ตอนนี้ผมอายุ 28 ปี เรียกได้ว่าตั้งแต่เกิดมา ผมก้อเห็นป๋าคุมทีมแล้ว และผมก้อเชียร์มาตั้งแต่ปี 1999 ทันทีที่เห็นเห็น ไรอัน กิ๊กลากครึ่งสนามหลบกองหลังอาเซน่อล 4 คนยิงเสกหน้า ซีแมนเข้าประตูไป ผมก้อไม่เคยลังเลเชียร์ทีมไหนอีกเลย
ตั้งแต่เกิดและเชียร์แมนยูมา ผมก้อเห็นป๋าคุมแล้ว ไม่ว่านักแตะจะเปลี่ยนไป แก่ขึ้น เลิกเล่น ซื้อ ขาย เปลี่ยน อย่างไรก้อตาม แต่ที่ผมเห็นคือป๋าก้อยังอยู่และ ผมคิดว่า มันคงจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป จนฤดูกาลที่แล้ว ป๋าประกาศวางมือ ผมใจหายไม่เคยคิดว่าวันนี้จะมาถึง มันทำใจไม่ได้ ผมนั่งทบทวนว่าจะชอบทีมอื่นดีไหม ผมอาจชอบแมนยูที่ป๋าคุม หรือชอบที่แมนยูที่เป็นแมนยู แต่ผมก้อคิดได้ว่า ผมเชียร์แมนยูมา 15 ปี มันคงเชียร์ทีมอื่นไม่ได้แล้วแหละ (เคยลองดูแต่มันก้อฝืนใจมาก)
ป๋าทำให้ผมชอบทีมนี้ ถ้าป๋าไม่ปั้นทีมชุด 1999 ถ้าป๋าไม่คุมทีมนี้มา 26 ปี ถ้าป้าไม่ทำทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้แมนยูมาตลอด 26 ปี ผมก้ออาจจะเชยร์ลิเวอร์พลูไปแล้วก้อได้ (คิดแล้วรับตัวเองไม่ได้)
สุดท้ายนี้ผมแค่อยากจะบอกว่า ผมไม่โทษใคร ทั้งนักเตะและมอยล์ ผมรักทีมนี้ไม่ว่าทีมจะเป็นยังไง ผมขอแค่ได้ดูทุกนัด ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะก้อตาม เล่นดีหรือไม่ก้อตาม นักเตะจะเปลี่ยนไปยังไงก้อตาม คนคุมทีมจะเป็นใครก้อตาม ผมรักแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดครับ
ป.ล ป๋าทำให้ผมเกลียดลิเวอร์พลูกับแมนซิตี้ เป็นขี้เลย