akillis เขียน:ผมอาจจะเห็นต่างบ้างกับคุณ จขกท. คงไม่ว่ากันนะ
เรื่องความมุ่งมั่นในสนาม เตเบซ ก็แสดงให้เห็นว่าเขาทุ่มเทให้ทีมมากขนาดไหนวิ่งขึ้นๆลงๆออกข้างไปเชื่อมตลอด โดยสไตล์ดันไปป๊ะกับรูนอีก
เลยกลายเป็นกองหน้าจอมพล่านทั้งสองคน แต่ป๋าคงอยากได้คู่หูของรูนเป็นอีกสไตล์นึง จึงหิ้วเงินไปสอยเบิปมาร่วมทีม
เรื่องใจรักอันนี้ต้องแยกให้ออกครับระหว่างชื่นชอบสโมสรมาตั้งแต่เด็กหรือแค่อาชีพนักฟุตบอล อย่างเตฟเตะบอลมาหลายสโมสรและคงไม่ปฏิเสธแน่นอนที่ทีมยักษ์ใหญ่อย่างแมนยูมาขอยืมไปเล่นด้วย แต่เจ้าถั่วถูกปลูกฝังจากครอบครัวถึงความชื่นชอบฉะนั้นเรื่องใจรักคงเทียบกันไม่ติด
ส่วนเรื่องเทคนิคหรือความสามารถในการเล่น เจ้าถั่วน้อยยังเอาไปเทียบกับเตฟไม่ได้ เพราะเตฟสามารถพาบอลไปสังหารได้ด้วยตัวเองแต่ ณ ตอนนี้เจ้าถั่วยังทำประตูด้วยตัวเองคนเดียวไม่ได้ เรื่องนี้เตฟจึงกินขาดกว่าด้วยประสบการณ์ในการเล่นมาหลายสโมสร
*ส่วนเรื่องที่เตฟออกข่าวจวกป๋ากับต้นสังกัดเสมอนั้น ไม่ขอออกความเห็นแล้วกันเพราะมันคือวิถีชีวิตของแต่ละคนและมุมมองของแต่ละคน
**ถ้าเรื่องความจงรักภักดี ยังไงก็ไม่มีใครเทียบเท่าเหล่านักเตะลูกกรอกคะนองที่ขึ้นมาจากเยาวชนได้ ที่ย้ายออกไปเพราะดันไปมีปัญหาบางอย่างกับป๋ารวมไปถึงอยากเป็นตัวหลักลงเล่นทุกนัดในช่วงวัยใกล้ 30 มากกว่า
ไม่ว่ากันครับ

เพราะคนอื่นจะยังไงไม่รู้ แต่ผมบูชานักเตะที่เล่นด้วยใจให้สโมสรทั้งตอนเล่นและหลังเล่น
ทุกวันนี้ผมยังเอาใจช่วยนักเตะที่ย้ายออกไป เช่น เบ็ค พี่ม้า รอยคีน(เลิกเตะและคุมไปแล้ว)นิคกี้บัต ฟิลและอีกหลายๆคน
แต่สิ่งที่เตเบชทำตัวเองมากกว่าที่ทำให้เขาโดนเกียดจากแฟนผี วัดได้จากเสียงโห่ที่เล่นกับแมนยูทุกเกมส์