MeVa เขียน:การตัดสินใจบางครั้งมันเพียงแค่เสี้ยววินาทีของความคิดแค่นั้นเอง
หากจะบอกว่าเซอร์ไม่เห็นแววเก่งของป๊อกบาก็คงไม่ใช่ (ไม่งั้นคงไม่ดันขึ้นชุดใหญ่ขณะอายุน้อย)
อีกอย่าง แกเองก็ไม่ได้อยากปล่อย ป๊อกบา ไป (ตามข่าวก็พยายามยื้อให้ต่อสัญญา)
เพียงแต่เค้ามองว่า ป๊อกบา ยังไม่พร้อมลงสนามในขณะนั้น (ไม่ใช่ความไม่เชื่อใจ เพียงแต่ยังไม่พร้อม)
แล้วมันก็ขึ้นอยู่กับสถานะการณ์ด้วย คุณกำลังลุ้นแชมป์ ความผิดพลาดเพียงนัดเดียวก็อาจส่งผลเสียต่อการลุ้มแชมป์ที่สูสี
เพราะฉะนั้นการตัดสินใจ ว่าจะเสี่ยง หรือ ไม่เสี่ยง มันจึงก่ำกึ่งมากๆ
แน่นอนว่าหากป๊อกบา เป็นเหมือนดาวรุ่งหลายๆคนของแมนยูที่พร้อมจะเชื่อและเคารพการตัดสินใจของ เซอร์ วันนึงด้วยความสามารถและเมื่อเซอร์มองว่าพร้อม ป๊อกบา ก็น่าจะได้โอกาสแน่นอน
เพียงแต่ ป๊อกบา นั้นมี คาแรกเตอร์เหมือนกับนักเตะที่ยิ่งใหญ่หลายๆคนมี นั่นคือ "ความมั่นใจ" เมื่อเด็กมันมีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม เค้าย่อมไม่เข้าใจว่าทำไม เขาต้อง "รอ" และ เขาไม่อยากจะรอ
ซึ่งนั่นก็ดันประจวบเหมาะกับการหมดสัญญาพอดิบพอดี เมื่อมีคนอื่นที่ "มอบโอกาส" และ ป๊อกบา หมดความเชื่อใจใน เซอร์ มันก็ทำให้เค้าถือไพ่ที่เหนือกว่าเซอร์
แน่นอนหากมาตัดสินผลงานของ ป๊อกบา ในวันนี้ ก็ต้องยอมรับว่า เด็กคนนี้มันแน่จริงๆ และเป็นการเสียหายที่แมนยูเสียนักเตะคนนี้ไป
แต่หากจะโทษว่า เซอร์ เป็นคนไม่เอา ป๊อกบา ไว้ ก็คงไม่สามารถพูดในแบบนั้นได้
เพียงแต่อย่างที่บอก โค้ช ย่อมอยากให้นักเตะพร้อมที่สุด แล้วจึงให้โอกาส เส้นบางๆมันจึงเป็นเพียง เซอร์ คิดว่ายังไม่พร้อม แต่ป๊อกบา มองว่าตัวเองพร้อม
(คำว่าพร้อมในที่นี้นอกจากความพร้อมของตัวนักเตะ แล้วก็ต้องมองความพร้อมของ สถานะการณ์การลุ้นแชมป์ด้วย หากแต้มตอนนั้นห่างกับทีมลุ้นแชมป์อยู่ 1-2 คะแนน แพ้นัดเดียวมีผลมหาศาล ความกดดันแบบนี้ โค้ชอาจจะมองว่ากดดันสำหรับนักเตะอายุน้อยๆ แม้แต่ตัวโค้ชเองก็กดดัน)
อย่าลืมนะว่า ปีนั้น แมนยูเสียแชมป์ให้ซิตี้ ในนัดสุดท้าย มันก็แสดงให้เห็นอยู่ว่าเกมแต่ละนัดมันมีความหมายขนาดไหน กดดันขนาดไหน
(ถ้าผมจำปีไม่ผิดนะ ถ้าผิดขออภัย)
แต่เมื่อ ป๊อกบา ถือไพ่ได้เปรียบ ตอนนั้นเซอร์จีงไม่สามารถที่จะไปรั้งตัวป๊อกบาได้แล้ว
และอีกอย่างที่สำคัญมากๆ หากใครติดตามแมนยูมานานพอควร
จะเห็นได้เลยว่า ในมุมแท็คติก เซอร์เองก็ไม่ได้เก่งอะไรมากมาย แต่ทีมอยู่ได้ด้วย ความสามัคคี และ การที่แกสามารถคุมนักเตะในคอลโทรลได้ทุกคน
แกแสดงให้เห็นว่า แกไม่สามารถยอมให้ใครมาใหญ่เหนือตัวแกเองได้ ไม่อย่างนั้นคงไม่สามารถเอานักเตะระดับโลกจากร้อยพ่อพันแม่อยู่
ถึงป๊อกบาจะเก่ง แต่เซอร์คงไม่ยอมให้นักเตะวัยรุ่นมาต่อรองกับแกได้ เพราะคงเสียระบบการปกครอง
(ไม่ต่างกับ มูริญโญ่ ที่ย่อมไม่ยอมให้นักเตะดาวรุ่งคนไหนมาแหยมกับแกแน่นอน)
นักเตะคนไหนที่เชื่อฟัง เชื่อมั่น แกก็ให้โอกาสตลอด (ก็เหมือนเราทุกคนหากลูกน้องคนไหนทุ่มเทให้เราแม้เค้าจะไม่เก่งมากแต่เราก็อยากให้โอกาสเขา เพราะคนนี้ทุ่มเทให้เราเต็มร้อย)
สรุปว่า ป๊อกบา ได้แสดงให้เห็นแล้วว่าเจ้าตัวมีความสามารถ และ พร้อมกับเกมระดับสูง และเป็นนักเตะที่ดี ทุกคนย่อมต้องยอมรับในจุดนี้
แต่มันคงไม่ใช่เซอร์ที่ตัดสินใจขาย มันเป็นเรื่องของการหมดสัญญา (และแมนยูต้องการต่อสัญญา หากโค้ชไม่เห็นแววจะอยากต่อสัญญาทำไม?)
เพียงแต่ตามข่าวในขณะนั้นมันเหมือนมีความไม่ลงรอยกันบางอย่าง อาจจะระหว่าง ป๊อกบา กับ เซอร์ หรือ อย่าลืม แม้แต่ตัว นายหน้านักเตะ การย้ายทีมย่อมหมายถึงเรื่องเงินๆทองๆที่ไม่เข้าใครออกใคร
อ่านเพลินดีมากครับ ชอบมาก
