
"เราพร้อมจะเป็นแชมป์ตั้งแต่ฤดูกาลเริ่มแล้ว แต่บางคนยังไม่เชื่อ"
แกรี่ เนวิลล์
สิ่งเดียวที่น่าผิดหวังในการชิงชัยในลีกปีนี้คือ เราต้องเสียกัปตันของเราไปในช่วงท้ายของการแข่งขัน แกรี่ เนวิลล์ได้รับบาดเจ็บที่หัวเข่าหลังจากลงเล่นไปเพียง 11 นาทีในการรับการมาเยือนของโบลตันที่โอลด์ แทรฟฟอร์ด เมื่อวันที่ 17 มีนาคม และนั่นก็เป็นการลงสนามนัดสุดท้ายในฤดูกาลของเค้า
ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่ได้ลงไปช่วยลูกทีมในสนาม แต่คุณแน่ใจได้เลยว่าเค้ายังตามไปให้กำลังใจลูกทีมถึงในห้องแต่งตัว และนั่งดูอยู่บนอัฒจรรย์ ไม่มี ไม่มีใครอีกแล้วที่อยากให้ทีมชนะมากกว่า แกรี่ เนวิลล์
และการมุ่งมั่นอย่างแรงกล้านี่เองที่ทำให้เค้าเป็นตัวเลือกที่เพอเฟคต์สำหรับตำแหน่งกัปตันทีม ยามเมื่อรอย คีนจากไปตอนเดือนพฤศจิการยน 2005 จากนั้น 3 เดือน เค้าก็ได้ถ้วยใบแรกในฐานะกัปตัน - แชมป์คาร์ลิ่งคัพ ในชัยชนะเหนือวีแกน แต่ลึกๆข้างในทุกคนรู้ดีว่าแชมป์เดียวที่เค้าเคยใฝ่ฝันที่จะได้ชูในฐานะกัปตัน นั่นก็คือ แชมป์ลีกนั่นเอง
แกรี่ ลงเล่นไปเพียง 24 นัดในฤดูกาลนี้ แต่ก็ยังได้รับโหวตจาก PFA ให้อยู่ในทีมยอดเยี่ยมประจำฤดูกาล แม้ว่าเค้าจะจบฤดูกาลด้วยอาการบาดเจ็บ แต่ก็ยังมีไฮไลต์ดีๆระหว่างนั้น รวมถึงการชนะแบบไป-กลับเหนืออริตลอดกาลอย่างลิเวอร์พูล โดยเฉพาะการบุกไปกำชัยช่วงท้ายเกมที่แอนฟิลด์ นับเป็นจุดสุดยอด
เหตุการณ์อีกอย่างที่น่าจดจำ อีกทั้งยังเป็นเรื่องราวในครอบครัว คือในวันที่ 29 พฤศจิกายน เมื่อเค้าได้ยืนจับมือกับน้องชายแท้ๆของเค้า ฟิล เนวิลล์ ในเกมที่แมนยูเปิดบ้านพบกับเอเวอร์ตัน เป็นครั้งแรกที่พี่น้องสองคนได้เป็นกัปตันคนละทีมในลีกสูงสุดของอังกฤษ และพี่ชายคนนี้ก็ไม่อ่อนข้อให้น้อง โดยนำทีมชนะไปเบาะๆ 3-0
รูปถ่ายสองพี่น้องยืนจับมือกันกลางสนามคงจะติดข้างฝาบ้านตระกูลเนวิลล์ แต่เหนือรูปนั้นต้องเป็นรูปขยายของแกรี่ ที่ชูถ้วยพรีเมียร์ลีกต่อหน้าแฟนบอลที่โอลด์ แทรฟฟอร์ด ที่จะได้บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์เหมือนตำนานปีศาจแดงคนอื่นๆเช่นกัน
ช่วงเวลามหัศจรรย์
ลิเวอร์พูล 0 ยูไนเต็ด 1
3 มีนาคม 2007 , แอนฟิลด์
จอห์น โอเช อาจจะเป็นคนยิงประตูชัยในการบุกไปชนะคู่อริแบบไปกลับถึงถิ่น แต่เชื่อได้ว่าคนที่สะใจที่สุดในวันนั้นต้องเป็นกัปตันทีมเลือดปีศาจร้อยเปอร์เซนต์คนนี้แน่นอน