เริ่มตั้งแต่
เรารู้จักกันตอนเรียนยุวกาชาดด้วยกันตั้งแต่ ม ต้น แต่อยู่คนละห้อง ก็ถือว่ารู้จักกันในระดับหนึ่ง
เพราะแสดงละครตอนเข้าค่ายด้วยกัน นอนใกล้ๆกัน
พอขึ้นมอปลายก็ย้ายโรงเรียน แล้วก็เจอกันอีก แต่อยู่คนละห้องเหมือนเดิม แต่เจอก็ทักทายกันปกติ
และเพื่อนเราคนนี้ก็เป็นแฟนกับเพื่อนเราที่อยู่ห้องเดียวกับเราตั้งแต่มอ 1 ยัน มอ 6 ด้วย เลยเหมือนจะสนิทกัน
ตอนนี้อยู่มหาลัยปี 2 เราได้เรียนมหาลัยเดียวกัน เอกเดียวกัน ห้องเดียวกัน แล้วเค้าก็ดีกับเรามากเลยนะ
งานทุกวิชาที่อาจารย์สั่ง เค้าทำให้โดยที่เราไม่เคยออกปากให้ช่วยเลย เลยสนิทกันแนบแน่นมาตอนปี 1 เทอม 1
พอเทอม2 เค้า ไปแย่งแฟนเพื่อนสนิทที่สุดของเรา และก็โทรไปด่าเพื่อนเราอีก ผู้ชายเค้าก็เริ่มเบื่อ เค้าเลยเลิกกัน
แล้วผู้ชายอ่ะเค้าเกลียดเพื่อนคนนี้มาก แต่เค้ายังเป็นพี่น้องกับเพื่อนสนิทเราอยู่ เพื่อนคนนี้เค้าเลยด่าเราว่าเราเสแสร้ง
หาว่าเราเอาเรื่องไม่ดีของเค้าไปเล่าให้ผู้ชายคนนั้นฟัง แต่เราไม่เคยทำ ไม่เคยแม้แต่ที่จะคิด เพราะเราเห็นเค้าเป็นเพื่อน
แต่เค้าทำดีกับเรามากเลยนะต่อหน้าอ่ะ เราเลยไม่เชื่อที่คนอื่นบอก จนมาเจอกับตัวเพราะไปอ่านเจอข้อความที่ส่ง
มาบอกเพื่อนคนนึงว่าเกลียดเราเพราะเราเสแสร้ง เราถึงตาสว่างเนี่ยแหละ ตอนที่ได้เจอข้อความนั้นเรารู้สึกผิดหวัง
อย่างแรง ไม่คิดว่าผู้ชายคนเดียวจะทำให้คนดีๆเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ แต่เรายังเห็นเค้าเป็นพื่อนอยู่ ตอนนี้
เค้าก็ไม่ค่อยมีใครคบแล้ว ยังไงก็อยากบอกว่า
....................ยังไงเราก็ รู้จักกันมาตั้ง 8 ปี เธอเป็นเพื่อนเราเสมอนะ.....................
ปล เราเคยเล่าเรื่องนี่ให้เพื่อนเราที่เป็นผู้ชายฟัง เค้าก็บอกว่า คนอย่างเราเนี่ยนะ เสแสร้ง ไม่มีทางหรอก