ถึงพี่น้องแฟนผีแดงทุกท่าน
ขณะนี้เรากำลังอยู่ในช่วงของความกดดันในเรื่องของชีวิต ในรูปแบบแฟนบอลที่เชียร์ทีมรักแบบขมขื่น ช่วง 2-3 สัปดาห์ที่ผ่านมา ผลงานแมนยู ทำให้ผมทำงานไม่มีสมาธิ ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน ยิ่งดูแล้วยิ่งอึดอัด ผมไม่ใช่คนโลกสวย และผมก็ไม่ได้ใจแคบที่จะยอมรับกับการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ก่อนหน้านี้ ทำงานไม่มีสมาธิไปไหนมีแต่คนถามหาไอโฟน 5 ยิ่งฟังก็ยิ่งเจ็บ ได้แต่เงียบ ผมเป็นแฟนบอลแมนยูอย่างบ้าคลั่ง ยอมมีเรื่องกับเพื่อนเพราะโดนถากถาง จนมาถึงเมื่อ 2 คืนก่อน ค้นพบว่า แท้จริงแล้วคนที่จะเดือดร้อนและร้อนที่สุด หรือเจ็บที่สุด คงไม่พ้น เซอร์ต่างๆ ไม่ว่าจะเซอร์ บ๊อบ เซอร์กี่ หรือแม้กระทั่งแฟนบอลที่เมืองแมนเชสเตอร์เอง คนเหล่านี้ อยู่ในท้องถิ่น สัมผัสเกมส์ฟุตบอลของแมนยูมาเป็นทศวรรษ ผมคิดว่าตอนนี้ น่าจะมีการเคลื่อนไหวอยู่ระดับหนึ่ง ผมเองไม่เชื่อว่า คนเหล่านี้จะยอมให้เห็นทีมตัวเองออกทะเลไปไกลกว่านี้ อย่างน้อยๆต้องมีทำอะไรออกมาบ้าง สุดท้าย ผมได้แตกฉานแล้วครับ ผมจะเชียร์ฟุตบอลเพื่อความสนุก ทุกคนไม่อยากเห็นทีมแพ้ แต่แพ้แบบนี้ผมเองรับไม่ได้ หดหู่มากๆ ตอนนี้ผมจะปล่อยเรื่องฟุตบอลไปตามยถากรรม ผมรู้สึกว่าผมเครียด แล้วเรื่องจริงชีวิตหลักของผมมันเสียหาย เกรงว่าจะไม่คุ้ม ผมเข้าอ่านเวปทุกวัน เข้าอ่านข่าวอยากอ่านเม้นจากหลายๆสำนักถึงการทำทีมของมอยส์ ผมดูทุกเกมส์ว่ามอยส์จะสามารถสร้างทีมให้เข้าที่ได้แล้วหรือยัง จนวันนี้ ผมจะเชียร์เหมือนเดิม แต่จะลดดีกรี ลดการอินกับเกมส์ลงไปเพื่อดึงความรู้สึก และเผชิญกับความเป็นจริงว่าผมอยู่เพื่ออะไร ที่พิมพ์มาทั้งหมด ผมเป็นห่วงทุกท่านจริงๆครับ ผมเป็นเลยไม่อยากให้เพื่อนๆน้่องๆพี่ ที่รักทีมบอลเหมือนกัน จะเกิดความเครียดจนเกินไป ครับ
ขออภัยครับ หากทุกอย่างที่พิมมันอาจจะดูไม่เข้าหูเข้าตาใคร แต่ผมหวังดีครับ