ....














