ก่อนอื่นต้องขออภัยคุณSiR KeaNo ที่นำหัวข้อนี้มาใช้ คือส่วนตัวชอบบทความนี้
ของคุณSiR KeaNoมาก แต่มันถูกลักพาตัวหายไปพักใหญ่ๆแล้ว ไหนๆก็ไม่มีให้อ่าน
ก็เขียนมันเองซะเลย 555 (อาจจะวิเคราะห์ไม่เก่งเท่าคุณSiR KeaNoนะครับ เพราะ
สติปัญญาที่มีน้อยนิด)
นี่คือ 5 สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากเกมที่แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด บุกไปแพ้เลสเตอร์ ซิตี้ ที่
คิงเพาเวอร์ สเตเดียม
เด เกอา ยังห่างไกลกับประตูระดับโลกที่เราเคยมี
ตอนเสียจุดโทษ คุณเคยมีความคิดว่าเด เกอา จะเซฟได้ไหม? มันต่างกับตอนที่ชไมเคิ่ลหรือฟาน เดอ ซาร์ ยืนอยู่หน้าประตู เราจะมีความคิดว่า ยังก่อน อย่าเพิ่งใส่สกอร์ใช่ไหม ไม่เถียงว่าเด เกอา เก่ง แต่ดูเหมือนไม่มีสมาธิกับเกมตลอด 90 นาที มีหลุด
มีมั่ว มีเหวอตลอด เวลาโดนกดดัน ไม่มีลูกเซฟมหัศจรรย์ให้เห็นนานแล้ว
กองหลังแต่ละคน...เฮ้อ
อีแวนส์ไม่มีความมั่นใจในการเล่น แบล็คเก็ตต์ไม่มีประสบการณ์มากพอ ราฟาเอลไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ให้เห็น โรโฮไม่เข้าใจกับเพื่อนร่วมทีม สมอลลิ่งไม่มีความเป็นผู้นำในแผงหลัง 5 เหตุผลนี้พอไหมที่จะต้องซื้อกองหลังระดับโลก
ยังขาดจอมทัพตัวจริงในแดนกลาง
เคยแปลกใจไหมว่า ทำไมกองกลางของเราบางเกมยังครองบอลสู้ทีมเล็กๆไม่ได้ ไม่ต้อง
พูดถึงเกมกับทีมใหญ่ๆ บลินด์เป็นตัวตัดเกม คุมหน้าแผงหลังได้ดี แต่ไม่สามารถคุมจังหวะการเล่นได้ เอร์เรร่ายังไม่อยู่ในฟอร์มที่เคยทำได้ในช่วง ปรีซีซั่น ที่อเมริกา ทั้งการครองบอล หรือลูกจ่าย คิลเลอร์พาส ดิ มาเรียยังทำความคุ้นเคยกับพรีเมียร์ลีกไม่ได้ ทั้งความเร็ว การเข้าปะทะ และรูปแบบการเล่นในพรีเมียร์ลีก ดูได้จากทั้ง 3 นัดที่ไม่สามารถยืนระยะได้ครบ 90นาที รูนี่ย์ไม่ใช่คำตอบในตำแหน่งเพลย์เมกเกอร์ การยืนตำแหน่งไม่เป็นธรรมชาติการวิ่งพล่านบางครั้งก็ไม่ใช่สิ่งที่ดี การสร้างสรรค์เกมหรือจินตนาการยังใช้ไม่ได้
กองหน้ายังไม่ตื่น
ฟัลเกา ยังดูเหมือนจะปรับตัวให้เข้ากับเพื่อนร่วมทีมไม่ได้ มีออกอาการเกรงใจเป็นระยะ
รวมทั้งความกดดันจากการคาดหวังของแฟนๆ และสภาพร่างกายที่ยังดูไม่ฟิตเต็มที่
โรบิน ถ้าที่เคยบอกว่าไม่มีปัญหาอาการบาดเจ็บจนต้องผ่าตัดเป็นเรื่องจริง หมายความ
ว่าเขาคงจะฟอร์มตกอย่างแรงแล้วล่ะ
ดีเอ็นเอของผู้ชนะหายไป
หนึ่งในเหตุผลที่หลายๆคน ชอบและเชียร์แมนฯยูฯ คือความมีใจสู้ไม่ถอย ยังสู้จนวินาที
สุดท้าย นกหวีดยังไม่ดังเราพร้อมจะกลับมาเสมอ หรือชนะได้ตลอด นั่นคือดีเอ็นเอที่พูด
ถึง ที่มีในตัวนักเตะแทบทุกคน รวมถึง ผู้จัดการทีม และสต๊าฟโค้ช ซึ่งเราได้เห็นมาตลอดจนกระทั่ง...