มฤตยูดำ ไมค์ ไทสัน

มีใครไม่รู้จักไมค์ ไทสัน บ้างครับ ผมเชื่อว่าน้อยคนนักที่จะไม่รู้จักเขา ไมค์ ไทสันดังพอๆ กับ เดวิด แบ็คแฮม เลยที่เดียว และดังมาก่อนด้วยซ้ำ ผมยังจำได้ว่าสมัยผมย่างเข้าวัยสะรุ่น ได้ดูไทสัน ชกอยู่ประจำ การโฆษณาชวนเชื่อ ทำให้เกมน่าดูน่าชมทุกนัด แม้ว่าพอถูกประกบให้ต่อยนักชกมีระดับ ไทสันเองก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน หมัดที่ว่าหนักกว่าเป็นหนักหมัดซะมากกว่า แต่ในที่สุดไทสันก็เป็นแชมป์โลกสมใจนึกของหลายๆ คน ด้วยความที่ไทสันเป็นนักชกประเภทหมัดหนัก บ้าระห่ำ ไม่มีลีลา ระฆังดังเมื่อไหร่เป็นเดินหน้าจ้วงหมัดอย่างเดียว สักพักคู่ต่อสู้ก็ล้มคาเวที พ่ายแพ้ไปอย่างบอบช้ำ

คนส่วนใหญ่เห็นภาพของไทสันในด้านลบ ความโหดเหี้ยม บนเวทีมวย ที่สร้างให้เขาโด่งดังจนติดตาติดใจคนทั่วโลก รอวันว่า มันจะแพ้เมื่อไหร่ นอกสังเวียนไทสันก็ยังเป็นข่าวเป็นคราวเสมอ ถึงกับต้องติดคุกติดตาราง ในสมัยที่ไทสันเป็นแชมป์โลกชกแต่ละไฟท์ ได้ค่าตัวมหาศาล ไทสัน ได้ค่าตัวมากเท่าไหร่ คนที่ได้มากกว่าเขาน่าจะเป็นโปรโมเตอร์ ดอน ดิง ในช่วงโด่งดังไทสันกลายเป็นมหาเศรษฐีใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย เหมือนนิยายประเภทสามล้อถูกล๊อตเตอรี่ ความเป็นนักกีฬา ขยันหมั่นฝึกซ้อมค่อยๆ หายไป และก็เสียแชมป์ไปในที่สุด

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาหลายๆคน รวมทั้งผมได้ดูการชก ของไมค์ ไทสัน ทางทีวี น็อคยกแรก เหยื่อเขาคือ คริฟฟอร์ด เอเตียนน์ แม้จะไม่สะใจคนดูเท่าไหร่ที่เกมจบเร็วเกินไป ที่ผมอยากจะเขียนคือ ผมเห็นภาพที่ไมค์ ไทสัน เดินเข้าไปประคองคู่ต่อกรลุกขึ้น ผมชื่นชอบเขาทันที (ก่อนหน้านี้ที่ไทสันแพ้ต่อลูอิส เขาก็ให้สัมภาษณ์ยอมรับความพ่ายแพ้) แม้ในหัวจะติดภาพลักษณ์ อันน่าสะหยดสยอง ไม่ว่าจะเป็นกันกัดหู โฮลิฟิลด์ หรือ ต่อยเกินระฆังดังก็ตาม ผมเข้าใจว่า ไมค์ ไทสัน ก็คือหมากชิ้นหนึ่งของนายทุนอยู่นั่นเอง บทบาทที่ผ่านมาน่าจะมาจากการสร้างภาพให้เป็นที่สนใจของตลาด หรือที่เรียกกันว่า image maker นั่นแหละครับ ไทสันในวัยเด็กก็เป็นเด็กข้างถนน อยู่ในคุกเด็ก หรือบ้านเมตตา ในภาษาบ้านเรานั่นแหละครับ เขาถูกหยิบขึ้นมาขายใช้ความดิบ ความเถื่อน เป็นตัวนำ สร้างความเคลิบเคริ้มให้สังคมอเมริกันชน ทั้งหลาย และกระจายความสุขเหล่านี้ผ่านจอทีวีให้ผู้ชมทั่วโลกได้รับรู้ ขณะที่ตัวเขาต้องเจ็บปวดในการใช้ชีวิตตลอดมา ด้วยวัยล่วงเลยมาถึง 36 ปี วันนี้ไมค์ ไทสัน มีประสบการณ์ชีวิตสมบูรณ์แบบแล้ว เขารู้แล้วว่าเขาควรจะทำอย่างไร เวทีบนสังเวียนอาจยังมีพอสำหรับการหาเงิน

แต่สำหรับผมแล้ว ค่าตัวของไทสันคงมีค่าน้อยกว่าคุณค่าของความเป็นนักกีฬาของตัวเอง