ตำแหน่ง ศูนย์หน้า
วันเกิด 13 กันยายน 1987 (37 ปี)
สถานที่เกิด ยอร์ค เชียร์, อังกฤษ
ส่วนสูง 172
ทีมชาติ อังกฤษ
เฟรเซอร์ แคมป์เบลล์ กองหน้าดาวรุ่งในทีมเยาวชน และทีมสำรอง ที่เพิ่งจะได้จรดปากกาเซ็นสัญญานักเตะอาชีพไปหมาดๆ เรามาทำความรู้จักเขาให้มากขึ้นกันดีกว่า นี่เป็นประวัติที่เขากล่าวถึงตัวเองในทีมเยาวชน
ผมชื่อเฟรเซอร์ แคมป์เบลล์ ผมมาจากฮัดเดอร์สฟิลด์ ผมเล่นตำแหน่งกองหน้าในทีมเยาวชนแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด
จุดเด่นของผม
"ความเร็วคือพรสวรรค์หลักที่ติดตัวผมมา ผมชอบที่จะเคลื่อนที่ไปพร้อมลูกบอล ผมเป็นกองหน้าที่เน้นความรวดเร็ว และชอบที่จะเล่นเป็นกองหน้าตัวเป้า ในทีมเยาวชนผมเล่นกองหน้าคู่กับแอรอน เบิร์นส์ เราเข้ากันได้ดี เพราะว่าเรารู้จังหวะของกันและกันในกรอบ 6 หลา มันยอดเยี่ยมมากที่ได้ลงเล่นกับคนที่เข้าใจกันได้เป็นอย่างดี"
สิ่งที่ผมทำ
"เท้าซ้ายของผมสามารถที่จะพัฒนาได้อีก มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก ไม่ใช่ว่ามีแค่ไว้ยืนเท่านั้น ในการซ้อมถ้าผมได้โอกาสบุกขึ้นทางกราบซ้ายของสนามผมจะพยายามที่จะยิงด้วยซ้ายทันทีมากกว่าที่จะล็อคให้ไปเข้าเท้าขวาข้างถนัด ถือเป็นการฝึกฝนที่ดีในการฝึกใช้งานเท้าข้างที่ไม่ถนัด รวมทั้งการฝึกซ้อมควบคุมลูกบอลในกรอบเขตโทษเป็นสิ่งที่จะช่วงให้พัฒนาตัวเองเพื่อเป็นกองหน้าที่ดี"
ทีมที่ผมเชียร์เมื่อเป็นเด็ก
"ผมพูดได้ว่าผมเป็นแฟนแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด แต่เมื่อครั้งแรกที่ผมรู้จักฟุตบอล ผมไม่ได้เชียร์ทีมไหนเลย ผมเพียงแต่แค่ตามดูผู้เล่นบางคน ผมได้ดูจอห์น บาร์นส์ นิดหน่อย และหลังจากนั้นผมตามดูแอนดี้ โคล ผมชอบแนวทางการเล่นแบบนั้น เกมของพวกเขาเน้นที่ความเร็วมีสัญชาตญาณของกองหน้าที่กระหายประตู ผมเริ่มที่จะตามเชียร์แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ตั้งแต่แอนดี้ โคล ย้ายมาที่สโมสร"
นักฟุตบอลที่คลั่งไคล้ของผม
"แอนดี้ โคล ยังคงเป็นผู้เล่นที่ผมชื่นชอบ แต่ผมก็ยังคงมองดูสไตล์ของอองรี และฟาน นิสเตลรอย ที่แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด คุณมีผู้เล่นที่ยอดเยี่ยมมากมายให้ตามดูเป็นแบบอย่าง ผมพยายามที่จะเรียนรู้จากฟาน นิสเตลรอย เพราะว่าจังหวะสังหารประตูของเขาเข้าขั้นระดับโลก หรือแม้แต่ผู้เล่นอย่างแกรี่ เนวิลล์ และอลัน สมิธ คุณสามารถเรียนรู้แบบอย่างของความตั้งใจ มุ่งมั่นเอาจริงเอาจัง จากพวกเขาได้ พวกเขามีพลังความตั้งใจที่แรงกล้าและมักแสดงออกมาในเกมการแข่งขันเสมอๆ"
ผมมาอยู่ที่ยูไนเต็ด ได้อย่างไร
"ผมมาอยู่กับสโมสรตั้งแต่ผมอายุ 10 ขวบ ก่อนนั้นผมลงเล่นซันเดย์ ลีก ให้ทีมฮัดเดอร์สฟิลด์ ซึ่งเป็นทีมในถ้องถิ่น แมวมองของยูไนเต็ม มาดูเกมที่ผมลงเล่น 2-3 เกม และผมก็ได้ไปทดสอบฝีเท้าที่สโมสร ตอนนั้นผมไม่รู้รายละเอียดอะไรมากนักเพราะพ่อกับแม่เป็นคนจัดการให้ทั้งหมด ผมรู้แต่เพียงว่าผมต้องไปที่แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด และโชว์ให้พวกเขาดูว่าผมสามารถทำอะไรได้บ้าง เพื่อนของผมดีใจกับผมมาก และทุกครั้งที่ผมกลับบ้านพวกเขายังคงปฏิบัติกับผมเหมือนเดิม ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไปเพียงเพราะผมได้ชื่อว่าเป็นผู้เล่นของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด"
ความรู้สึกแรกๆ เมื่อมาอยู่ที่ยูไนเต็ด
"การได้มาอยู่ท่ามกลางผู้เล่นที่มีคุณภาพ คุณจะได้โอกาสที่จะก้าวไปสู่ทีมชุดใหญ่ของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เหมือนความฝันได้เป็นจริง นับเป็นก้าวที่สำคัญต่อชีวิตของผมอย่างมาก"
คนที่มีอิทธิพลมากที่สุดในชีวิตการเล่นฟุตบอล
"ถ้าให้ผมเลือกผู้เล่นสักคนผมคงเลือกจอห์น บาร์นส์ เมื่อคุณเป็นเด็กคุณย่อมต้องเคยนึกอยากเป็นให้ได้อย่างผู้เล่นคนโน้นคนนี้ ผมพยายามที่จะนึกว่าผมเป็นจอห์น บาร์นส์ เวลาที่ผมกำลังเตะฟุตบอลที่สนามหลังบ้าน พ่อของผมก็มีอิทธิพลอย่างมาก ท่านไม่เคยที่กดดันผมให้ได้อะไรตามที่ท่านต้องการ ท่านเพียงต้องการให้ผมสนุกกับการเล่นฟุตบอล ท่านพูดอยู่เสมอว่าท่านจะมีความสุขเมื่อเห็นผมมีความสุข"
แนวเพลงของผม
"หลังจากการซ้อม ผมชอบฟังเพลง ผมชอบอาร์ แอนด์ บี, ฮิพ ฮอฟ นักร้องคนโปรดของผมคือ Eminem และ Jay-Z
|
