เห็นเพื่อน ๆ หลายคนบ่นว่า ทีมเราเล่นอะไรเนี่ย อะไร ๆ ก็ออกข้าง
ผมลองมานั่งนึกดูนะครับว่า ทำไมทีมเราเล่นกันแบบนี้
ถ้าไม่ใช่ป๋าสั่งมาให้ส่งออกข้าง ส่งให้ปีกโยน ผมว่ามันน่าจะเป็นเพราะว่า
ป๋าส่งพวกตัวชิ่งทะลุกลาง อย่าง ทอม คากาวะ แอน และ เพอร์ซี่ ลงมา
แน่นอนใคร ๆ ก็รู้ว่า พวกเหล่านี้ เล่นบอลบนพื้น หาช่อง ชิ่งทะลุกลาง
คู่ต่อสู้ก็คงต้อง ทำตรงกลางให้แน่น เพื่อป้องกัน พยายามดักบอล ไม่ให้ถึงข้างหน้า
คือเน้นกลางแน่น ๆ น่ะครับ พอเล่นแบบนี้เพื่อป้องกันเรา ถามว่าพื้นที่ตรงไหนของสนามจะว่างครับ
ใช่ครับ พื้นที่ด้านข้างของสนาม ที่ปีกเราชอบไปยืนแอบอยู่ไงครับ จะว่าง
พอกองกลางของเราเห็นว่าปีกว่างอยู่ ประกอบกับการเล่นชิ่งตรงกลาง อาจโดนดักได้
ใครอยากจะเสียบอลจริงไหมครับ เขาก็เลือกส่งออกข้างให้ปีก เพื่อความชัวร์
ปีกก็ได้บอลไป พวกคอยตรงกลางก็อดได้บอลน้อย
มันก็เลยดูเป็นว่า อะไร ๆ ก็ออกข้าง ไงครับ
ผมคิดนะครับว่า ถ้าอยากเล่นเจาะตรงกลาง ต้องไม่ส่งปีกลง
เพราะก็จะไม่มีใครยืนอยู่พื้นที่ตรงด้านข้าง พวกเขาก็พยายามหาช่อง เพื่อส่งเจาะตรงกลาง
เป็นการบังคับน่ะครับ
ปล. นี่อาจเป็นแผนของป๋าก็ได้นะครับ ผมก็คิดว่ามันน่าจะเวิร์คนะครับ
แต่บังเอิญว่า ปีกเราไม่ได้ชื่อ เบคแฮม เท่านั้นเอง...