โดย วรุณา » อาทิตย์ ต.ค. 23, 2011 22:35
สวัสดีค่ะ
เราเล่นบอร์ดนี้มาสักพักแล้วแต่ไม่เคยตั้งกระทู้เลย วันนี้ขอตั้งกระทู้เป็นครั้งแรกนะคะ
ขอยอมรับก่อนเลยนะคะ ว่าเราเป็นคนที่ดูบอลไม่ค่อยเป็น ดังนั้นกระทู้นี้จะเป็นความคิดเห็นล้วนๆ ไม่มีหลักวิเคราะห์ใดๆค่ะ
นัดแรกที่เราเริ่มดูบอล (แบบจริงจัง) เป็นนัดที่เราเปิดบ้านรับลิเวอร์พูลค่ะ แต่ตอนนั้นเรายังไม่ได้เชียร์แมนยูหรอก ยังไม่มีทีมเชียร์ใดๆเลย เราดูเป็นเพื่อนน้องชาย(แฟนหงส์) เท่านั้น แต่เห็นน้องเชียร์หงส์อย่างเอาเป็นเอาตาย เราก็รู้สึกแบบ.. เอาวะ เชียร์นัก เดี๋ยวเราเชียร์อีกทีมนึงก็แล้วกัน หมั่นไส้มัน แล้วเกมส์นั้นก็จบลงด้วยความพ่ายแพ้ 1-4 (ช่างเลือกนัดแรกที่ดูได้ดีโดยแท้) พอจบเกมส์นัดนั้น ความรู้สึกแรกที่เรามีคือ "สงสารแมนยูจัง" ค่ะ น่าแปลกนะคะ ทั้งๆที่ในรอบ 20 กว่าปีหลังๆมานี้แมนยูประสบความสำเร็จมาตลอด แต่ความรู้สึกแรกของเรากับแมนยูกลับเป็นความสงสารเสียนี่
หลังจากนัดนั้น เราก็เลยบอกน้องชายว่า ถ้าแมนยูแข่งอีกเมื่อไรให้บอกด้วย เราจะคอยดู แล้พอนัดต่อไป เราก็แพ้อีก 3-0 แต่เราจำไม่ได้แล้วค่ะว่าแพ้ใคร ความรู้สึกยิ่งแบบว่าสงสารมากขึ้นไปอีก นัดต่อไปเราก็เลยตามดูอีก นัดนั้นเป็นนัดที่เราแช่งกับวิลล่า เรายิงนำไปก่อนแต่โดนยิงคืนสองลูก ตีเสมอได้ แล้วในนาทีสุดท้ายของช่วงทดเวลา มาเคด้าที่ในตอนนั้นเป็นใครมาจากไหนไม่รู้ก็ยิงแซงให้เราชนะไป3-2 นัดนั้นทำให้เราประทับใจมากๆค่ะ ประทับใจในหัวใจนักสู้ของทีม ที่สามารถสร้างปาฎิหารย์ได้ในเวลาที่สิ้นหวัง แล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มชอบเริ่มเชียร์แมนยูค่ะ
เราตามเชียร์แมนยูมาเรื่อยๆ ได้ดูบ้างไม่่ได้ดูบ้างเพราะช่วงหลังๆเรียนหนักมาก แต่ก็ยังรัก ยังเชียร์เสมอมา
